Sir, I Love You

SILY #02

"Miss Santillan? May I know what's your answer?" biglang tanong ni Sir Ven na nagpabalik sa akin sa pagd-day dream plus siko ni Ched. Oh shit

Napanga-nga ako ng bigla siyang nag-exist sa harapan ko. Napatayo ako bigla "A..Ah s..sir?" ang tanging nasabi ko.

I heard my classmates chuckled. "See? You're not listening." he smirked atsaka binalingan ang mga kaklase ko "Guys, what's the answer?" he asked them nonchalantaly. Napalunok ako. Shit, napahiya pa ako!

"Thirty eight to the power of nine." everyone answered, nanlaki ang mata ko at napatingin sa blackboard.

"Next time miss Santillan. Listen. Stop day dreaming." napailing pa ito at umalis na. Kasi naman, oo, to be true, pinagnanasaan ko si Sir Ven. Sino ba naman kasing hindi magnanasa sa isang lalaking kung sa ngiti pa lang hulog na panty mo?! The class ended and so the day, last subject kasi si sir Ven.

Agad kaming nagpunta ni Ched sa back gate ng school para kunin kami ng driver nila pero id-drop lang naman nila ako sa compania eh. "Aris, may gusto ka ba kay Sir Ven?" biglaang tanong ni Ched. Nanlaki ang mata ko at sinamaan sia ng tingin "Ew, may naalala lang ako sa kania noh!" I mumbled.

"Sino? OMG! don't tell me yung kababata mo noon sa ampunan?" hindi makapaniwalang tanong ni Ched sa akin

Napailing ako "No, my kuya, they have the same mannerism, lalo na kung mag-ayos ng buhok si kuya.." I said as we sat on the car."Wow, Aris, noon yata buhok pa na malaRizal tapos kita mo yung kay Sir Ven, pangcool " she said nonchalantly "Hindi kasi ganoon din si kuya, medyo di nga lang kasing cool kay Sir Ven basta may similarity sila!" I murmured

"Ikwento mo nga ulit yun.." Ched said.

I let out a huge sigh.

It was a rainy evening nang magising ako sa putukan na narinig ko mula sa bahay namin. I woke up from my bed -- it was our real house -- somewhere in Cabanatuan.

Halos manindig ang balahibo ko when I heard my little sister -- Kristina -- two years and four months, I guess -- and she's crying.

Lumabas ako ng kwarto ko pero katawan ng yaya namin na duguan ang nadatnan ko. I cried as I saw her dead body. Umiyak ako at bumaba ng hagdanan. Patuloy parin ang pagpapalitan ng putok na narinig ko. I went down and saw my dog na patay na din. Mas lalo pa akong humagulgol.

Umiyak ako ng umiyak "Mommy!" I called between my sobs "Daddy!" I called again. Pero miski isang sagot wala akong nadinig. Tumakbo ako ng kusina ng marinig ang isang boses "Katrina! Magtago ka!" alam kong si kuya Kris iyon.

"Kuya!" sigaw ko atsaka lumapit sa kanya pero before I could ran towards him, he was shot dahil tumayo ito at napayakap sa akin. Pareho kaming nahiga sa sahig at napatungan nya ako. I saw tears in his eyes and it fell on my face

"A-Act de..dead." nahihirapan nyang sabi. I sobbed hard and close my eyes.

Kuya Kris was always good to me and I can't stand alone without him.

Nakarinig ako ng isang boses "Tulong..Tulong.." I cried. Gusto kong pumunta mula sa boses na iyon— it was mom, "T..Tulo..long.."

I sobbed silently nang makarinig ako ng putok. Dahan dahan akong napadilat when I felt that Kuya Kris is not holding me anymore. Bumibigay na sya. I cried. "K..Kuya ple..lease.. no.." I sobbed. Nakadilat pa si Kuya at umiiyak ang mga mata nito

"Do-Don't le-let yo-yourse-elf d-die.." nahihirapan nitong sabi, tears rolled from his eyes. "Kuy-ya l-love-ves y-you.."

I sobbed hard. Napadasal nalamang ako na please God. God, no. Not my kuya..