Owned by Him (COMPLETED)

Chapter10: The Wedding

Tomorrow is our wedding day. Every couple wish na sana maging maayos ang araw na yon. Hands-on kami ni Reid sa lahat ng details. Ultimo foods na kakainin ng mga guest kami din ang pumili.

Para kaming tunay na couples. Sapagkat di ko inaasahan na makikicooperate si Reid. Akala ko kaya sya kumuha ng wedding coordinator ay para doon nya na ipapaubaya lahat pero nagkamali ako.

Mas mukha pa nga syang excited kesa sa akin eh. Minsan nga lang di mapigilan ang pagiging possessive kahit na kanino. Naging mas malala lang sya ngayon kasi ultimo babae ayaw nya na din kausap ko ng matagal.

Minsan natanong ko sya kung bakit ganoon sinagot ba naman ako na ayaw nya daw kasi na may ibang umaagaw ng atensyon ko. Sabi nya nga madamot sya. At ako ay para lang sa kanya. Cheesy!

So, ayon na nga kasal na namin bukas. Halo-halo ang nararamdaman ko ngayon. May kaba at excitement. Kaba kasi hindi ko alam kung ano ang mangyayari sa amin pagkatapos. Though nakikita ko naman ang mga katangian nya as ideal husband. Yon nga lang exclusive lang yong mga yon para sa akin.

Meaning sa akin nya lang talaga nilalabas yung lahat ng sides nya. Mapa good or bad.

Andito ako ngayon sa terrace na kanugnug ng silid namin. Sinasamyo ang lamig ng sariwang hangin ng gabi. Nang may biglang mga braso yumakap sa akin mula sa likod.

"Cant sleep? Do you want me to get you a glass of milk?" Masuyong tanong sa akin ni Reid.

Iling lang ang tanging sagot ko. Idinantay ko ang katawan ko sa katawan nya. It's warm. Komportable sa pakiramdam. Hinigpitan nya naman ang yakap sa akin.

Ilang minuto pa kaming nanatili na magkayakap lang.

"It's pass midnight. Let's sleep? " Tanong nya. Ewan ko ba tamad ata ako magsalita kaya ayon nagpatianod nalang ako sa kanya.

Habang nakahiga kami parehas, hinahaplos-haplos nya ang ulo ko dahilan para dalawin ako ng antok.

"I love you."

Dala ng antok hindi ko na narinig pa ang sinabi nya.

Kinaumagahan maaga kaming parehas na nagising. Andito na kami sa isang five-star hotel na pag-aari din ni Reid. Inaayusan ako ngayon ni Kaye. Abot-abot na pakiusap ang ginawa ko kay Reid para lang mapapayag sya na si Kaye nalang ang kunin naming na mag-aassist.

Bandang huli pumayag naman din sya, yun nga lang may kapalit. Kung ano yon si Reid lang ang nakakaalam. Ayaw sabihin sa akin eh, baka daw tumanggi pa ako.

Ayon na nga, inaayusan ako ngayon ni Kaye. Inipit nya ang ilang hibla ng buhok ko. Kulot ang laylayan. May belo na sobrang haba na nakakadagdag ng ganda ng gown na susuutin ko.

Yung make-up medyo light lang. Sabi kasi ni bakla este ni Ms. Kaye maganda naman na daw ako kaya wag na daw lalong pang-gandahan. Masyado akong inuuto nun eh.

Ang suot ko naman na wedding gown ay katulad din ng nauna kong sinukat na damit. Pinamodify lang para daw mas bumagay pa sa akin.

Kung dati plain lang ang naka-design na tela sa mga braso ko, ngayon meron pa syang parang isang makapal na tela na inukit sa magkabilang braso. Naging off-shoulder din sya. Yung disenyo sa may parteng dibdib binawasan. Nilagyan nalang ng maliit na maliit na butos sa pagitan ng mismong dibdib at tyan. Yung tipong may sisilip na kaunti balat nalang sa gitna ng tiyan.

Sumilip si Ms. Andrea sa kwartong pinag-aayusan sa akin.

"Ms. Alex ready na po kayo? " Tanong pa nya. Tumango nalang ako dahil kinakabahan na talaga ako.

Reid POV

"Where is she? She ten minutes late already!" Asik ko .

''Dude, chill man! Baka natraffic lang. " Sabi naman ng isa sa mga kaibigan ko.

"Something might happen to her. I should get her." Sabi ko ulit. I'm nervous literally. Whay if she runaway. I cant take it. I was about to run through the doors when I saw Ms. Andrea asking those participants to fall in line.

I breath a sign of relief. The ceremony is starting. This is it. Finally! She's mine already. And this time it's forever.

I am patiently waiting for my bride to walk down the aisle. And there, I saw the most beautiful woman I ever see. The woman I am waiting for all my life. My Queen.

She smile at me. I smiled back. I got a teary eyed. I reached her hand when she's near me. Look at her.

"Your gorgeous my Queen. " I complimented her. She blushed . We sat in front of the priest and the most important part of the ceremony begun.

''Alexis, My Queen." I looked into her eyes lovingly.

'' I vow to love you and keep you every day of my life as my wife - to look into your eyes adoringly as I do now - and to kiss you tenderly on your lips as a remembrance of our wedding day. I promise to be here to wipe away tears of sadness, to elicit tears of joy, and to cry out to everyone who will listen how much I love you. " I saw a tear escaped through her eyes, and I cant blamed her coz me alone felt like crying.

I continue my vows to her, and I intend to keep that vows forever.

"To you I promise to cherish and share in everything. You are my wife, my life, my everything and I vow to love you truly and deeply.'' I wiped her tears and smile at her after I put the ring on her ring finger.

Alex POV

Hindi ko mapigilan ang mga luha ko, kusa nalang kasi syang tumutulo. Yung pangako nya, ramdam na ramdam ko. Parang totoong totoo lahat kahit na ba hindi pa nya nasabi sa akin kung mahal nya ba talaga ako.

"Reid, My Mr. Sungit." I looked at him and smile a little.

"This ring is a symbol of our unity - an eternal unbroken circle and it embodies my promise that wherever I may go, I will always return to you, my husband."

Nakatingin lang sya sa akin habang pinupunasan ang mga luha sa mata ko.

"As your wife, I am yours, I pledge my heart and soul to you and you alone. You are the love of my life and make me the happiest woman on earth. Happier than I could ever have imagined. And I feel blessed to start our lives together.." Totoo yon, hindi ko ba naimagine na may mas sasaya pa pala ako.

Naramdaman ko ang mahigpit na hawak ni Reid sa mga kamay ko. Tiningnan ko sya mga mata, ang daming emosyon na ayaw kong pangalanan. Natatakot ako na baka masaktan lang ako kapag mali ang iniisip ko.

Naputol ang titigan naming ng muling magsalita ang Pari.

"You may now kiss the bride. "

Mabining itinaas ni Reid ang belo na suot ko. Tiningnan ako sa mga mata bago inilapit ang kanyang mga mukha sa akin. Dinampian nya ng masuyong halik ang mga noo ko. Aist! Ano ba naman yan, pang matanda.

Pero doon pala ako nagkakamali, dahil maya-maya lang, binaba na nya ang halik nya papunta sa mga labi ko. Masuyo nya akong hinalikan. Akala ko dampi lang, ngunit mali na naman ako kasi ang halik nya ay nanghihingi ng katugon.

He's asking for an entrance kaya ginrant ko naman. Naputol lang ang pagkakalikan naman ng magsigawanan ang mga tao sa paligid namin.

May mga nagpapalakpakan, may bumabati pero mas malamang yung mga nanunukso dahil nga sa ginawang paghalik kanina sa akin ni Reid. Lupa kainin mo ko.

On the second thought wag pala muna. Magkakainan pa kami ni Reid este kakain pa kami. You know, reception?

#6!