Teen Clash - MAKNAE LINE

Chapter 45 Adupted

RHAFAEL P.O.V

Nagising na ako ngayon sa pag kakahiga ko dito sa kamang ito. Ayoko talaga nang napapaospital.

"Opo ijo kamista na.?" Tanong nang lola ko. Bakit wala dito sina Mom.

"Ayos na ako la Nasaan po sina Mom.?" Tanong ko sa lola ko.

"May inaasikaso lang babalika mamaya naandito na sila." Sabi ni Lola sa akin.

Hayss wala na naman sila. Wala na silang time sa akin eh.

Habang ako dito nag aantay at walang nagagawa nag cellphone lang ako isa pa naman itong cellphone na ito. Wala ring pakinabang sa akon.

Mamaya biglang bumukas ang pinto at ayun ang nag pasigla sa akin.Naka uniform pa nga sya eh..

"Rhafael." Tawag nya sa akin. Agad maman nya akong niyakap.

Ako napayakap na lang din sa gulat.

"Kilala mo napala yung nawawala mong pinsan." Sabi ni Lola. Kaya napabitaw kaming dalawa.

Teka wait ano daw pinsan.

"Ano po." Tanong ko sa lola ko. Si Krizha parang tahimik lang.

"Ah pinsan mo si Krizha. Anak sya nung tita mo yung bunso kong anak ijo." Sabi ni Lola.

Teka bakit pinsan. Ngayon ko lang nalaman hindi ko nga sya nakikita pag may reunion kami. Bakit naman nak ayoko.

"Teka lang bakit naman pi.-" sabiko pero naputol yun bigla kasing bukas nung pinto.

"O Anak naadyan na pala kayo kamusta nakausap nyo naba yung mom ni Krizha.?" Tanong ni lola sa Mom ko.

"Oo ma kasama ko sya pata mapaliwanag na din nya- ay teka si Krizha ba to ma tamang tama at mapapaliwanag na natin nang ayos." Sabi ni Mom.

Pasom din naman nung isang babae.

"Mom ." Sabi ni Krizha.

Mom nya pala yun.

"Mom ano ginagawa nyo dito." Tanong nya.

"Anak ija kailang mo malaman ang totoo kaya sana makinig ka anak." Sabi nung babae. Naguguluhan na si Krizha sa pag tingin ko.

"Ija anak hindj kayo mag pinsan anak ampon kita anak sorry ngayon ko lang nasabi ayoko.-" hindi na natapos nung mom ni Krizha ang pag sasalita dahil umiiyak na syang umalis dito.

-

Pagkalabas na pag kalabas ko sa Hospital tumakas ako. Nag makawa ako na ulalis na sa hospital eh.

Hahanapin ko si Krizha alam kong iyak yun nang iyak masaya ak na hindi. Kasi ang hindi asakit pa yumg taga mo at masakit kasi Ampon si Krizha. Ang masaya kasi hindi kami mag pinsan so pwede ko pa syang ligawan..

Nag hanap hanap ako dito. May naisip naman ako na pwede nyang puntaha. Tsk doon na naman ba mag gagabi na doon na naman sya pupunta.

Habang nag hahanap.
Nag text sa akin si Somi.

'Rhafael nasa hopital din ba si Krizha.' Text nha sa akin.

Hindi na ko nakapag reply. Nakita ko na si Krizha doon at naka upo sya sa swing at pa pahid pahid nag muka nya umiiyak pa rin sya.

"Bakit ka naandito baka mapaano kapa." Sabi ko sa kanya. Napatingin naman sya sa akin.

"Ba-bakit ka naandito.?" Tanong nya. "Hinanap kita bak kasi kung saan kana nag punta." Pag kasabi ko nun niyakap nya ako.

"Akala ko mag pinsan talaga tayo . Ang dakit din kasi anpon pala ako nang kinilala kong magulang.!" Sabi nya.na umiiyak at
Yakap ako.

"Tama na uan may dahilan mya ganun tahan na ayoko na umiiyak ka." Sabi ko sa kanya.

"Mahala mo ba ako." Bigla ngang tanong sa akin at bitaw sa yakap.

Wala akong alinlangan na sumagot."oo mahal na mahal." Sabi ko.

"Bakit mahal mo ba ako ha.?" Tanong ko.

Nag nod naman sya.
"So it means na tayo na." Sabi ko.
Nag isip pa sya pero sa huli nag nod din sya.

Naoyakap ulit ako sa kanya at saka sya hinalikan sa may ulo nya.

Magiging ayos din ang lahat nang ito Krizha aalagaan kita at hindi ppahirapan.

♥♥♡♥♡♥♥♥♡♥♥♡♥♡♥♡♥

Rhafael photo in multie media.