Kelebeklerimin Katili | Dawin

¤80¤

Kulagima dolusan mirildanma ve karnimda gezinen ellerle gözlerimi araladım. Kafami egdigimde karnimi açmış okşayıp konusan mirsatla karşılaştım.

-Sen benim bebeğim olup beni baba mı yapacaksın?

- Evet ben senin baban olacağım. Simdi babacigim ben anneyi uyarmadan işe gideceğim. Uslu dur tamam? Dedi. Öylece bakarken siritip

-Bende sizi özleyeceğim ama bu defa erken geleceğim yaniniza. Simdi anneyi uyarmadan kacalim. Annen uyandığında ona yaramazlık yapmiyorsun babacim anlaştık mı? Dedi. Yuzumde olusan gulumsemeyle onlarinincelerken mirsat toparlanmaya baslayinca hizla gozlerimi kapadım. Karnimda hissettiğim dudaklarla gerilmemek icin yavaşça kipirdanirken

-Annemiz uyanacak. Kaç.  Dedi ayaklanarak. Dudaklarima konulan öpücükten bi sure sonra odanin kapisinin sesi duyulmustu. Gözlerim kendini yeniden karanlığa teslim ettiğinde kendiki uykuya bıraktım.

♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡

Gözlerimi araladigimda kendimi yatagimda buldum. Gece mirsarin göğsünde uyuyakaldigimda buraya tasinmis olmaliydim. Geceliklerim üzerimdeyken yatağın boş tarafıyla karşılaşmıştım. Saat gözüme carparken derin bi nefes verip ayaklandim. Mirsatin sabahki halleri aklima geldiginde gulumseddim.Mirsat beni uyandirmadan işe gitmişti ve az sonra öğlen yemeğine çıkacaktı. Banyoya girip kısa bi duşun ardından günlük rutinimi hallederek banyodan çıktım. Hızla saçlarımı kurulayip soyunma odasına çıktım.

Saçlarımı mirsatin sevdigi sekilde kivirip makyajimi yaptım. Kullanma yasağı bulunan aracimin anahtarlarini , evin annahtarlarini ve telefonumu alıp kendimi arabama attım. Cemden istediğim sirketin adresini navigasyona yazıp herhangi bi müzik açtım. Uzun bi yolculuğun ardından Karasel holdinginin önünde durup arabayı parkettim. Holdinge girdiğimde danismaya ilerledim. Kadin telefonla konuşurken beni gördüğü halde takmamisti. Masaya iki kez yavaşça vurdugumda bakışlarını bana çevirip kaşlarını kaldırdı.

-Mirsat karas-

-Mirsat bey meşgul. Dedi tersce. Sinirle derin bi nefes verip ardimi döndüm ve merdivenlere ilerledim. Kadın ardimdan kosturmaya basladiginda önümden geçecek kizi durdurup

-Mirsat'ın odası nerede? Dedim. Kiz garip bakislarla

-En üst kat. Dedi ardimdan gelen kadında bakışlarını gezdirerek. Kadindan kacarken yorgunlukla ust kata çıktığımda mirsat karasel yazan kapıya ilerledim. Kolumdan cekilmemle

-Burasi yol geçen kervansarayi değil hanımefendi. Size meşgul olduğunu söyledim. Dedi kadin yükselttiği sesiyle. Kolumu ellerinden çekip

-Gidin ve işinize dönün tamam? Dedim sıktığı kolumu ovuştururken. Yeniden kapıya ilerledigimde bir karış etekle sekreter kalkıp önüme geçti. Asansörden güvenlikte indiğinde hepsi kollarima asilmisti.

-Ya biraksaniza! Ne yapiyorsujuz? Dedim bağırarak.

-Zorluk çıkartmayın. Lütfen burayi terkedin. Dedi güvenlik.

-Karisiyim be ben. Dedim sinirle.

-Bizde bakiciyiz. Dedi sekreter.

Kollarimi kurtarmaya çalışırken daha da sikmalariyla sinirle nefes verip çığlık attım. Basim dönmeye basladiginda Asansöre çekilirken son care olarak dönüp

-Desici! Diye bagirmamla hızla kapı açılmıştı. Içeriden çatık kaslariyla mirsat ciktiginda derin bi nefes verdim. Gözlerinde alevler patlarken

-Ne oluyor burada? Dedi kukreyerek. Güvenliğin ardından çıktığımda mirsatla gözgöze gelirken güvenlik kolumdan çekmesiyle dirsegim atmıştı. Inlerken