Chapter 15

3.3K 121 3
                                    


Chapter 15

"Wait,this is your own house?!"gulat na sabi ko habang kumakain kami.

Medyo nakakailang nga kasi nakakandong pa ako sa kan'ya.

"No,it's our house."he corrected at nag-init nanaman 'yung pisngi ko.

"H-how come?I'm not your wife."sabi ko.

"But you will."sabi n'ya and gave me his unusual smile."I'll marry you,once we graduated."

"Ganun kabilis?"sabi ko at nakita ko na nalungkot 'yung mukha n'ya.

"You don't want?"

"N-no!" napailing-iling ako. "That's not what I mean! Syempre, nakakagulat lang. But I want to be your wife,Sawyer.I really do."sabi ko at nginitian s'ya.

We just cuddle the whole day at ngayon nakahiga kami sa kama habang nanonood ng T.V.

Nakahiga ako sa dibdib n'ya habang nakatingin sa T.V.

Ang sarap lang sa pakiramdam na ganito lang kami,'yung parang walang prino-problema,walang inaalala.Kung pwede nga lang na hindi na kami pa umalis ni Sawyer sa bahay na 'to.Pero hindi pwede,kailangan naming harapin ang lahat at ipakita na kaya namin kahit anong pagsubok ang dumating.

"Sawyer?"

"Hmm?"

Napatingin ako sa kan'ya at ngumiti.

"You're too prefect for me."sabi ko at nginitian n'ya rin ako and I felt him cupped my cheeks.

"And you're too beautiful for me."

Inirapan ko s'ya habang nakangiti.

"Bakit?Totoo naman,ah."sabi n'ya.

"Heh!Bola!"sabi ko na lang at hinalikan n'ya ako sa noo."Sawyer,I want to ask something."

"What is it?"

"Why does Everett despises me so much?"tanong ko at natigilan s'ya.I heard him sighed.

"She doesn't despise you,Flame.She's just concern about me.Close kasi kami ni Everett noong bata kami kahit na magkakaka-away ang mga nanay namin.She's a fragile girl.Kaya naman nang malaman n'ya na dahil sa'yo ay hindi ako ang papalit kay papa sa pwesto,nagalit s'ya because she thinks that I deserve that position."sabi n'ya kaya napangiti ako.

"She's right,you deserve it."

"No,I deserve to be your husband."

Natigilan ako at nag-init ang pisngi ko.Bakit ba ang hilig n'yang magpakilig?

Napailing na lang ako.

Kinabukasan,we decided to go back.Sinalubong pa kami ni Alessic na may nakakalokong ngise.

"Kamusta ang honeymoon?"

Tinignan ko na lang s'ya ng masama kaya napatawa s'ya.

"I see,mukhang buntis na si Flame dahil nagsusungit na!"sabi n'ya kaya napaawang 'yung bibig ko at napatawa s'ya."Just kidding,Flame."

"Just shut up, Alessic," sabi ni Sawyer kaya itinaas n'ya yung dalawa n'yang kamay na parang sumusuko.

"Chill,bro.Init nanaman ng ulo mo."

"Alessic,so ano ng nangyari habang wala kami?"tanong ko agad sa kanya.

"Well,may bisita kang dumating."sabi n'ya kaya naman biglang gumapang ang kaba sa sistema ko.Visitor?

Isa lang ang pwedeng bumisita sa akin dito sa school and that is..

"Is it my mom?"

"Exactly!"sabi n'ya kaya napapikit ako ng mariin.Damn.

Napatingin ako kay Sawyer at mas humigpit ang paghawak n'ya sa kamay ko.

"I'm sure she's so mad at me,right now."sabi ko at napabuntong hininga.Nilingon ko ulit si Alessic at napakibit-balikat lang s'ya.

As usual,pumasok kami ni Sawyer sa klase habang sila Everett naman tahimik lang.Siguro,dahil bantay-sarado rin ako ni Sawyer.

Nang mag-lunch na,agad akong nilapitan ni Sawyer.

"Let's go."tinanguan ko s'ya at palabas na sana kami nang room nang bigla akong tawagin ni Sir Gregor,teacher namin sa Literature.

"Yes,sir?"

"Can you bring this to tha faculty,please?Meron pa kasi akong meeting in a minute."sabi n'ya kaya naman pumayag na ako.

"Sawyer,mauna ka na kaya sa cafeteria,susunod na lang ako."sabi ko tapos tinignan n'ya lang ako.

"Are you sure?"

Napatango-tango ako.

"Don't worry,mabilis lang ako."sabi ko at nginitian s'ya.He slightly kissed my forehead and headed to the cafeteria.

Pagkatapos kong maidala 'yung mga papel sa faculty room ay agad na akong naglakad papunta sa cafeteria.

"Flame!"

Napalingon ako at nakita ko si Dawson.

"Oh!Dawson?Bakit?"

"Ah,wala.Gusto lang sana kitang maka-usap.Kung pwede lang naman sa'yo."sabi n'ya.

"Ah,sige.Pero sandali lang,ah.Hinihintay kasi ako ni Sawyer."sabi ko tapos nag-iba 'yung reaksyon ng mukha n'ya.

"S-sure."

Pumunta kami sa likod ng school building at umupo kami sa ilalim ng puno na malapit doon.

"Ahm,so,ano 'yung gusto mong pag-usapan,Dawson?"tanong ko.

"I just want to talk about you."

Napatingin ako sa kanya tapos napakunot 'yung noo ko.

"About me?What is it?"

"Do you already know everything?Everything about Sawyer?"

Natigilan ako.

"Bakit?May nalalaman ka bang hindi ko alam,Dawson?"tanong ko at napailing s'ya.

"Wala naman.Sige,yun lang 'yung gusto kong itanong.See you around."sabi n'ya at tumayo na.Aalis na sana s'ya pero hinawakan ko 'yung kamay n'ya.

"Wait,Dawson."napatingin s'ya sa akin."Please,if you know something.Please,tell me."

Napangiti naman s'ya.

"You're always my friend,Flame.I care so much about you,since we're young.Pero,mas mabuti kung kay Sawyer mismo manggagaling ang lahat,hindi ba?"

Napabuntong hininga na lang ako.

"Just wait,until he tell you everything,Flame.Pero,tandaan mo kung masaktan ka man sa mga malalaman mo,I'm always here for you,always."he smiled then walked away.

Naiwan ako rung pinuno nanaman ng katanungan ang isip ko.Friends since we're young?Magkaibigan na ba kami ni Dawson,mula bata?Pero,bakit wala akong maalala?

At isa pa,yung sinasabi n'yang hindi sinabi ni Sawyer sa akin.What is it?Anong hindi sinabi ni Sawyer na maaring makasakit sa akin?Ano?

Natigilan ako sa pag-iisip nang maamoy ko ang mabangong pabango ni Sawyer.

"What did Philips did to you?"narinig ko ang seryoso n'yang boses.

Napayuko na lang ako.

"Nothing,Sawyer.Sorry,kung medyo natagalan ako."sabi ko at napatayo."Tara na,gutom na ako--"aalis na sana ako nang higitin n'ya 'yung kamay ko at pinihit ako paharap sa kanya.

"Tell me,Flame.What did he told you?"he asked looking straight into my eyes.

Sinalubong ko ang tingin n'ya at umiling.

"Wala nga,Sawyer."sabi ko.

Napabuntong hininga na lang s'ya at hinila ako payakap sa kan'ya.I felt his warm arms again at nagsimula nanamang bumilis ang tibok ng puso ko.

Na tanging si Sawyer lang ang nakakagawa..

***

midnightangelixx

Behind His FacadeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon