The game

Hoofdstuk 29

~Twee weken later~

Vandaag is het zover, we gaan het nieuwe huis een beetje opknappen. Niet dat dat erg nodig is want het is prachtig, maar er moet nog wat worden geschilderd enzo. Melissa, Rixt en Jake komen helpen met verven waar ik echt heel blij mee ben want het is hartstikke veel werk als alleen ik, Jens en Floris het moeten doen. Ik loop met mijn verfblikken naar de auto. Ik heb uiteindelijk gekozen voor 3 witte muren en eentje lichtblauw. Ik roep mijn ouders dat ik klaar ben en even laten zitten we met z'n vijven in de auto naar ons nieuwe huis. Morgen komt de verhuiswagen en komen onze spullen ook naar ons huis. Er ligt al wat maar niet erg veel. Rixt, Melissa en Jake zien we daar want anders past het niet in onze auto. Het is ongeveer 10 - 15 minuten rijden doordat we constant stoplichten tegenkomen die op rood staan. Ik hou van Amsterdam, echt waar, maar ik word af en toe echt helemaal gek van die stoplichten, ze zitten echt nooit mee.

Aangekomen bij ons nieuwe huis stap ik uit en zie Melissa, Rixt en Jake al staan. Ik omhels ze allemaal en dan schreeuwt mijn moeder "Anouk, je verfblikken." Oja, vergeten. "Ik help wel even" zegt Jake. Ik glimlach dankbaar want die dingen zijn best wel zwaar. Ik pak de helft van de blikken en Jake pakt de andere helft. Samen lopen we naar binnen waar iedereen in de keuken staat wat te drinken. We hebben de tafels en stoelen hier nog niet staan dus we kunnen ook niet echt lekker zitten ofzo, nouja, op de grond, maar je snapt wel wat ik bedoel. "Oké, zullen we met de slaapkamers beginnen?" stelt mijn moeder voor. We knikken en lopen naar de trap. Alle slaapkamers zijn namelijk op de eerste verdieping. De begane grond bestaat een woonkamer, keuken, kantoor voor mijn vader, een knutselhoek voor mijn moeder, een game kamer en een badkamer en nog twee wc's. Best groot allemaal. Ik open de deur naar mijn kamer. Ik weet inmiddels de weg al wel want we zijn hier al een keer of twee geweest om het te bekijken enzo. Elke keer wanneer ik mijn kamer inloop wordt hij mooier. "Anouk, ik ben jaloers, heel erg jaloers" zegt Melissa wanneer ze mijn kamer bekijkt. Ik begin te lachen. Nog steeds kijkt ze met open mond rond. "Je vangt vliegen meid" zeg ik. Snel doet ze haar mond dicht. "Waar zullen we beginnen?" vraagt Jake. "hoef jij Jens niet te helpen?" vraag ik hem. "Jens en Floris doen eerst samen de kamer van Floris en daarna die van Jens, je moeder zei dat we het beste in tweetallen de kamers af konden gaan." zegt hij. "Aah oké, dan beginnen wij hier en Melissa en Rixt, willen jullie in de 'hangkamer' zoals mijn moeder het graag noemt beginnen?" vraag ik ze. "ja is goed hoor, staan de verfblikken enzo daar al?" reageert Melissa. "ja, alles staat er al" "oké top." en met dat gezegd te hebben lopen ze de kamer uit. 

"Welke kleur wil je waar hebben?" vraagt Jake. Ik pak een roller en rol op elke muur welke kleur er moet komen. "Anouk, voor ik het vergeet te zeggen, leg wat kranten op de grond tegen de muur, zodat het niet op de vloer komt." zegt mijn vader die in de deuropening staat. "Dat is best wel heel erg handig" zeg ik. Mijn vader overhandigt me wat kranten en Jake en ik leggen ze neer. "Zullen we met blauw beginnen?" stel ik voor. "ja is goed." Nadat we de lichtblauwe muur af hebben, is het toch echt wel tijd voor wat drinken. Ik loop naar de keuken en pak wat van de plastic bekertjes die je gelijk weer weggooit en vul ze met een pak ice tea dat ernaast staat. Met het drinken in mijn handen loop ik weer naar boven en overhandig Jake zijn drinken. We gaan op de grond zitten wegens gebrek aan meubels en drinken onze ice tea op. 

"Nouk?" zegt Jake. "Wat is er?" zeg ik terwijl ik me omdraai in zijn richting. Ik voel iets kouds op mijn gezicht en ga er met mijn hand overheen, die nu helemaal blauw is. Jake begint te lachen. "nu ben je officieel een smurf" zegt hij lachend. "die krijgt je terug" zeg ik quasi boos. Ik pak de andere blauwe roller en veeg over zijn arm. Ik probeer nog voor zijn gezicht te gaan maar voor ik het weet zit ook mijn arm onder de blauwe verf. Jake rent de kamer uit en ik ren achter hem aan. Ik haal hem in door de weg af te snijden en laat een mooie blauwe veeg op zijn voorhoofd achter. Ik grijns en ren terug naar mijn kamer en hij achtervolgt mij deze keer. Ik struikel over de drempel en land languit op de grond. Jake die net achter mij liep valt over mij heen en ligt ook op de grond. Ik grijp mijn kans en spring op hem en maak nog wat blauwe strepen op hem. "Geef je je al gewonnen?" zeg ik voldaan. "Nooit" zegt hij terug en in één snelle beweging zijn de rollen omgedraaid en lig ik op de grond. "Hmm, daar is het nog niet blauw genoeg" zegt hij wijzend naar mijn neus. Hij pakt onhandig nog wat verf en verft mijn gezicht nog wat blauwer. "beter?" vraag ik. "ja veel beter" zegt hij grijnzend. Hij rolt van me af en helpt me overeind. Ik loop naar de spiegel en bekijk mijn gezicht. Op sommige plekken zie ik nog wat huidskleur maar verder is hij toch best blauw. Hetzelfde geldt voor Jake gelukkig. "Ik zie er echt niet uit" lach ik. "You look perfect" mompelt hij. Volgens mij heeft hij niet door dat ik dat hoorde. Ik bloos lichtjes wat gelukkig niet te zien is door al het verf. "Zou ik kunnen douchen? ik ben een beetje blauw" vraagt hij. "Ja tuurlijk, we hebben de handdoeken in het kastje onder de spiegel liggen" zeg ik. Ik laat hem zien waar de badkamer is, één van de. "Jakie schiet wel even op, ik wil ook wel douchen zo" zeg ik kinderachtig. "zei je nou Jakie" vraagt hij met zo'n hoofd van 'meen je deze'. "ja" antwoord ik. Hij schud grijnzend met zijn hoofd een loopt dan de badkamer binnen. Even later hoor ik dat de douche aanstaat. 

"Hé Anouk, we zijn klaar met de woonkamer, nog wat hulp nod.. WAT IS ER MET JOU GEBEURD" zegt Rixt lachend wanneer ze de kamer in komt lopen. "Jake" antwoord ik droog. Ook Melissa staat inmiddels in de kamer en lacht me ook uit. "Je was al even groot als een smurf, maar nu ben je ook nog eens blauw" zegt ook Melissa lachend. Ik rol met mijn ogen, kleine kinderen zijn het ook. O wacht, ik was degene die een verf gevecht had, laat maar zitten, ik heb niks gezegd. "Hulp is altijd welkom." zeg ik nadat ze zijn uitgelachen. Ze knikken en samen maken we de kamer af. Wanneer we klaar zijn halen we wat te drinken en gaan in mijn kamer op de grond zitten.

"Dus hij was op 1 dag 5 keer langsgekomen voor 'een kopje koffie?" zeg ik ongelovig. "Ja en bij de laatste keer gaf hij zijn nummer op een briefje aan me" zegt Rixt lachend. "Was ie knap?" vraagt Melissa. "Beetje" zegt Rixt blozend. "Dat is dus een ja" zeg ik lachend. Rixt bloost nog iets erger en we lachen haar 'toe'. We horen geklop op de deur en de deur gaat open. Ik draai me om en daar staat Jake, shirtless. "Hé ehm Anouk, weet jij nog ergens een shirt te liggen? je broers weten niks." zegt hij awkward. Ik staar naar hem maar kom gelukkig snel uit mijn trans door Rixt die me aanstoot. "Ehm ja, in de kamer waar de wasmachines staan in een kastje" zeg ik stamelend. "En... waar is dat?" "Ik loop wel even met je mee" zeg ik. Ik loop langs hem heen richting de kamer. Daar aangekomen trek ik een paar kastjes open en vind uiteindelijk een shirt. "Je mag kiezen: roze of wit?" "Kies jij maar" "Roze it is" "Bruh" "Hé, ik mocht kiezen." Hij trekt het shirt helaas aan, ik heb een zwak voor sixpacks. "Staat je wel" zeg ik lachend. Het shirt is veel te klein en krap. "Ja, nee, mag ik die witte." "Ja of course." Ik pak het witte shirt en hij probeert het roze uit trekken, wat mislukt. "Heeft onze kleine Jakie hulp nodig?" vraag ik lachend. "Hmm zou fijn zijn." "kom maar." Ik pak de onderkant het zijn shirt vast en trek het uit. De afstand tussen ons is inmiddels erg klein. Ik kijk hem aan en hij mij. Zijn ogen zijn zou mooi. Zou hij goed kunnen zoenen? ANOUK, dit mag je niet denken, het is een vriend van je! Ik zucht tegen mezelf en schud de gedachte weg. Ik zie Jake twijfelen, maar ik weet niet waarover. Daar staan we dan, verdrinkend in elkaars ogen. ANOUK DIT KAN NIET schreeuwt een stem in mijn hoofd weer. Ik zet uiteindelijk een stap naar achter en loop zonder nog iets te zeggen de kamer uit, waar ik Jake verbaasd achter laat.