James,One hour before the wedding, I am fucking nervous and excited. Magaganap na maya maya ang pinakahihintay naming dalawa ni Abby, sana lang everything will be fine.
"Bro relax... you look so tense.."saway ni Russel sa akin.
"Yeah bro, take deep breath, wala ng mangyayari we make sure that everything is fine and all the security is in the ground..."sabi din Clark sa akin.
"Im not worried about the security, it just nakakanervous pala ang piling ng ikakasal..."sabi ko sa kanila.
"I guess so, your sweating. Anyway bro maiwan kana namin we need to get ready..."paalam nila Russel sa akin.
"Thanks guys, hope everything you needed is there. See you later..."sagot ko naman.
"We will see you in fourty five minutes, you must be ready also. Congrats in advance..."sabi ni Clark na yumakap sa akin.
"Thank you..."pasalamat ko sa kanila.
Lumabas na sila sa kwarto at maya maya naman may kumatok. Agad kung pinagbuksan, pumasok naman si Laurence na nakapagready na at handang handa na. Tinulungan nya ako maghanda ng isusuot ko, simply lang naman ang mga suot namin it just white long sleeve shirts and a bermuda long pants then sleppers. Maya maya pa nakapag bihis na ako at nakaharap sa mahabang salamin.
"Wow! You look perfect Uncle. I mean Mr. Macaraeg..."birong sabi ni Laurence.
"Do I?..."kinakabahan kung tanong naman.
"Yes you are, how I wish Mom is here matutuwa yun kapag makita ka na ganyan ka gwapo. But sad to say this is a secret wedding, anyway nakaset na pala ang mga camera to capture this wedding and tomorrow the whole world can witness, the perfect wedding of James and Abby..."masayang tapik ni Laurence sa akin.
"And I hope so..."nagcross finger pa ako.
"Nah, don't worry everything will be fine..."ngiti sabi ni Laurence.
Ngumiti lang ako sa kanya at bumuntong hininga para maibasan ang kabang nararamdaman ko ngayon.
"So are you okay now coz im going to the bride side and check is everything okay there..."sabi ulit nya ni Laurence.
"Yup, thanks..."pasalamat ko.
Palabas na sa sya ng tinawag ko ulit.
"Laurence can you please update me whats going there..."pakiusap ko.
"I will, see yah...."paalam ni Laurence.
Naiwan akong mag isa ng may kumatok at dali dali ko naman binukasan, hindi ko inexpect ang Papa ni Abby ang nasa pintuan at agad ko namang pinatuloy sa loob ng kwarto ko.
"Okay ka lang ba?..."tanong nya sa akin.
"Medyo kinakabahan lang po..."sagot ko naman.
"Lahat ng kinakasal ganyan ang nararamdaman, nung ako nga muntik pa akong maihi sa nerbyos..."tawang sabi sa akin.
Natawa naman ako sa sinabi nya alam ko he just lighten me up. Im thankful na napaka understanding ng parents ni Abby sa amin at very supportive sila sa mga anak nila. How I wish I have a parents like them, tama nga si Abby they are the coolest people you ever meet. Maya maya pa nagpaalam na sya sa akin, nabigla ako ng niyakap nya ako.
"Anak, welcome sa aming pamilya sana ituring mo kaming totoo mong magulang. Nandito lang kami para sa inyo ni Abby..."emotional nyang sabi sa akin.
BINABASA MO ANG
The Punisher (kissed my soul) Edited
Художественная прозаMatured content not suitable for very young age, SPG...Edited