The One Who Fall Inlove First (COMPLETED)

Chapter 13: Bawi Time

Dave's POV

Monday na ngayon. Pinag planuhan ko ang ga-gawin ko para kay Trisha.

Tss. Di kasi kaya ng konsensiya ko na napa iyak ko siya.

Oo madami na kong napa iyak na babae. Dahil iniwan ko sila.

Pero iba si Trisha. Hindi siya ganong babae. At napa iyak ko siya hindi dahil sa iniwan ko siya. Dahil natakot ko siya.

Nag handa na ko para pumuntang school.

Bago ako umalis sa bahay tinawagan ko si Red para i check kung okay na ba ang lahat.

Cake.

Chocolates.

Flowers.

Carbonara. (Nag paluto ako kay mama, sinermunan pa nga ako bago gawin yung carbonara. Tsssssss.)

And last.

Yung tarpaulin, na may nakalagay na "SORRY TRISHA."

Sabi niya ay ready na ang lahat.

Pati yung mga ka grupo ko sa pag sayaw.

Yeah. Sa-sayaw kami sa harap ni Trisha.

Cold Water ang sa-sayawin namin.

Nag practice na kami kahapon. Buong araw,  yun ang binigyan ko ng pansin.

Pangalawang beses ko to gagawin sa isang babae. Ang mag effort at bigyan ng mga things like this.

Pumasok na ko sa kotse ko at nag drive.

Bakit ba ako kinakabahan?

Tssss. Bahala na.

Nang nakarating ako sa school ay ang dami na agad taong nakapalibot.

Expected ko naman to. Syempre ako pa ba. Na gwapo sa school namin! Wahahahaha.

Naka ready na ang lahat.

Nasa may labas kami ng building ngayon.

May mga lalaki na magbibigay ng roses kay Trisha. Apat yun. Para (I'm so sorry, Trisha.)

At pag ka dating niya dito ay simula na kaming nag sayaw.

Cold Water

Everybody gets high sometimes, you know
What else can we do when we're feeling low?
So take a deep breath and let it go
You shouldn't be drowning on your own

Sigaw ng sigaw ang mga babae dito.

And if you feel you're sinking,
I will jump right over into cold, cold water for you
And although time may take us into different places
I will still be patient with you
And I hope you know

I won't let go
I'll be your lifeline tonight
I won't let go
I'll be your lifetime tonight

Pag katapos namin mag sayaw, ay nag palakpakan ang lahat. At naghiyawan.

May mga nagsasabi pa na...

"Ang swerte naman ni girl."

"Sana ako nalang siya!"

"First time to ginawa ni Dave ah."

Kung hindi ko lang siya napa iyak. Di ko to gagawin no! Tsss.

So yun na nga, pag katapos namin sumayaw, lumapit ako kay Trisha. Na hindi maipinta ang mukha niya.

"I'm so sorry, Trisha. Dahil sa nangyari nung Saturday. Eto na yung peace offering ko. Sana bati na tayo, oh? Please." Ginamit ko ang 100% charm ko dun no. Yung charm na kahit sinong babae, hindi makakatanggi. Hahahaha.

"U-uhmm..." magsasalita na sana siya pero natigilan siya ng pinakita ko sa kanya ang lahat ng pinaghandaan ko.

Unang una na dun ang tarpaulin, na may nakalagay "SORRY TRISHA."

At yung mga pagkain.

"Oh eto binilhan kita ng cake,chocolates, at ang pinaka huli sa lahat. Favorite mo to diba? Oh eto carbonara. Patawarin mo lang ako please."

"Ah-ah so-sorry.."

Hindi natuloy ang sasabihin niya nang may bumuhos sakin na pintura galing sa taas ng building namin.

Punong puno ako ng pintura ngayon!
"Sinong may gawa sakin nito?!!!!" Sigaw ko na kinatakot ng lahat.

To be continued.

A/N: uh,oh sino kaya?