The game

Hoofdstuk 8

Het is vandaag zondag en ik ga zo naar mijn werk. Justin is er vandaag weer. Bij de gedachte aan hem word ik spontaan vrolijk. Ik loop naar de keuken en zie een onbekend meisje aan de keukentafel zitten. "Hooi, hebben wij elkaar al eens ontmoet?" Ze schrikt op en kijk me aan. "Ehm niet dat ik weet, ik ben Marije, aangenaam." Zegt ze vriendelijk. "Ik ben Anouk, ehm vanwaar dat je hier zit?" "Ooh heeft hij je niks vertelt, ik ben de vriendin van Floris." Zegt ze droog. "WAT NEE, NOOIT, FLORIS EN EEN VRIENDIN." Ik begin te lachen. "Het heeft niks met jou te maken, ik vind het gewoon grappig." Zeg ik wanneer ze me raar aankijkt. "Aha naja het zal allemaal wel, ik was een ontbijtje aan het maken voor hem." "Nahw wat lief, hoe lang hebben jullie al?" "1 maand." "Wauw, en hij heeft niks vertelt, tsjongejonge." Ik praat nog even verder met haar en kom tot de conclusie dat het echt een vreselijk aardig kind is. Hoe zij Floris leuk vindt is een groot mysterie.

Marije is inmiddels met ontbijt, dat ik voor de helft heb gemaakt omdat ze van veel niet wist waar het stond, naar Floris gegaan. Ik zit op de bank een beetje door insta te scrollen en te wachten tot ik weg moet. Ik hoor iemand de trap af stormen en kijk om. Jens is inmiddels ook wakker en beneden. "Wist jij dat Floris een vriendin had?" Vraag ik hem. "Ja." Antwoord hij droog. "Niemand vertelt mij ook ooit wat..." zeg ik mompelend. "Nawh is onze kleine Noukie een beetje verdrietig." Zegt hij op de meest kinderachtige manier. "Mja." Zeg ik nep huilend. "Oké, jammer voor je, ff dat anders, moet jij niet werken?" "Ja ik ga zo." "Joo nou succes, ik ga nog even mijn bed in, het is gister laat geworden."Dankjeee, slaap ze." Ik kijk op de klok en besluit maar te gaan.

Ik loop het restaurant in, begroet Rick en loop daarna door naar de keuken en doe mijn koksshirt aan. Wanneer ik hem aan heb komt Justin binnen. "Heeey" begroet ik hem. "Hey" zegt hij terug. Hij loopt naar met toe en geeft me een knuffel.  We laten elkaar los en kijken elkaar aan. Snel draait hij zijn hoofd om om te kijken of er iemand staat, en wanneer dat niet zo is, drukt hij snel een kus op mijn lippen. Ik glimlach door de kus heen. Hij trekt terug en kijkt me nog even glimlachend aan en gaat daarna aan het werk. Ik kijk hem nog even na en ga daarna zelf ook beginnen. Zou hij me leuk genoeg vinden om mij zijn vriendin te noemen? Waarom heeft hij eigenlijk nog niet gevraagd of ik zijn vriendin wil zijn? Zou hij me überhaupt wel leuk vinden? Allemaal vragen die door mijn hoofd blijven spoken. Lekker relaxet werken weer.

"Aaah klaar." Zeg ik opgelucht. Het was net niet normaal druk, vreselijk. Maar gelukkig ben op nu klaar en kan ik lekker naar huis. Ik zeg nog even gedag tegen een paar mensen en loop dan naar de deur, met de deurknop al in mijn hand hoor ik iemand schreeuwen "Anouk wacht!" Ik draai me om en Justin komt naar me toe rennen. (Hehehe dejavu) "Wat is er?" "Ik wilde je nog even persoonlijk gedag zeggen", en met dat gezegd te hebben drukt hij zijn lippen op de mijne. Ik kan hoe echt geen genoeg van krijgen. Ik glimlach door de zoen heen. Na een tijdje trekken we terug en kijken wel elkaar glimlachend aan. "Tot morgen." Zeg ik uiteindelijk. "Tot morgen Noukie." Ik loop naar buiten en ga naar huis, het is inmiddels al weer donker, ik geloof dat ik zo'n 7uur heb gewerkt ofzo, moneeeeys.

"Hey Anouk, moet je nog wat eten?" Vraagt mijn moeder wanneer ik het huis inloop. "Ja alsjeblieft, ik heb zo'n honger gekregen." "Top, dan zal ik wat voor je opwarmen." "Fijn, dankje." Ik pak een bord en wat bestek en ga aan tafel zitten. Na 3minuten komt mijn moeder aan met een heerlijke bak vol lasagne. "Aaah lekker mam." "Wat wil je eigenlijk met je verjaardag doen?" Vraagt mijn moeder plots. Ik word binnenkort 18 en dat moet natuurlijk worden gevierd want dan ben ik volgens de wet volwassen en mag ik eindelijk autorijden, tenminste, wanneer ik voor mijn praktijk slaag, theorie heb ik al binnen. "Als je eruit bent wat je wil hoor ik het wel oké?" "Ja is goed, ik zal het melden." Ik eet de laatste restjes lasagne op en loop dan naar de bank en ga lekker lui netflixen.