KRIZHA P.O.VKinabukasan.
Nasa school na kami totoo nga yung sinabi ni Lisa. Bukas kakausapin na nya yung mga kaibigan namin. Habang nag lalakad kami dito sya yung maingay eh.
"Sya nga pala mamaya ba susunduin ba ulit kayo nung mga boys nyo." Aabi ni Lisa.
"Baka." Sabi ni Sammantha.
"Baka din." Sabi ni Cyrinn.
"Ako din baka." Sabi ni Somi. "Pero hindi nanliligaw si Kevin ha ." Pag tutuloy nya nang sinasabi nya.
"Ako oo." Sagot ko boyfriend ko si Rhafael kaya syempre susunduin ako nun.
Nang makarating na kami sa Room. Buti wala pa yung teacher namin. Maiingay doon sa Room at kaaiba noon nag kakausap na mga babae at lalake dito.
Sina Rhafael nag iiba nang upo.
Teka lahat sila may bakante doon.Wag nilang sabihin na mag kakahiwalay kaming lima nang upuan.
"Ano to." Tanong ni Cyrinn doon sa mya yun at turo doon sa mga upuan.
"Partner partner tayo." Sagot ni Xander.
"Mag kakahiwalay na kaming lima nang upo." Tanong ko sa kanila.
"Oo kakaunti lang naman ang pagitan ah." Sabi ni Kevin.
"Sige na upo na malapit na si Maam." Sabi ni Rhafael.
-
LISA P.O.V
Sige na upo na malapit na si Maam." Sabi ni Rhafael.
Kaya umupo na kami. Pero ibig sabihin si Shiro ang makakatabi ko. Paano ako makakaiwas nito tsk. Bahala na nga lang.
"Lisa sor-." Pinigilan ko nang umimik si Shiro.
"Masama lang pakiramdam ko kahapon kaya tahimik ako ok nama n tayo." Sabi ko sa kanya.
-
KRIZHA P.O.V
Nang mag labasan na biglang pinatigil ako ni Rhafael sa pag lalakad.
"Teka lang." Sabi nya.
"Bakit.?" Tanong nya.
"Pinapasabi nga pala ni Mom na kailangan mong makausap yung parents mo." Sabi nya. Nag bago naman ako nang hangin sa sarili ko.
"Alin yung tunay ko bang mga magulang." Sabi ko. Na medyo tinatamad.
"Hindi yung parents mo ngayon." Sabi nya.
"Ayoko tara na iuwi mo na ako." Sabi ko sa kanya.
"Hindi pwede kailangan ka na nila ngayon please listen to them ayaw mo bang makilala yung tunay mong magulang." Sabi nya.
Napahinga naman ako. At saka umoo na lang.
-
"Akala ko ba sa parents ko tayo pupunta bakit tayo naandito.?" Tanong ko sa kanya. Iba kasing bahay to.
"Ewan dito tayo pinapapunta ni Maam eh akala ko naman alam mo itong bahay na ito." Sabi nya.
"Hindi ko to alam." Sagot ko.
Hindi pa kami nakakapag doorbell ay nag bukas na yung gate. Binuksan kasi nung Mom ni Rhafael naandito pala yung Mom nya.
"Mom why are you here.?" Tanong ni Rhafael.
"Dont asked just go in where waiting the to of you." Sabi nang mom nya.
Kita ko yung medyo lungkot nang muka ni Rhafael nung sinabi yun nang mom nya.
-
Nang makapasok na kami nagulat ako sa nakita ko.
Si Mom meron syang benda sa ulo. Yung pang cancer.
"Mom ba- bakit ka nakaganyan." Tanong ko sa kanya.
"May cancer na ang mom mo." Sabi ni Dad.
Teka bat ngayon ko lang nalaman. Hindi man lang nila sinabi sa akin agad.
"Teka bat hindi nyo agad sinabi hindi paba magagamot si Mom." Sabi ko sa kanila.
"Wala na daw pag asa aabi nang doctor." Sabi pa ulit ni Dad.
"Hayaan mo na ako anak naandit ako para lang sabihin sayo ang tunay. Tungkol doon sa mga magulang mo gusto ka na nilang makita." Sabi nya.
"Ayoko iniwan nila ako bat pa nila ako babalika." Sabi ko sa kanila.
"Hindi ka nila iniwan anak. Ipinag palit ko lang kayo. Dahil yung totoo kong anak ay may problema kaya hindi ko alam ang sasabihin nang lolo at lola mo pag nalaman nilang may deperensya yung anak ko kaya pinag palit ko kayong dalawa noong kaalabas nyo lang." Pag papaliwanag nya.
Naguguluhan ako doon sa sinabi nya.
"Kung ganon nasaan yung tunay mong anak at yung tunay kong mga magulang.?" Tanong ko.
"Wala na ang anak ko dahil may deperensya sya naandito yung mga tunag mong magulang gusto ko na sanang ibalik ka sa kanila." Sabi ni Mom.
Napatingin naman ako sa ibang sulok nang bahay at doon lumabas yung babae at lalake may matanda si Mom sa kanila.
Agad nila qkong niyakap ako naman hindi ko alam ang gagawin ko at nakatingin lang ako sa kanila.
"Anak miss ka na namin ilang taon ka na naning hinahanap." Sabi ni M- Mom.
"Batiin mo na sila anak wag mo nang alalahanin yunh noon lalitan mo na sila sorry din at tinago ko sayo." Sabi ni Mom yung una kong mom.
"So pwede na kayo ni Rhafael hindi naman pala kayo mag pinsan." Sabi nung Mom nya
"Patawarin nyo akong lahat sa ginawa ko sa lanloloko ko sa inyo." Sabi nung First mom ko.
Napangiti ako dapat ngang kalimutan ko na yun. Isipin ko na lang yung ngayon.
Agad kong hinila si Rhafael sa harapan.
"Mom dad and my mom and dad again and all of my family here. Thank you at sinabi nyo na sa akin salamt at naging parte kayo nang buhay ko. Salamat din at hinanap nyo ako Mom." Sabi ko sa kanila at doon sa second mom ko.
"Teka hindi mo ba sasabihin sa amin na boyfriend mo si Rhafael." Tanong nang lola ni Rhafael.
"Wag mo na isipan kung bakit ko nalaman sinabi na sa akin ni Rhafael yun." Sabi ni Lola kaya napatingin ako kay Rhafael at saka sya ngumiti.
Qt sunod nun nag group hug na kaming lahat pero hindi rin mawawala yung lungkot. Mawawala na yung inang magulang na nag alaga sa akin. Syempre masakit yun para sa akin.
♥♡♥♥♥♥♡♥♥♥♥♥♥♡♥♥
Krizha photo on multie media.
♥♥♡♥♥
Sorry for typos.
YOU ARE READING
Teen Clash - MAKNAE LINE
FanfictionTeen clash maknae line kpop story pleaase vote, read and commnet