Zielona miłość część 2 - "Miłość Rebeliantów"
Zasada jest prosta - albo stosujesz się do zasad i żyjesz, albo od razu umierasz. Takie jest prawo dla wszystkich Mistrzów Żywiołów.
Jednak w ich sercach jest nadzieja, która sprawia, że zamierzają walcz...
Udało mi się dostać w końcu na statek. Pierwszą osobą którą zobaczyłem był Lloyd. Podszedłem do przyjaciela. Ogląda coś, a światło z urządzenia lekko oświetla jego twarz przez co widać na jego policzkach łzy. Kai- Co się stało? Zielony ninja spojrzał na mnie. Wytarł łzy. Lloyd- Nie ważne - wygasił telefon Kai- Pokaż, przecież chcę ci pomóc Lloyd- Nie pomożesz - podał mi telefon Włączyłem urządzenie. Oglądał teledysk? Wcisnąłem "play"
Kai- To Blood? Szybka jest, w nie całe dwa miesiące takie teledyski.. -nie dokończyłem, dotarło do mnie że w ten sposób nie pomogę Lloyd'owi. Spojrzałem na przyjaciela. - Nie zbyt wiem co mam ci powiedzieć.. Lloyd- Wiesz jak to jest jak twoja ukochana straci drugi raz pamiętać i nie ma Cię w jej życiu? Kai- Właśnie dziś się przekonałem jak to jest za pierwszym razem - uśmiechnąłem się mając nadzieję na odwzajemnienie gestu, lecz na próżno. - Lloyd, nie podałeś się w więzieniu to teraz się poddasz? Zrób to co ostatnio Lloyd- Teraz nie mam szans Kai- Niby czemu? Lloyd- Nie wiedziałem że mnie pamięta i byłem u niej dziś..dość szybko pozbyła się mnie z domu Kai- To jak mnie Skylor. Tylko ja dostałem jeszcze w oko z łokcia. Cole- Lloyd już znalazłem czystą pościel - zauważył mnie - to ja pójdę poszukać jeszcze jednej...
Oczami Thomas'a
Jest strasznie późno i lekarze wyrzucili nas ze szpitala. Kazałem Fred'owi i George'owi iść do domu. Wystarczająco się nasiedzieli. Celeste- Lekarze nadal nic nie wiedzą - spojrzała na mnie - ciągle robią jej jakieś badania. Dosyć dziwne, bo normalnie by o tej godzinie poszli do domu Thomas- Celeste idź do domu zmarzniesz Celeste- Nigdzie się nie wybieram - usiadła obok mnie na schodach. Zdająłem bluzę i przykryłem przyjaciółkę Thomas- Jak zwykle uparta jak osioł - uśmiechnąłem się Celeste- Odezwał się pan zajebisty dwa - prychnęła po czym zaśmiała się Thomas- Czemu dwa? Celeste- Bo chyba twój tata był pierwszym panem zajebistym c'nie? Thomas- No tak - objąłem blondynkę ramieniem przyciągając do siebie Celeste- Nic jej nie jest. Jestem tego pewna że jest wszystko w porządku Thomas- Obyś miała rację - uśmiechnąłem się
7:00
Oczami Celeste
Obudziłam się i zobaczyłam że leżę na Thomas'ie. Wstałam i dostało do mnie że spaliśmy przed szpitalem. No cóż. Spojrzałam na przyjaciela. Nie śpi. Thomas- Wygodnie się spało? Celeste- Jakbyś był wygodny, by nawet nie wstała. Nie ćwicz więcej, bo robisz się twardy i najlepiej zacznij tyć to będziesz chciał wygodny - uśmiechnęłam się Thomas- Odezwał się szkielet - usiadł Zdjęłam z siebie jego bluzę i rzuciłam w niego Celeste- Spadaj! - Zaśmiałam się Thomas- Wybacz nie mam gdzie spaść - uśmiechnął się i założył bluzę. Rozłożył się tak na schodach i zaczął się patrzeć przed siebie. Ta jego czapka wygrywa. Wyciągnęłam telefon i zrobiłam mu zdjęcie. (Tak wygląda Thomas)
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Thomas- Serio Celeste? - spojrzał na mnie Celeste- A czemu nie? Thomas- Dobra chodź do środka.
Oczami Thomas'a
Otworzyłem drzwi i wpuściłem Celeste pierwszą do środka. Celeste- Dzięki Podeszliśmy do pierwszego lekarza którego zobaczyliśmy. Lekarz- Tak, tak, wiem że wy do Luny, ale naprawdę nie wiem co jej jest, zrobiliśmy badania z morfologii i nic nie wyszło tak samo przy echo serca i USG. Thomas- A może ją zbadać mój tata? Lekarz- A jak się nazywa? Thomas- W..William Brus - wymyśliłem na szybko. Prawie bym wydał tatę, przecież dopiero co ich odbiliśmy z tego wariatkowa. Lekarz- O. Pewnie! Słyszałem o nim podobno jest świetny. To niech przyjdzie. Chętnie go poznam osobiście To się wkopałem... Thomas- To ja pójdę po niego
Oczami Jay'a
W nocy wrócił George z Fred'em. Musiałem im pościelić w gościnnym pokoju, bo w ich spał Tyler z Jordan'em, a dziewczynki u siebie. Tak mi brakowało moich dzieciaków. Muszę jeszcze pogadać z Tyler'em i Jordan'em. Mają już siedemnaście lat, a ja się dowiedziałem że jestem ich ojcem wczoraj i to od niech. Współczuję im. Sam nie znałem prawdziwego ojca przez część życia, ale na szczęście miałem Ed'a. Nałożyłem jajecznice i usłyszałem radosne głosy od strony schodów. Jay- Dzień dobry, moje kochane dzieciaki! Śniadanie na stole - uśmiechnąłem się Tyler- Dzień Jordan- dobry! Fred- Głodni George- jesteśmy! Zaczęli się śmiać Jay- No tak teraz będę musiał się przyzwyczaić że jest większy podział na rolę i jest jeszcze ciężej się odnaleźć, ale dam radę! A właśnie Tyler i Jordan chciałbym z wami porozmawiać Tyler- A Jordan- o Tyler- czym Jordan- dokładnie? - Zaśmiali się Jay- Ale bez podziału. Chodzi oto czy wasza mama wie że jesteście tu? Chłopcy spojrzeli po sobie. Jordan- Nie sądzę żebyśmy jej mogli nawet powiedzieć to Jay- Czemu? Tyler- Nie żyje.. Zabili ją dwa tygodnie temu. Oskarżono ją oto że używała mocy.. Jordan- To nie prawda, bo nie potrafiła władać żadnym żywiołem.. To była moja wina Tyler- Nie obwniaj się. To nie było celowo Jay- Ale o co chodzi? Jordan- Chciałem zrobić mały domowy pokaz mocy i tego co potrafię z Tyler'em. Ktoś nagrał przez okno to nasze przedstawienie i wysłał tym co pilnują "porządku". Wyglądało to podobno jakby mama używała mocy.. Tyler- I pewnego dnia wpadli do domu kiedy mama była sama i zabili ją.. Jay- To nie wasza wina. Żałuję że nawet nie znałem jej.. Nya- Teraz tu macie dom Spojrzeliśmy na wejście do kuchni. Stała tam moja uśmiechnięta żona. Nya- Od dziś my będziemy waszą rodziną, oczywiście jeśli tylko będziecie chcieli Tyler i Jordan- Tak! - krzyknęli chórem i przytulili Nyę Fred i George- No to jesteśmy rodziną! - dołączyli do grupowego tulenia. Słodko
Oczami Cole'a
Wstałem rano i udałem się do pokoju Xian'a. Wczoraj szybko poszedł spać i nawet nie zdążyłem się z nim przywitać. Zapukałem do jego pokoju. Xian- Proszę Otworzyłem drzwi i zobaczyłem mojego syna. Dopiero wstał Cole- Cześć mistrzu, co zjesz? Xian- Nic, zaraz lecę do Celeste. Podobno nadal nie wiadomo co z Luną. Cole- Pozdrów ich ode mnie Xian- Tato, bo jest jedna sprawa.. Cole- A o co chodzi? Xian- Pamiętasz jak wróciłem z wyspy? Cole- Oczywiście, miałeś wtedy piętnaście lat, byłeś tam osiem lat, tyle czasu już minęło.. Xian- I kiedy wróciłem to nikt mnie nie poznał..poza Thomas'em. Wiem że Celeste mnie nienawidzi za to że jej unikałem, więc przedstawiłem się jako Sam Tsui. Cole- To chyba nie była zbyt dobra decyzja Xian- Ja tak bardzo ją kocham. Chcę z nią być i moim zdaniem to było lepsze niż powodzenie jej prawdy. Mam większe szanse po prostu jako Sam, a nie Xian Cole- Kiedyś to się i tak wyda, ale wiesz im szybciej tym lepiej. Xian- Nie mieszaj się proszę do tego. To moje życie, a do ciebie mam tylko próbę żebyś nikomu mnie nie sprzedał. Nie chcę abyś wspominał o mnie że wróciłem dwa lata temu. Nikt jeszcze o tym nie wie i nie chcę żeby się dowiedział. Na razie wie tylko Thomas, Hugo i chyba Chrissy, bo ona wie wszystko, więc nie zdziwię się że to też.
Cdn
Hejka, smacznego śniadania? Nie wiem kiedy i jakie życzenia się składa w Wielkanoc. Normalnie ostatniego dnia w szkole składam i tyle. Ewentualnie po spotkaniu z kimś tak na dowodzenia :')
