Sir, I Love You

SILY #12

Naalimpungatan ako ng tumunog ang cellphone ko sa may bedside table ko. Ang ganda ng tyempo ng caller na'to! Ang sarap sana ng tulog ko! tch.

Hindi tinitignan ko itong inabot at pinindot ang end call. Natulog na ulit ako, storbo lang naman yang mga yan eh! "Shit!" I cursed out of the blue when it rang again.

Tinakpan ko nalang ang ulo ko ng unan at hindi na ininda ang tumutunog kong cellphone.

"Kabanas naman oh!" napasigaw na lamang ako sa irita at tumayo atsaka kinuha ang cellphone ko. Pero pikit mata pa din~

I don't care who called. Inaasar nia ako tapos tatawag tawag sia! Hello? Natutulog kaya yung tao!

"Ano ba?! Di mo ba alam na may nadidistorbo kang ta-----"

" Sorry na talaga kung ako'y medyo tanga

Hindi ako nag-iisip na-uuna ang galit

Sorry na talaga sa aking nagawa
Tanggap ko na mali ako wag sanang magtampo

Sorry na......

Sorry na......

Mahal kita sobrang mahal kita

Wala na akong pwedeng sabihin pang iba

Kundi sorry talaga di ko sinasadya

Talagang sobrang mahal kita

Sorry na.....

Baby, sorry na please.."

Haayy, kung ganito ka ba naman palagi pagkagising mo pagbad mood ka, edi masaya..
"Aris, please.. Kasi naman-- boss bawal po kayo dian.. -- Ah boss, si Aris lang po kailangan ko.. Baby, labas ka please.."

Nanlaki ang mata ko at nagtungo sa balcony ng kwarto ko at doon ko nakita si Ven na nagtatayo tayo sa harap ng gate namin.

"V..Ven?"

"Boss, andian na si Aris oh! Baby! Please! Talk to me now!"

"Princess, sabi po ni Master bawal daw ho kayong lumabas.." sigaw ni manong Carlo. Yes, everyone calls me princess and prince to kuya Ardi while Master for didi and Madame for Mimi.

"No manong, it's okay. Papasukin nio nalamang po sia.." I let out a huge sigh and change my clothes.

Pagbaba ko sa lobby ng bahay ay nakita ko si Ven na hinahandaan ng pagkain nina manang. Nakita ako nito atsaka tumayo. "M..Manang, iwan nio na po kami.." I told manang. Tumango lang ito atsaka umalis na.

I let out a huge sigh and seated at the other couch. "Okay, do all the talking.." Alam ko naman na simple lang na topic ang pinag-awayan namin pero I hate people to lie at me. I feel betrayed.

"Aris.. sorry kung nagsinungaling ako, si Veronica -- she's my sister. Pero totoo siang anak nina daddy pero hindi ko naman inaasahan na magkakagusto sia sa akin eh."

At the moment, parang lahat ng atensyon ko nabaling sa mga sinasabi nia. Dahil ba ganoon na lang yung kapatid nia makaasta sa akin? Dahil nagseselos sia? Dahil gusto nia si Ven?

"Kinakalat nia sa lahat kami pero nabubuking sia dahil sa apelyedo namin. Pinipilit nia ang sarili nia sa akin.."

Napayuko ito at nakita ko ang mga kamay nia na nakayukom. "Baby, ayoko na nang dahil sa kania mawawala ka sa akin.. Please, baby.. Sorry na.." hinawakan nia ang kamay ko at buong sinseridad nia akong tinignan.

Everyone deserves a second chance. I stood up and planted a kiss on his lips "I forgive you.." tipid itong ngumiti sa akin atsaka niyakap ako.

"Thank you baby.. Thank you Aris.." he hugged me tightly. Mahigpit na mahigpit. Parang sa bawat yakap nia ayaw nia akong iwan at pakawalan..

At least, I know everything.