Bana Sevmeyi Anlat (G.S.A Serisi 3) Düzenlendi

23. Doğru Adres

Keyifle okuyun...

...

Başını kaldırıp, 'Yalan söyledim.' diyen kadına baktı. İçine az da olsa rahatlık oturmamıştı. Sevgi yalan söylenecek kadar basit bir konu değildi. Sevginin yalanı olmazdı. Ayağa kalkıp Duru'nun karşısında durdu.

"Söyleme... Bu oyunda hatalı olan en çok benim. Bana sevgi konusunda yalan söyleme! Çek silahı vur öldür, ama sevmediğini söyleme! Ben senin beni sevme ihtimaline tutunmuş biriyim. Sen bu yalanı söylersen ben inanırım. Ve tutunduğum dal kırılır."

Yüzünü yana çevirip boş araziye baktı. Gördüğü hiç bir ağaç aslında ilgi alanında değildi Duru'nun. "Özür dileyecek değilim."

"Özür dilemeni beklemiyorum." Rüzgâr elini sıkıntıyla saçına daldırıp sıktı.

"Sen beni tanımıyorsun. Sana gösterdiğim adamın içinde başka biri var. Yalnız... kimsesiz... Sen tek başına ordusun benim içimde. Ama sende beni sevmediğini söylersen ben kaybederim. Hemde kaybettiğim yerden tekrar kaybederim." Daha fazlasını söylemek istiyordu ama kendini acındırmak asla istemiyordu.

Hızla Rüzgâr'a döndü Duru. Her kelimesi kalbine batıyordu. Üzülüyor ve üzüldükçe teselli olamadığı için sinirleniyordu. "Sen ne kazanmayı umuyorsun Rüzgâr? Beni mi? Oğlunu mu?"

Gözlerini kızın gözlerine dikti. "İkinizi de!"

"Hiç bir şey olmamış gibi yapamam ben. Sen benim ne kadar üzüldüğümü nasıl yıkıldığımı neler yaşadığımı biliyor musun? İkimizin de tuzağa düşmüş olması hiç bir şeyi hafifletmiyor. Benim dünyam başıma yıkıldı o gece."

Bilmiyordu ama tahmin ediyordu. Her aklına geldiğinde kendine lanet ediyordu. Eğer o gece gitmemiş olsaydı bugün her şey bambaşka olacaktı. "Bilmiyorum." diye mırıldandı en sonunda.

İyice öfkeye kapılıp ayağa kalktı Duru. İşaret parmağını Rüzgâr'ın göğsüne bastırmaya başladı.

"Ben hiç tanımadığım yüzünü bile ilk kez gördüğüm bir adamla bir gece geçirdim. Beni o odada bırakıp giderken aklından ne geçiyordu? Hadi sen bilmiyordun benim aklıma başımda değil, ama ben kendimi uyandığımda berbat hissetmiştim. Her gece başka bir adamla sabahlayan basit biri gibi..."

Rüzgar'ın kaşları catılmakla beraber yüreğine ateş düşmüştü. "Sen." dedi.

"Ben... Bir otel odasında bırakıp kaçtığın kız ben, evet.

"Hatırlıyorsun." dedi Rüzgâr.

"Tabiki hatırlıyorum. Aptal mı sandın beni?"

Oysa Rüzgâr hep hatırlamadıgını düşünüyordu. Öyle olduğunu sanmıştı bir daha da aksini hiç düşünmemişti. "Ben ... seni bırakıp gitmek istememiştim. Gitmeseydim, belkide olaylar buraya gelmeyecekti." dedi Rüzgâr. "Bilmemi nasıl beklerdin? Bana sen yaklaştın, seni de her hangi biri gibi gördüm."

"Bakire olmam da mı sana bir şey ifade etmedi Rüzgâr?"

"Etti. Ettiği içinde ardına düştüm. Karşına çıktım ama sen beni tanımayınca daha çok merak ettim ne olduğunu, neden oldugunu. Seni anlayabilmek için neler yaptığımı biliyorsun. Gittiğiniz yerleri izledim, dinledim. Aslı'nın beni fark ettiğini bir an bile düşünmedim. Suç benim üzerime kaldı ve ben bunu o kadar geç fark ettim ki sen çoktan beni düşman zannetmiştin."