Kelebeklerimin Katili | Dawin

《40》

Mirsat bana döndüğünde mesaji bilmem kaçıncı kez okuyordum.

-Bu kim lan? Diyerekten ayaklandı.

-M..mirsat. dedim. Bakışları bana döndüğünde bi süre yüzümü incelemişti.

-A-Abim ya..yasiyor. dedim büyük şaşkınlıkla. Mirsat bi süre oldugu yerde kaldığında bende oturur pozisyona geçtim.

-Beni buraya getiren...oydu. dedim ayaklanirken. Ilerleyecekken mirsat ellerini belime koyup beni durdurdu.

-Dur dur dur. Nereye? Dedi kaslarini catip önüme geçerken.

-Mirsat abim yaşıyor diyorum. Gidip onu bulacağım. Dedim gülümserken. Kollarını belime dolayıp

-Onu gördün mü? Dedi.

-Evet tam hatirlamiyorum fakat boynundaki dövmesini gördüm. Dedim.

-Mesajin ondan geldigini nereden biliyorsun? Dedi gözlerimi incelerken

-Bana hep "cimcime" diye seslenir. Dedim

-Tamam bak şimdi hicbiryere gidemezsin. Iyilesene dek senin yerine ben arayacağım. Eger cok daha cabuk iyilesirsen beraber arayacağız. Tamam mı? Simdi hiçbir yere gidemezsin. Dedi. Bi an durdugumda hakli oldugunu düşündüm.

-Tamam , ama onu bul olur mu? Dedim. Beni onayladiginda geçip beni yatagima yatirtmisti. Yanima oturduğunda gulumsedim..

-Mirsat yaşıyor yaa , abim yaşıyor. Dedim ellerimi çırparken. Gülüp ellerimi tuttu.

-Evlilik teklifi etsem böyle sevinmezsin ceylin. Dedi bana ters bakışlarını gönderirken.

-Yaa. Sen başka , abim başka. Dedim ona sarilirken. Kollarını belime doladiginda kapi çaldı. Mirsat ayaklanip tişörtünü üzerine geçirdi ve saçlarını düzeltmeye calisirken daha da bozmasiyla onu yakasindan çekip ellerimi saclarina götürdüm. Saçlarını duzelttigimde gulumsedim. Dudaklarima öpücük bırakıp ayaklandı ve gidip kapiyi açtı. Hatun iceri girdiginde gülümseyip elindeki poşeti aldım.

-2 saattir kapidayim be elim yandı. Dedi mirsata ters bakislarini gönderirken. Kahveyi sürgülü masaya bıraktığında bana dönüp gülümsedi. Poseti açıp aldığı cipse gözlerimi büyüterek baktım.

-Ohaa kızım hastanenin kantininde cipsmi var? Dedim.

-Hayir be salak . Senin yüzünden tisortumun altina sokup iceri girdim. Dedi. Büyük bir kahkaha patlattigimda mirsat masadan kahvesini alıp icmisti.

-Mirsat şu bandajı cikartalim , lütfennn. Dedim. Derin bi nefes verip yanima geldi. Saclarimi tek tek bandajin yapiskanindan kurtarmıştı.

-Tuvalete gitmek ister misin? Dedi bandaji odadaki çöp kutusuna atarken.

-Hayır. Dedim . Koltukta ki polarini üzerine geçirip bana döndü.

-Benim az işim var güzelim . 2 gibi gelirim. Uyumak yok anlaştık mı? Dedi yanima gelirken. Kafamı sallayip onu onayladım. Burnunu saclarimin arasina gömüp derin bir nefes cekti ve dudaklarini alnima bastırdı. Benden ayrılıp cikisa ilerlerken hatuna hitaben

-Sana emanet. Dedi. Kapıdan cikacakken

-Dikkatli ol. Diye bağırdım. Birsey soylemeden kapiyi kapattiginda gözlerimi devirdim.

-MIRSAT'IN AĞZINDAN-

Ceylin'in yanından çıktıktan sonra arabama atlayıp depoya sürdüm. Arzuya bir ders verilmeliydi. Ibreyi zorlarken deponun önüne geldigimde arabadan inip içeriye girdim. Arzuyu sandalyeye oturtmuslar tayfada bir köşeye oturmuştu. Doruk beni görüp