EverLUSTing Love

*3*

*3*

“May iuutos daw po kayo sa ‘kin Ma’am?” I asked pagkalapit kay Manager Liza.

“Yeah,” sagot niya. Kinuha niya ‘yong brown envelope na nakapatong sa kaniyang desk at iniabot ito sa ‘kin sabay sabing, “Hand this to Mr. Sevilla. Tell him I won’t be able to attend the meeting later dahil may emergency—kailangan ko nang umalis. Excuse me,” And then she walked out.

I guess I had no choice.

I started walking out of our department and made my way into the elevator. Pinindot ko ang button paakyat sa ika-labindalawang palapag ng gusali.

Halos dalawang linggo na ang nakalilipas mula nang magkaharap kaming muli ni Jace. Hindi na kami nagkita pang muli matapos niyang bayaran ang lahat hospital bills ni Papa. I heard from my officemates that he went to Japan last week dahil sa isang business transaction. Few days after that incident, nagulat ako kasi napag-alaman ko nalang na binayaran niya pala ang lahat ng company debts namin. Lahat as in! He even bought me a condo unit which is located near at his! Scratch that, hindi niya pala ako binili ng condo unit dahil siya mismo ang may ari nung condo na tinitirahan ko ngayon. Wala naman talaga akong balak tanggapin at tirahan ‘yong binigay niyang condo unit. May pumunta kasing mga tao sa ‘min last week at hinakot lahat ng gamit ko papunta ro’n kaya ayun, no choice. Napilitan akong lumayas ng apartment. Great. Bayad nga ako sa renta pero lumayas pa rin ako.

Hindi ko maintindihan kung bakit niya ginawa ‘yon. Bakit niya binayaran ang mga utang namin? Why did he give me a condo unit? Bakit nagawa niya pa rin akong tulungan sa kabila ng lahat nang nagawa ko sa kanya? Gano’n pa man, nagpapasalamat pa rin ako. Alam ko namang lahat ng iyon ay may kapalit. Natatandaan ko pa rin naman ang sinabi niya noong nakaraang tagpo namin.

“And as a payment, you’ll be my toy, Aina. So brace yourself.” 

That literally gave me chills. Hindi ko maintindihan kung anong ibig niyang sabihin. He said I’ll be his toy.

Toy. As in…laruan. For what purpose? Dahil gusto niyang makaganti sa ‘kin kaya pahihirapan niya ako? Siguro nga.

 His sweet vengeance is yet to come; my greatest karma ever.

Ilang minuto lang ay bumukas na ang pintuan ng elevator. Nasa 12th floor na pala ako. Lumabas na ako at naglakad papunta sa kaniyang opisina.

Papalapit pa lang ako nang mapansin kong bahagyang naka-awang ang pintuan. Parang may narinig akong ingay. More like…ungol? What the hell was that?

Sa bawat paghakbang ko ay papalakas nang papalakas ang nasabing ingay. Unti-unting nagiging malinaw sa aking pandinig ang aking naririnig.

“Ahh…” Ungol ng isang…babae? Matinis ang kaniyang boses at para bang hinihingal na siya. “Ugh. Faster baby! More! Faster! Ahhh! Sige pa...” sigaw pa nito.

Nang tuluyan akong makalapit sa harapan ng kaniyang opisina, dahan-dahan akong sumilip sa may naka-awang na pintuan. Nanlaki ang mga mata ko sa nasaksihan.