Behind His Facade

Chapter 37

Chapter 37

Magkahawak kamay kami ni Sawyer habang naglalakad kami sa gubat.

Sa likod kasi ng bahay na kinaroroonan namin ay isang gubat kaya naman,naisipan naming maglakad-lakad muna para makalanghap ng sariwang hangin.

Sawyer still can't believe na magkaka-anak na kami,and I can see in his eyes that he's really happy.

"Ano,nakaisip ka na ba ng pangalan?"tanong ko sa kan'ya kaya bahagya kaming tumigil sa paglalakad.

"Hmmm,I think,Evo is good,if he's a guy.And Ashleigh if girl."sabi n'ya kaya napangiti ako.

"That would be great."nakangiti kong sabi.

Pero nakita ko na biglang sumeryoso yung mukha ni Sawyer at humigpit ang pagkakahawak n'ya sa kamay ko.

"What's wrong?"kunot-noo kong tanong.

"Wala.Kailangan na nating umuwi.Pagabi na rin,eh."sabi n'ya at nginitian ako,pero alam kong may iba pa.

Naglakad na rin kami pauwi pero may narinig pa akong parang mga nagtatakbuhan kaya napalingon ako.

"Flame,let's go."narinig kong sabi ni Sawyer kaya tinanguan ko na lang s'ya.

Nang makarating kami sa bahay ay nagulat pa ako nang makita ko si Horace,Vicary at Dawson.

Nanlalaki ang mga mata ko dahil sa gulat.

"A-anong--"

"Welcome back,Flame."nakangiti nilang sabi sa akin,saka nila ako niyakap.

Nagkabatian at marami pang ibang nangyari.Masaya ako na dumating sila ngayon,and I really did missed them.

"Teka,nasaan sila Everett?"tanong ko kila Horace at nagkatinginan lang sila sa isa't isa,kaya naman,napatango-tango na lang ako."I understand."sabi ko na lang.

"Ah, Flame, tara muna sa kwarto," nakangiting sabi sa akin ni Vicary kaya napatango-tango ako.

Umakyat kami sa kwarto at nagkwentuhan.

"Hindi ka parin nagbabago," sabi niya kaya bahagya akong napatawa, "Wait, ilang buwan na nga ang baby mo?"

"Hmm . . . one month and three weeks," sabi ko kaya naman mas lumapad 'yung ngiti n'ya.

"Masaya ako na magiging auntie na rin ako!" sabi n'ya.

"Hmm,Vicary,what do you think?Hindi ba,nakikita mo ang future?Tell me,is it a boy or a girl?"excited na nong ko at napatingin naman s'ya sa tiyan ko.

"A boy."

Napalaki yung mata ako at napahawak sa tiyan ko.Bahagyang namasa ang mata ko habang hinihimas ang tyan ko.

So, it's a boy, and it's gonna be Evo.

Napatingin naman ako uli kay Vicary na seryosong nakatingin sa tiyan ko.

"Bakit? Merong bang problema?" tanong ko at agad namang bumalik ang ngiti n'ya saka napailing.

"No. It's nothing. Pero Flame, I'll promise you, that soon, you'll be happy."

Nangunot naman ang noo ko.

"What do you mean? May iba ka pa bang nakita sa future?" umiling lang s'ya at niyaya na akong bumaba.

Pero hindi parin ako kumbinsido na wala s'yang nakita sa future. Dahil base sa ekspresyon n'ya ay mukhang may mangyayaring masama.

Bigla naman akong nakaramdam ng kaba dahil sa naiisip ko.

Pababa pa lang kami ng hagdan nang makita ko sila Horace at Sawyer na nagtatalo, pinapatigil naman sila ni Dawson.

"What's happening?" nagtataka kong sabi kaya agad silang napasulyap sa aming dalawa ni Vicary.

"Wala naman, Flame. Meron lang kaming isang bagay na pinag-uusapan," sabi sa akin ni Horace at nginitian ako.

"At ano naman ang bagay na 'yon?" tanong ko saka sila nagkatinginan.

Lumapit sa akin si Sawyer at hinalikan ako sa noo, "It's nothing to worry about, Flame." sabi n'ya na lang sa akin.

Wala na rin akong ibang nagawa kundi ang tumango kahit na ramdam ko na parang may tinatago nanaman sila sa akin.

Gusto ko sanang kausapin si Dawson pero maya-maya'y nagpasya na rin silang umuwi.

Naiwan na lang kami uli ni Sawyer sa living room habang yakap-yakap ang isa't isa at nanonood ng T.V.

Pero pansin ko na kanina pa s'ya parang pre-occupied mula nang umalis sila Dawson,so I tried to start a conversation.

"Sawyer, sinabi sa akin ni Vicary na lalaki raw si baby. So it means, he's gonna be our Evo." sabi ko.

Nginitian n'ya lang ako at niyakap ng mahigpit kaya mas natigilan ako.

"Sawyer.." tawag ko sa kan'ya. Isiniksik niya lang yung mukha n'ya sa leeg ko.

"Hmm?"

"Tell me, may problema ba?" tanong ko pero hindi s'ya sinagot ang tanong ko.

"I love you." he whispered, kaya napangiti na lang ako.

"I love you, too."

Niyaya na rin n'ya akong matulog pagkatapos. When we're finally in bed, niyakap ko s'ya ng mahigpit at ganun din s'ya.

"I love you, Flame." sabi n'ya uli sa akin kaya napatawa ako saka sya tinignan.

"You don't have to keep on telling me, Sawyer. Dahil ramdam ko naman na mahal na mahal mo ako, and I also feel the same way," sabi ko at mabilis s'yang hinalikan sa labi.

Napangiti naman s'ya sa ginawa ko.

"But, I want to keep telling you. I love you."

Napangiti na lang uli ako at sumiksik sa leeg n'ya.

"I love you too, Sawyer." sabi ko. "Good night.."

And I drifted to sleep in his arms.

Nagising na lang ako kinabukasan dahil sa sinag ng araw na nagmumula sa bintana.

Napakusot ako ng mata at bumangon.Nakita ko na wala sa tabi ko si Sawyer kaya naman napakunot ako ng noo at dali-daling lumabas ng kwarto.

Pagkababa ko,ay agad akong pumunta sa kusina pero wala parin s'ya run.

Nagsimula ng bumaha ang kaba sa dibdib ko. Naglakad ako palabas ng bahay pero wala paring Sawyer akong nakita.

Naramdaman ko na lang ang luhang nagsisimulang umagos sa mata ko,pero natigilan ako nang may mga brasong yumakap mula sa likod ko.

Tinanggal ko yun at agad ko s'yang hinarap. Nagulat naman s'ya dahil nakita akong umiiyak.

"Why are you--"

"Tinakot mo kasi ako, e! Akala ko, iniwan mo na ako!" inis na sabi ko at mahina siyang pinalo sa dibdib.

Ngingiti-nigiti naman n'yang pinunasan ang luha ko and it really annoy the hell out of me!Kainis! Kinabahan ako ron,e.

"I'm sorry. Hindi naman kita iiwan e," sabi n'ya kaya napanguso ako.

"Promise?"

Tumango siya at hinalikan ang ilong ko.

"Promise."

Napangiti na lang ako at hinalikan din s'ya sa pisngi.

"Pero Flame . . ."

"Bakit?"

"I want to change something." sabi n'ya kaya naman natigilan ako.

"A-ano?"

"Your surname."