Sir, I Love You

SILY #18

Pagkatapos ng ball night okay na okay na ako. I just thank God that I didn't had a chance to see him. Siguro wala din sia pero I heard some of my school mates gossiped about his handsomeness.

I sighed deeply. Alam ni Dominic ang mga nangyayari but he doesn't know about my relationship with Ven -- akala nia boyfriend ko lang -- yung Rokiro Fernan.

"Tulala na naman..." napukaw ako bigla nang magsalita sa gild ko si Dominic. Napalabi ako -- tulala na naman ba ako? Tch. "Ipakita mo na kasi yang Rokiro sa akin.." I rolled my eyes. Heto na naman sia -- pinipilit na naman ako na ipakita si Rokiro sa kania. "Tumahimik ka nga!" irita kong sabi. "Aysuuus! Ang arte!" napangiwi ako when he pinched my nose tip.

"Gawain mo talaga yan no?" inirapan ko lang ito. Hindi na ito sumagot pa at inihiga ns lamang ang ulo nito sa sandalan ng arm chair.

Kasalukuyang naghihintay kami kay Ven.. Sir Ven.. He's 10 minutes late -- at ngayon lang ito. I sighed deeply. Makikita ko na naman sia.

Ilang minuto pa pero wala pa din si Sir Ven.

"Tagal ni Sir ah! Kasira ng byuti!"

Napatawa na lamang kami sa sinabi ni Shane -- Shane pag gabi, Shawn pag umaga! Shane nalang, bakla naman yan eh!

"Sorry, I'm late." mabilis pa sa alas kwatrong nagsibalikan sa kanya kanyang upuan ang mga kaklase ko pero si Dominic lang ang hindi -- absent kasi si Ched eh.

"Hoy, Dom.. Lipat ka na nga.. Magagagalit na naman yan.." bulong ko kay Dominic. Umiling naman ito "Tss. Huwag na! Last week na nga natin 'to sa Masked University, papagalitan nia pa tayo." kastigo nito. Napairap na lamang ako, rebelde talaga tch.

I stoned. Oo nga pala, it's our last week in Masked University, tapos the next next day na ang final exam. Hindi naman whole week yung exam namin eh, sa thursday na tapos second batch pagkafriday tapos closing of the school year na and I'm nervous of entering college life. It's damn as it seems.

"Good afternoon Sir." bati ng lahat na nakapagpukaw sa akin. Nagbubulungan ang mga kaklase ko na kinakunot ng noo ko. Kasalukuyang nagsusulat si Ven sa pisara habang nagbubulungan ang lahat.

Hanggang sa dumating sa likod ang chismisan. "Lasing si Sir?" nanlaki ang mata ko. What?! Drunk?!

"Ohkey clash, let's let's talk a-about lh-lhove.." mas napakunot ang noo ko. His face is so haggard. Ang laki at itim na ng eyebags. Matatawa siguro ako sa mukha nia pero bakit?!

"Huh? Geometry naging love?"

"Sana nagchemistry teacher nalang sia.. tss."

"Ano ba yan.. Sana pauwiin nalang tayo.. Nagsasayang lang ng isang oras eh!"

"Okay.. wh-what ish love?" napalunok ako nang parang naghahanap ang mata nito. Hanggang sa dumapo ang tingin nito sa akin. "Miss.. Santillan.." ngumisi ito ng napakalapad atsaka sabat sabay silang nagsitingin sa akin.

Nanginginig ang tuhod ko habang dahan dahang tumayo. "P-Po?" I froze. Pati ang boses ko -- nanginginig na din.

"Bakit Ms. Santillan? Haven't you experienced falling for someone?" nakataas ang mga kilay nito. "I said what is love.. for you.." He repeated. Bakit ba ganito sia? Role nia ba talagang saktan na lang ako palagi?!

"Love?..." puno ng tension ang huong classroom. Lahat hawak hawak ang kanilang mga hininga. "Love? Love is baloney. I haven't experienced falling in love, it's such a waste of time. Wala namang kakwenta kwenta yang salitang yan" I then realized -- I wasn't breathing.

Hindi ko maipaliwanag ang mga nakasulat sa mata ni Ven. It's indescribable. Tumalikod ito bigla kasabay ng pagkulog.

Nangingilid na ang mga luha ko. Hindi ko alam pero there's something in me wanting to ran thru him and hug him from behind. Nakakamiss na si Ven. Kahit limang araw lang ang nakalipas simula noong tinapos nia na ang lahat.

Bigla ulit itong humarap. Namumula ang mga mata. "Love Aris.. Love is sacrificing.." I don't know if it's just me or what but he is crying.. I can see tears. Nagbubulungan ang iba pero di iniinda ni Ven. He grabbed his things and walk away.

Mahal na mahal ko sia at nasasaktan ako.. Nasasaktan ako..

________________________________

How many days that have passed? A week? It feels so good yet sad to think that I am walking down the aisle -- it's our graduation day. Masaya akong nanatili sa Masked University even if I had some bad experiences.

"Second honorable mention -- Aristaeus Santillan.." napangiti ako nang hawakan ni Ched ang kamay ko. I stood up and walked thru the stage. Happiness is visibly written in their faces. Nagpapalakpakan ang lahat sa kasiyahan.

I shook my teachers hand as they congratulated me and handed my diploma. Kasabay noon ay ang paglabas nina mimi at didi upang isabit ang medalya ko. Lahat nagulat, nagbubulungan at napasinghap -- Yes, I am the hidden princess of the Santillan Group of Company.

Mula sa stage ay masaya kong nakikita sina kuya Ardi at Chad pati na din ang magulang nito.

Ngunit bakit... Bakit wala sia? Asaan sia? I breathe heavily. Tatlong araw ko na siang hindi nakikita ah.

Pagkababa na pagkababa ko pa lang ng stage ay yakap na ni Dominic ang naabutan ko. "A-Aris.. Congratulations.." bulong nito habang yakap yakap pa ako. Napangisi ako.

"S-Sala---" magpapasalamat na sana ako nang may biglang humila sa akin at agad akong naglanding sa isang dibdib. "Congratulations!" my eyes widened.

"T-Thank y-ou.. Chad.." I stoned. Ngumiti ito pero natuod ako nang halikan nito bigla ang noo ko. "Mag-c-college ka na! Kahit malaki ka na mahal pa din naman kita eh.." I faked a chuckle. Gah, this is awkward..