Φόξποντ

19.

Το εσωτερικό του κάστρου ήταν εκπληκτικό αλλά η Κλέρι δεν μπορούσε να συγκρατήσει όλες εκείνες τις λεπτομέρειες. Οι περισσότεροι τοίχοι ήταν καλυμμένοι με ταπισερί και έργα τέχνης που μάλλον είχαν μεγάλη αξία ενώ παχιά κόκκινα χαλιά με χρυσαφένια σχέδια ήταν στρωμένα στα πέτρινα πατώματα. Μεγαλοπρεπείς ξύλινες δίφυλλες πόρτες οδηγούσαν σε τεράστια δωμάτια ενώ πανύψηλα αψιδωτά παράθυρα είχαν θέα τις απέραντες πράσινες εκτάσεις του Φόξποντ. Περίπλοκοι πολυέλαιοι κρεμόταν πάνω από τα κεφάλια τους ενώ κηροπήγια που ξεπερνούσαν το ύψος τους στόλιζαν κάθε γωνία.

Ακριβώς απέναντι από την είσοδο του κάστρου υπήρχε μία φαρδιά πέτρινη σκάλα με ξύλινη κουπαστή που οδηγούσε σε ένα φαρδύ πλατύσκαλο. Αμέσως μετά χωριζόταν σε άλλες δύο με παρόμοιο μέγεθος που προφανώς οδηγούσαν στον πρώτο όροφο. Πάνω στα σκαλιά της ήταν στερεωμένο ένα επίσης κόκκινο παχύ και καθαρό χαλί, και η Κλέρι ένιωσε ενοχές που πατούσε πάνω του με τα λασπωμένα παπούτσια της.

Ο πρώτος όροφος αποτελούνταν από έναν κεντρικό διάδρομο κατά μήκος του οποίοι υπήρχαν κλειστές ξύλινες πόρτες. Οι πέτρινοι τοίχοι χωρίς παράθυρα ήταν στιβαροί και από τις δύο μεριές και έτσι το μόνο φως που υπήρχε στους διαδρόμους προερχόταν από τους πολυελαίους που ήταν κρεμασμένοι σε μικρές αποστάσεις στο ταβάνι. Ο διάδρομος εκτεινόταν για πολλά μέτρα στα δεξιά τους και στα αριστερά τους και έμοιαζε ατελείωτος.

«Αυτή είναι η πτέρυγα της διοίκησης», εξήγησε η Μάργκαρετ και έστριψε δεξιά κάνοντας νόημα σε όλους να την ακολουθήσουν, «καταλαμβάνει και τους τρεις ορόφους του κεντρικού σκέλους του κάστρου ενώ το Κ.Α.Τ., τα δωμάτια ελέγχου και οι χώροι φιλοξενίας βρίσκονται στους τέσσερις πύργους περιφερειακά του κάστρου. Και αυτό εδώ», σταμάτησε μπροστά σε μία κλειστή ξύλινη αψιδωτή πόρτα στα αριστερά, τη μεγαλύτερη του διαδρόμου και την ξεκλείδωσε με ένα παλιό μεγάλο κλειδί, «είναι το γραφείο μου», συμπλήρωσε και τους άφησε να περάσουν μέσα.

Το γραφείο της Μάργκαρετ ήταν τεράστιο σχετικά με αυτό της Τζοάννα, τόσο που η Κλέρι αναρωτήθηκε τι τον χρειαζόταν τόσο πολύ χώρο. Λίγο πιο πίσω από το κέντρο της αίθουσας δέσποζε το μεγάλο ορθογώνιο ξύλινο γραφείο της Μάργκαρετ, πάνω σε ένα μεγάλο καφέ χαλί. Η επιφάνειά του ήταν ακατάστατη με χαρτιά να απλώνονται σε κάθε γωνία του. Στον τοίχο πίσω από το γραφείο βρισκόταν τρία μεγάλα παράθυρα που εκτείνονταν από το ταβάνι μέχρι ένα μέτρο ψηλότερα από το πάτωμα. Στον τοίχο απέναντι από τα παράθυρα ήταν στερεωμένη μία μεγάλη βιβλιοθήκη με ένα σωρό δερματόδετους τόμους στα ράφια της που εκτείνονταν για μέτρα. Τέλος, τον τοίχο αριστερά της πόρτας κάλυπτε μία τεράστια χειροποίητη ταπισερί που απεικόνιζε μία σκηνή δύο λύκων που κυνηγούσαν ένα ελάφι.