Kelebeklerimin Katili | Dawin

·41·

-Bana bagimli misin?

----------------------------------------------

Kaşları catildiginda

-Hayır ceylin. Seni seviyorum. Dedi.

-Eger birşey olupta biz ayrılırsak ne yaparsın? Dedim bekledigim cevabi vermesini umut ederek.

-Ceylin ben senden vazgeçmem. Seni yine severim.Cokta özlerim belki ama dayanabilirim. Sensizlik cok zor olur fakat bunu yapabilirim. Dedi. Icim rahatladığında kollarimi boynuna doladim. Ellerini yanaklarima koyup gözyaşlarımı sildi.

-Sen bensiz yapabilir misin? Dedi.

- Cok zor , bunun olmasini istemiyorum. Dedim. Gülümseyip alnini alnima yaslayip

-Bende. Diye fısıldadı. Dudaklarini dudaklarima bastirdiginda dudaklarimi araladim. Montumu omuzlarimdan asagi indirdiğinde dudaklarini tisortun acikta biraktigi yerlere yonlendirdi. Montumu çıkarttığında polarinin fermuarini indirdim. Saskinlikla beni izlerken ellerim titremisti bi an. Elleri ellerimi bulduğunda bana yardım ederek polarinin önünü açmıştık. Üzerime egilip yeniden dudaklarimizi bulusturdugunda sırtımı direksiyona yaslamisti. Ellerini tisortumun icine kaydirdiginda dudaklarimizi ayirdim. Derin bir nefes cekerken mirsat dudaklarini boynumda ki adem elmasina surttu. Inledigimde beni kendine bastırdı. Sertliğini hissederken bir elimi göğsüne birisini de ensesine koymustum. Eli tisortun altinda yukariya tirmandiginda bedenim kasildi.

-Sshh korkma. Diye fısıldadı kulağıma. Kalbim ağzımda atarken elini göğsümün üzerine koydu. Gözlerimi kapadigimda dudaklarini dudaklarima sürtüp elini kalbimin üzerine koydu.

-Neden bu kadar hızlı atıyor? Dedi fısıldayarak. Dediklerini anlamayacak kadar bilincim kapanmıştı. Alnımı alnina yasladigimda dudaklarima öpücük kondurdu.

-Gözlerini aç. Dedi yeniden fisildayarak. Gözlerimi araladigimda gözgöze geldik.

-Titriyorsun. Dedi. Bir diger elini boynuma surttugunde derin bi nefes çektim.

-Benimle konuş. Dedi yanaklarima dudaklarini surterken.

-Mirsat... Diye fısıldadım.

-Söyle güzelim. Dedi.

-Ilk kez. Dedim. Gulumsediginde yanagimi okşadı ve elimi tutup kalbinin üzerine koydu.

-Benim de. Dedi. Kalbi o kadar hizli atiyordu ki ritmi mayistiriyordu. Gulumsedigimde kafasini koltuga yaslayip gözlerini kapadı.

-Seninle geçirdiğim her salise hayatimin en güzel anısı. Dedi. Alnımı göğsüne yasladigimda saclarimin arasina baskılı uzun bir öpücük kondurdu.

-Saçlarımı öpmesen. Dedim kafami egerken. Elini ceneme götürüp kafami kaldirdi ve gözlerimizi birlestirdi.

-Neden? Dedi merakla beni izlerken.

-Pisler..kan kokuyorlar . Dedim bakislarimi kaza sonucu yipranmis saçlarıma çevirirken. Elini enseme götürüp beni göğsüne yasladi ve burnunu saclarima gömüp sayisiz öpücük kondurdu.

-Yanlış. Tertemizler ve bahar gibi kokuyorlar. Dedi. Gülümseyip kafamı kaldırdım. Elimi yanagina koyup bas parmagimla kipriklerine dokundum.

-Neden bu kadar tatlısın? Dedim.

-Öyle miyim? Genelde bela olduğumu söylerler. Dedi gülerek.

-Tatlı bela. Dedim.

-Bak senn. Dedi kollarini sımsıkı bana dolarken. Guldugumde burnuma öpücük kondurdu. Kafami omzuna koydugumda dudaklarini alnıma surttu. Hafif camı araladiginda iceri rüzgar sızmıştı. Hafif rüzgar ikimizi de kendimize getirirken