EverLUSTing Love

Prologue

[Prologue]

“A—ano ba! Nasasaktan ako!” sigaw ko habang nagpupumilit pumiglas mula sa kaniyang pagkakahawak.

Hindi siya umimik. Lalong humigpit ang kaniyang pagkakahawak sa ‘king braso.

Kinaladkad niya ako hanggang sa makarating kami sa loob ng kaniyang kuwarto. Saka niya lang ako binitiwan.

“A—ano ba Jace! Sinabi ko nang—”

Tinulak niya ako, dahilan para bumagsak ako sa kama.

Dahil sa bilis niyang kumilos, hindi ko namalayan na nasa ibabaw ko na pala siya.

Nagtama ang aming mga paningin. Tila ba’y nagbabaga sa mga apoy ang kaniyang mga mata. Para akong matutunaw dahil sa kaniyang mga titig.

Ibubuka ko pa lang sana ang aking bibig upang magsalita nang dumapo ang kaniyang mga kamay sa butones ng blouse ko. Pinigilan ko siya sa balak niyang gawin pero hindi siya nagpatalo. Marahas niyang inalis ang pagkakakabit ng mga butones—dahilan para mapunit at masira ang blouse na suot ko. Umangat siya nang kaunti mula sa pagkakayuko at dali-daling tinanggal ang kaniyang suot na pulang neck-tie. Sinamantala ko ang pagkakataong ‘yon upang makatakas mula sa kaniya pero masiyado siyang malakas—hindi ko nagawang umalis dahil naka-dagan siya sa ‘kin.

Matapos hubarin ang kaniyang neck-tie, hinawakan niya nang mahigpit ang magkabilang braso ko at iniangat sa ibabaw ng aking ulo. Mabilis niyang tinalian ang mga ito gamit ang kaniyang neck-tie.

Hindi ko na nagawang magpumiglas pa dahil sa higpit nang pagkakatali ng aking mga kamay.

“Sinabi ko na sa ‘yong lumayo ka sa kaniya. Pero hindi mo ginawa,” matigas niyang sambit habang nakatitig nang diretso sa ‘king mga mata. Napalunok ako ng laway. Lalo akong kinabahan. Mukhang galit na galit talaga siya. “Ngayon, tingnan natin kung sinong mas magaling sa ‘ming dalawa.”

Bigla niya akong hinalikan, dahilan para manlambot ang aking mga tuhod. Bumilis ang tibok ng puso ko. Nakakapaso ang kaniyang mga halik. Nakakatunaw. Parang may dumaloy na daan-daang boltahe ng kuryente sa ‘king katawan.

Unti-unting bumilis ang paggalaw ng kaniyang mga labi at unti-unting naging marahas ang kaniyang paghalik. Hindi ako nagpatalo. Nakipagsabayan din ako sa kaniya. Napa-ungol ako nang kagatin niya ang ibabang bahagi ng aking mga labi. Napaawang ang bibig ko. Sinamantala niya ang pagkakataong ‘yon upang ipasok ang kaniyang dila.

Lalong lumalim ang kaniyang paghalik. Para akong lumulutang sa ere na babagsak anumang oras. Naramdaman ko ang unti-unting paggalaw ng kaniyang mga kamay mula sa ‘king mga braso, patungo sa ‘king leeg…pababa sa ‘king dibdib. Napa-ungol na naman ako nang hawakan niya ang mga iyon. He unclasped my bra and afterwards cupped my breasts, massaged and tugged my nipples. Lalong lumakas ang ungol ko.

Tumigil siya sa paghalik sa ‘kin. Para akong mauubusan ng hininga matapos noon! Hingal na hingal ako. Dumapo ang kaniyang mga labi sa ‘king leeg and started trailing kisses down to my breasts…down to my belly. Wala akong ibang nagawa kundi umungol at isigaw ang kaniyang pangalan.

Matapos noon ay mabilis niyang ibinaba ang aking palda pati na rin ang aking panloob. Ibinuka niya nang malapad ang aking magkabilang binti. And in one swift move, he was inside me. Napadaing ako sa sarap and at the same time, sa sakit nang naramdaman ko.

Binilisan niya ang ritmo kaniyang paggalaw. Pataas, pababa. Pababa, pataas. Paulit-ulit kasabay ng aking pagsigaw sa kaniyang pangalan. He kept on repeating the process until we reached the climax.

Matapos noon ay dahan-dahan siyang kumalas sa ‘kin, tumayo at nagbihis. Inalis niya na rin ang neck-tie na nakatali sa magkabilang arm wrist ko. Dali-dali kong kinumutan ang aking sarili.

“Masarap, hindi ba? Sinabi ko naman sa ‘yo. Mas magaling ako sa kaniya.” He said and then an evil grin was formed in his face. “You’re mine, Aina. Only mine. Keep that in mind.”

Tumalikod na siya’t naglakad palabas ng k’warto.

Hindi ko na napigilan ang mga luhang kanina pa gustong kumawala mula sa ‘king mga mata.

I know.

He hates me so much.

Hindi ko naman siya masisisi.

Kasalan ko naman kasi.

Kasalanan ko kung bakit humantong sa ganito ang lahat.

Pero bakit gano’n? Matapos nang lahat…matapos ang ilang taon…

…bakit ang sakit-sakit pa rin?

***

Elle’s Note: This is the revised version of EverLUSTing Love. This one has different characters, different plot and different story line. I know. Antagal na since I started writing this story. That was almost a year ago. April 2013 nang ipost ko ang k’wentong ‘to (the previous version—the unedited and original one) and I wasn’t able to finish the story. Hanggang chapter 8 lang ang nasulat ko noon kasi naubusan na ako ng idea. Wala naman kasi talaga ‘tong matinong plot dati. Basta natripan ko lang magsulat ng NTF dahil sa kabaliwan ko sa 50 shades trilogy noon. (Charaught) Ilang beses ko na ring sinubukang i-revise ‘to. And sana, hopefully, by May 2014 ay matapos ko na ang story na ‘to. Kaya naman lubos akong humihingi ng tawad sa mga nag-hintay ng updates! Hounto ni, gomenasai!

Anyway…ano pong masasabi niyo?

I accept constructive criticisms. :>

I’ll post chapter one later or maybe tomorrow so stay tuned! Anyway, thanks for reading! :>>