Behind His Facade

Chapter 13

Chapter 13

I was left there dumbfounded.

Napakuyom na lang ako ng kamay habang patuloy ang pagtulo ng luha ko.Damn.Bakit nangyayari 'to ngayon?

I heard some footsteps and the next thing I knew,yakap-yakap na ako ni Vicary.Napahikbi na lang ako.

"V-Vicary.."

"Ssshhh..I'm so sorry.I'm sorry,kasi hindi ko napigilan si Everett,Flame."sabi n'ya kaya tinignan ko s'ya.

"What do you mean?"tanong ko.

"She was the one who created that illusion,Flame.I'm so sorry."

Napailing-iling ako."No,hindi mo 'to kasalanan.I need to talk to Everett and Sawyer.Dapat hindi ko sinabi sa kan'ya 'yun.Dapat hindi ko s'ya pinalayo sa akin."sabi ko kaya napangiti s'ya at napatango-tango.

"Yes,you should."

Agad kong pinunasan 'yung luha ko at pumunta sa room kung saan nandun sila Sawyer.

Pagkakita ko sa kanya ay agad nang nanginig ang mga kalamnan ko sa galit.

"Well,well,well,sabi ko naman sa'yo,you will easily give up,just like that!"sabi n'ya kaya naman agad akong lumapit sa kan'ya at malakas s'yang sinuntok sa mukha.

Ramdam ko ang panunuot ng sakit sa kamao ko pero hind ko 'yun pinahalata.

"Easily give up?!By what?!By your bitchy little tricks,huh,Everett?!"galit na galit na sabi ko habang matalim ang tingin sa kanya."Why?!Why are you being so bitch--"

Susuntukin n'ya na rin sana ako nang bigla s'yang pinigilan ni Alessic,he's here.

"Di ba,sinabi ko na sa'yo,Everett.Don't touch her."seryosong sabi n'ya kay Everett.

"Why are you so into her?!Ano bang espesyal sa babaeng 'yan?!Ano bang nagustuhan ni Sawyer sa kan'ya?!Hindi ba't lagi naman s'ya ang dahilan kung bakit paulit-ulit na nasasaktan si Sawyer?!He's been hurt for how many decades!Paulit-ulit lang at ngayon,dahil pa sa babaeng 'yan,hindi s'ya ang papalit sa pwesto ni papa!"

"That's enough,Everett!Enough!!"pasigaw na sabi ni Alessic.Kahit ako ay natigilan dahil halata ang galit sa mukha n'ya.

"Flame,puntahan mo na si Sawyer.Ako ng bahala rito."sabi n'ya sa akin kaya napatingin ako kay Everett na nakalabas na ang mga pangil.

Napakuyom ako at agad na tumakbo run paalis.Nadadaanan ko pa ang ibang mga estudyante pero lahat sila nakatulala.Mukhang ginamitan sila ng kung anong kakayahan para hindi nila makita ang mga nangyayari ngayon.

Pabagal ng pabagal ang takbo ko nang maalala na hindi ko alam kung saan pwedeng pumunta si Sawyer.Shit.

Napapikit ako ng mariin and stopped to catch my breathe.Saan ba s'ya pwedeng pumunta?Where?

Nasaan ka,Sawyer?

Then,one place suddenly popped into my mind.That's it,sa bar!

Agad akong pumunta sa parking lot at pumunta sa kotse ko.I started the engine and drove to the place.

Halos hindi mapakali 'yung isip ko habang nagda-drive.

I need to apologize to him.Ayokong isipin n'ya na sumusuko ako.Masyado lang talaga akong nasaktan.Hinding-hindi akk susuko sa aming dalawa.Never.

Never,Sawyer.I would never gave up on you.Because for me,you gave up everything.

Natigilan ako nang dahan-dahang huminto ang kotse ko.Damn.Anong nangyayari?

Napalabas ako at mukhang na-flat ang gulong.Nagulo ko na lang 'yung buhok ko.Bakit ngayon pa?!

Napabuntong hininga na lang ako at tumingin sa paligid.Napapalibutan ng mga puno.Mukhang mag-lalakad ako ngayon.

Kinuha ko 'yung wallet at cellphone ko sa kotse tapos ni-lock 'yun.Then,I started walking.

Kailangan kong makarating agad dun sa bar.

Malayo-layo na ang nalakad ko nang maramdaman ko ang unti-unting pagpatak ng tubig mula sa langit.Napatingala ako at ang patak lang kanina ay naging pagbuhos na ng ulan.

Napatakbo na ako.Wala ako pwedeng masilungan at isa pa,kailangan kong makapunta kay Sawyer agad.

Kailangan ko s'yang makita!

Kailangan ko s'yang maka-usap!

Mas binilisan ko pa ang takbo ko kahit basang-basa na ako ng ulan.Wala akong pakialam,basta makarating lang ako agad kay Sawyer.

Ramdam ko na rin ang panlalamig pero pilit ko 'yung pinagsasawalang-bahala.

I started to shiver but I still manage to run as fast as I can kahit na pagod na pagod na ako.

Iniisip ko na wala lang 'to sa ilang beses na hagupit ng latigo kay Sawyer noon dahil mas pinili n'yang makasama ako.Kaya,kakayanin ko 'to!Kayayanin ko!

Ilang minuto pa at nakita ko na nga yung bar.Napangiti ako at napatakbo agad papunta run.

I was dripping wet,when I got there,shivering in too much cold.I took my momeny to catch my breathe at maya-maya pa ay pumasok na rin sa loob.

Sinalubong ako ng maingay na musika,mga nag-iibang kulay and the smell of alcohol.Yung iba napapatingin pa sa akin dahil mukha na akong basang sisiw,but who cares?I came here for Saywer,not for them.

Ngayon,kailangan ko na lang s'yang hanapin.Pero,hindi na ako nahirapan pa.Dahil agad kong nakita ang isang lalaking nasa bar counter,tintungga ang isang bote ng alak habang nakayuko.

Hindi ko mapigilang hindi masaktan dahil nakikita ko s'yang ganyan.

Napaisip tuloy ako,bakit nga ba ako ang minahal n'ya?Bakit nga ba ako ang naging mate n'ya?Eh,kung tutuusin,parang hindi ko deserve ang ganung klaseng pagmamahal.

Pinunasan ko ang luhang tumulo sa pisngi ko and I started my way to him.

Sorry,Sawyer.

Nang makarating ako sa tabi n'ya ay tumulo ulit ang mga luha ko.

"Sawyer.."

Nanatili s'yang nakayuko habang gulo-gulo ang buhok n'ya.

"Sawyer.."

"Why..?"

Natigilan ako nang magsalita s'ya.

"Are you here?.."

Nanikip ang dibdib ko at napakuyom.

"I'm here,because I love you.I'm here,to say that I will never give up.Sorry,Sawyer.I didn't mean to say all of that--"

"But,you already given up on me,right?"

Napailing-iling ako.

"No,I won't!I won't,Sawyer!I know,I'm too stupid to believe that bullshit trick!Hindi ko man lanh na-realize na hindi ikaw 'yun!Na pinaglalaruan lang ako ni Everett!Masyado lang akonh nabulag ng sakit,Sawyer.I'm so sorry."sabi ko at napayuko.Nagsimula na akong humikbi at pakiramdam ko pumipinitig na 'yung ulo ko sa sakit,but I just endured it."Sawyer--"

"I love you,Flame.Alam mo,yun."sabi n'ya then he finally look at me.That's when I saw his tears.

Napaiyak ako at niyakap s'ya ng mahigpit.

"I love you too,Sawyer.I love you."humihikbing sabi ko.

Hinawakan n'ya ang pisngi ko at dahan-dahang inilapat ang labi sa akin.I closed my eyes and felt the hot passionate kiss we're sharing.

Pero naramdaman ko na lang na parang namamanhid na ang buong katawan ko.Nanginginig na rin ako sa lamig.

Wala na akong ibang nagawa kundi ngitian si Sawyer bago mawalan ng malay.

"I love you.."

***

:)midnightangelixx