CASSANDRA HEART'S POV:
Nakakatuwa at dumating na rin sila dito. Isang linggo din ang nakalipas mula ng umalis sila papuntang Messier. And I'm really happy na nkabalik sila ng safe at mukhang masaya pa sila. Kaso parang may kulang sa kanila..
"Bes!!!! Grabe! Alam mo bang hindi ako mapakali mula nung umalis ka. Jusko! Magkwento ka naman." Yan ang bungad ko kay Althea, since miss na miss ko na sya.
"Bes grabe, kung kasama ka lang namin, magiging proud ka sakin. Look oh" masayang kwento ni Althea and ayun, pinakitaan nya ko ng mga Magic tricks nya.
I'm really happy for her kasi nagagamit na nya yung Majika nya. But it saddens me, kasi sya nagagamit na nya Majika nya, eh ako? Hay.. ano pang silbi ng pagiging Prinsesa ko kung wala naman akong kapangyarihan.
"oh bes? Bakit natahimik ka? Ba't parang hindi ka masaya for me?" malungkot na sabi ni Althea.
"No bes! You don't know how much I'm happy for you pero -" naputol ang pagsasalita ko ng sumigaw si Prime.
"PRINCESS! ALTHEA! GISING NA SI KLEIN!!"
Patakbo kaming pumasok nila Althea at ng iba pang Guardians since si Sebastiene, Lalisa at Sunshine lang ang nasa loob ng kwarto. Pinalabas kami ni Sebastiene para daw makapag concentrate sila sa gagawin nila kay Klein.
"Klein! Thank God you're already safe! Di ko alam gagawin ko if mawala ka. I feel guilty so much!" Maiyak iyak na sabi ni Althea kay Klein.
"Ssshh. Don't cry. Di ko rin naman gugustuhin kung ikaw ang nasa kalagayan ko. I'm ok now. Thanks to all of you!" sabi ni Klein. Nag kukwentuhan sila habang ako pumunta sa Balcony. Iniisip ko kung bakit bako naging Prinsesa samantalang wala naman akong nagawa o kayang gawin para sa Celestial World.
Eh kung bumalik nalang kaya ako sa mundo ng mga tao?
Baka normal lang talaga akong tao?
Or baka akala nila ako ang Prinsesa nila. Ghad. I'm starting to doubt myself. Hindi ko na alam kung sino ba tlaga ako.
Di ko napansin may tumutulo na palang luha sa mga mata ko. Umiiyak na pala ako. Pero ang mas ikinabigla ko ng mawala ang luha na pumatak. Pero ang pinaka ikinabigla ko ay yung nakita kong katabi ko na si Vaughn. Ok. Sya na ang water Guardian.
"bakit ka andito? Dun ka nga, nagmomoment ako ehh." Pagtataboy ko sakanya.
"Alam ko pinagdadaanan mo. Minsan ko rin yang pinagdaanan. Na pakiramdam ko wala akong pakinabang. Pero nalaman ko ang halaga ko sa Galaxia ng maging Guardian ako. Kaya wag ka na malungkot. Ikaw ang pinakamalakas na na nilalang sa buong Galaxia. Andito ako, kami para sayo. Tandaan mo yan." And he left me dumbfounded.
Sana tama si Vaughn. Papatunayan ko na may pakinabang ako sa mundong to.
**********
*
*
*Bumalik na kami sa dating gawain since magaling natin si Klein. Naging busy din kaming mga Elemental Campus Presidents sa mga gawain. Like, taga record ng mga ranking ng buong campus, nagtuturo ng basic magic sa mga baguhan, syempre sila Sunshine at Prime na bahala dun. Ako? Ayun, nagcoconcentrate kung paano ko palalabasin ang majika ko.
Ako daw ang pinaka malakas, pero di ko naman maramdaman.
Habang nagcoconcentrate di ko ineexpect ang biglaang pag basag ng lahat ng salamin sa paligid. Kasabay nito ang pagbukas ng aking mga mata. Hinihingal ako.
Lahat sila nakatingin sakin. Yung iba nagtakbuhan dahil sa gulat. Patakbong lumapit sakin sila Sunshine at Prime.
"Princess, ayos ka lang, anong nangyari?" concern na tanong ni Prime.
BINABASA MO ANG
GALAXIA: The Celestial Guardians | ON-GOING
Science FictionACTION, FANTASY, SCI-FI and LOVE STORY. Highest Rank: #20 in Science Fiction since: April 27, 2017 💜💜💜 Inspired by Science: Astronomy. Created: November 23, 2016 Ended: ©All Rights Reserve.