I FELL IN LOVE WITH MY KUYA?! (SEASON 2) [TO BE PUBLISHED UNDER SUMMIT]

b4. Chapter #160 : Death.

book four, chapter one hundred and sixty, Death.

Hello guys! Bago ko sisimulan ang storya kong naaapakagulo, gusto ko munang magrelax kayo kasi kesyo maisstress kayo sa mga malalaman niyo today sa chapter 160! Kaya, chill! *breathe in* *breathe out* whoo! Okay guys, sana naman magcomment kayo and vote! Nawawalan kasi ako nang gana pag wala man lang nakakaappreciate nang gawain ki hahahahaha tangina drama amp. Anyways, there we go! Lets continue na the story!!

-----------------------

Orangu.

bakit...

Bakit kailangan nyang magsuicide...

He doesn't deserve to die.

Naalala ko tuloy yung dati.

" uy pre, ano gusto mong flavour nang dun sa 7/11? Na snowpee? " tanong ko naman, ako lang naman kasi yung lumabas nang kotse nya, since public area yun, alam mo naman yung halimaw na yan, saan lang magpunta, eh nandyan lagi ang mga fans nya.

" any flavour. " sabi nya naman, habang nakangiti.

At nagstay kami sa isang bar place na malapit sa may market-market near taguig, actually taguig sya pero basta! Hahaha. Haha. Ha.

We sat there, drinking for hours, talking and reminiscing about goody-goody old days.

Dati kasi, childhood friend ko na yang lalakitang yan. Ewan ko nga kung bakit lumaki ang ulo nyan at naging mas nagsuccessful sya kesa saakin. Wth.

" so, pre. " sabi nya naman, drinking his snowpee.

" oh? " sabi ko na lamang. Habang nakatingin sa phone ko.

" thanks ah. Thanks kasi, parang ikaw na rin tong kapatid ko na parang kakambal ko sa bawat gawain. " sabi nya naman.

" oh, eh bat ka nagththank you saakin? Gagu its not big naman. " sabi ko naamn.

" gusto ko, pag namatay ako-- "

" hala! Anong mamatay ka dyan-- walang mamamatay saatin ano! " sabi ko naman.

Nasiraan na nga siguro ito.

Baliw talaga, baliw!

" hindi, gusto ko pag namatay ako-- gusto ko, nakangiti pa din kayong lahat ha? Gusto ko walang malungkot. Gusto ko, lahat kayo masaya. Hindi ko naman kayo iiwanan eh. Isipin niyo, nagbakasyon lang ako.. at dun lang ako magststay forever. " sabi nya naman.

" walang forever. " sabi ko naman.

" wag mo kakalimutan yun brad ah. " sabi nya naman.

" ewan ko sayo heh! " sabi ko na lamang sabay sinuntok sya. Napangiti naman sya.

" pre... may--" sabi nya naman.

" ano? " sabi ko n lanang.

" orangu, may taning na rin naman buhay ko eh. May severe leukemia ako. Hindi ko alam kung paano ako nagkaroon, pero kasi wala eh.. ganun talaga ang buhay, lahat tayo we have this oh-so-called challenges. " sabi nya naman.