Sir, I Love You

SILY #31

I heaved a sigh at napatingin kay Ven na hawak hawak yung kamay ko. Pareho kaming nagtinginan. "Babe, it's okay." Sabi pa nito. Nasa harap kasi kami nang main door nang bahay nila. Ipapakilala nya na daw ako sa dad nya. Hindi kami nagkaganito nang scene nung pinakilala ko sya sa parents ko at kay kuya Ardi. They just knew each other in a way that i don't know.

The door opened. "Good evening po sir Ven, good evening po ma'am." Their yaya greeted us. Mas napahigpit ang hawak ko kay Ven.

"G-Good evening po." I greeted and smiled at her.

Ngumiti ito pabalik sa akin. Nilingon nya nadin si Ven "Sir, nasa dining room na po si yung papa nyo." She informed us. Tumango lang din si Ven atsaka umalis na ito.

Bago kami pumunta sa dining room ay hinarap muna ako ni Ven. Hinawakan ang magkabilang pisngi ko. "Hey don't be nervous. It's just dad. Just dad, okay?" Tumango nalamang ako. He planted a quick kiss on my lip before we walked ourselves to the dinig room.

Papasok pa lamang kami ay narinig na namin ang boses nang papa ni Ven, i don't really know his name pa eh. Tila may kausap ito sa telepono at parang nasa mood ito.

"Pa." Pagtawag ni Ven sa atensyon nito.

Napatingin ito sa amin. He flashed a quick smile at us and cut the call. Tumayo na din ito pagkatapos. He smiled at me. "Hi po tito." I greeted him, lumapit ako para bumeso sa kanya.

"Woah! Tama ka nga Ven, she's gorgeous. Hello hija." Binesohan din ako nito at parang anak na niyakap.

"You seem familiar." Sabi nito matapos kaming magyakapan. Napatawa din ako "I was about to said that too, tito." Sobrang familiar nang mukha niya. Parang nakita ko na sya dati eh.

"Hey, andito pa po ako!" Pagkuha ni Ven sa atensyon namin. Pareho kaming natawa ni tito atsaka napayakap na lamang ako sa bewang ni Ven.

Nginitian kami ni tito. "You're prefect. Parang kayo na talaga ang para sa isa't isa." Ngumiti ito na tila sobrang bagay na bagay talaga kami sa isa't isa.

"Pa, hindi na 'parang' kasi kami talaga yung para sa isa't isa. Diba babe?" He said and winked at me. Ew, the flirting Ven.

"Kumain nalang po kaya tayo, diba tito?" Sabi ko nalang. Di pa nga kami kumakain sobrang tamis na ni Ven, parang dessert lang.
Nagtawanan naman kami ni tito. But really, sobrang familiar ni tito, parang nakita ko na sya na walang beard and tattoo sleeve sa left arm nya. Parang..

Parang si ano..

I sigh, hindi naman siguro..

"So did you like the food, hija?" Tanong ni tito sa akin habang ako nag sslice pa ng steak. I smiled. "Yes tito, galing nang cook nyo eh!"

"Anyways hija, diba mag kasama kayo ni Ven sa ampunan? Sobrang destined talaga kayo ano?" Napangiti naman ako sa sinabi ni tito. Nagtinginan din kami ni Ven at sabay na mas napangiti pa.

We finished our foods nang magtanong ulit si tito. "So how was your life hija after the ampunan?" He asked me.

"Ay sobrang okay na okay po. I've got the best parents po. May problema po kasi sila momsi kaya nag ampon nalamng po sila." Sagot ko sa tanong nito. Naramdaman ko ang kamay ni Ven sa bewang ko so I looked at him and smiled. Telling him it's okay to tell tito my life, alam naman kasi ni Ven na parang bumabalik yung sakit na nararamdaman ko pag pinag uusapan ang nakaraan ko.

"Uhm hija, makikichismoso lang ako ah, nacucurious kasi ako about your life before you went into the orphanage eh.. pwede bang malaman?"

"Pa.." pagbababala ni Ven sa papa nya. "Oh i'm sorry." Pagpapaumanhin ni tito.