I FELL IN LOVE WITH MY KUYA?! (SEASON 2) [TO BE PUBLISHED UNDER SUMMIT]

b5. Chapter #175 : Beach ( Special Story )

batman's point of view :

nakakainis naman oh, katangha-tanghali, lagi na lang ako nalalate hindi ko na nga rin maiwasan na kung saan pumunta.

* kakao talk * * tok tok * * tok tok *

Manager missed a call from you.

" oh, bats. hindi mo man lang ba sasagutin yang phone mo? " tanong naman ni casoy. habang nagaano ano dyan sa may sand, muntanga. dejk haha lol

" hindi. at wala naman talaga akong balak na sagutin tong hayup na to. " sabi ko naman. pinatay ko na lang phone ko. at nilagay na lang sa may tabi ko.

eh bakit ba? mas oaky nang mawalan nang trabaho kesa naman sa masira pa tong moment na tong makakasama pa naman namin si kent.

ni hindi ko nga rin maanig kung bakit sobrang nalungkot ako sa speech ni sharine, tagos-tagos puso ang mga salita eh. tsaka..

tsaka.. hindi ako makapaniwala sa mga nakita ko kanina.. si kent ba yun?

* flashback *

nakita ko si kent. nakayakap kay sharine. yung kamukha ni kent. nakayakap kay sharine. tapos, bigla na lamang may sobrang liwanag na something.

actually, hindi ko talaga siya madescribe, pero sobrang ganda. para akong nasa langit. oo, langit na yata siguro. dejoke. wag naman sana. gusto

ko pa magkaanak and magasawa ano! hindi ako tanga. pero, kasi. parang sa sobrang liwanag niya, parang may nakita akong hitsura na isa pang kent.

basta ang naalala ko na lang is, hindi ako makagalaw. hinding-hindi ko malilimutan ang mga nakita ko kanina. mamatay pa naman ako ngayon. wag naman

sana. pero, kasi. napaka-treasurable lahat nang mga pangyayari, lalo na't napaka ganda nang mga nangyayari sa scenario. pero, whatever. bahala na.

si kent.. may pakpak. tapos, for about 20 minutes, alam kong nakatingin siya saamin. bago siya tuluyang mawala, tumingin ako sakanya, tapos ngumiti siya.

napaiyak ako sa nangyaring yun. buti na lang at nandito sila orangu at casoy and potchi and sadako, eh agad naman nila akong cinomfort. it was hell of a

beautiful. i just can't help but cry for about what.. for like a minute. ang lungkot ko. pero tuluyan naman yun nabawi nang makita ko nang buhay si kent.

it was a reincarnation then. kaya napaisip naman akong wow, sana ganyan din ako. ayaw ko kasi magsayang nang buhay. pero sana malay mo diba. who knows.

- end of flashback -

" okay ka lang ba, bats? " tanong naman ni casoy.

nasampal naman ako nang realidad nang marinig ko si casoy na nagsalita. naaptingin naman ako sa dagat, at hindi ako nagsalita. ayaw ko na lang magsalita.

kasi baka masaktan nanaman ako na lalo na't feelings ko nanaman ang nakasalalay nanaman dito ngayon. minsan kasi, nakakbadtrip tong si casoy eh. kala mo

kasi laging funny time. kahit na minsan naman, kahit minsan.. kailangan din natin maging senti. ayaw ko kasi. sawa na ako sa lahat! putangina. shit. ugh.

bigla naman na siyang tumabi saakin, wearing his worried face as well as me. nakatingin pa rin ako sa dagat.

" mukha yatang malalim ang iniisip mo ah? share share share ka naman dyan tol! HAHAHAHHAHA " sabi naman ni casoy, smiling.

" yoko. " maikli ko namang reply. why? coz i don't feel like talking right now.

" dali na! to naman! minsan lang naman tayo magusap kasi lagi akong sinasama nila orangu sa mga gig nila! " tawa naman ni casoy.