She's mine

hoofdstuk 5

{Sepp pov.}

'Heey mam,' zeg ik zodra ik de keuken in kom lopen. Ik gooi mijn rugzak op de grond en mijn auto sleutels op tafel.

'Heey' antwoordt ze vrolijk. 'Hoe was het op school?' Vraagt ze aan me.

'Goed hoor. Ik heb alleen denk ik ruzie met Zoë,' zeg ik en ga op een stoel zitten.

'Eindelijk,' denk ik dat mam mompelde.

'Serieus eindelijk is de enigste reactie die je als moeder nu aan me kan geven. Eindelijk?' Zeg ik licht verbaasd.

Ze knikt en slaat een bladzijde van het tijdschrift om.

'Die Zoë is een verwend nest en dat weet jezelf ook,' grinnikt ze.

'Ik heb der vanochtend toen ze wakker werd onder de douche gezet met kleren aan en het deurtje geblokkeerd. Daarna ben ik hem er naar school uitgenaaid,' zeg ik in een ademteug.

Pap komt binnen lopen waardoor hij mooi ook het hele verhaal hoort.

'Whahaha dat noemen we nou een mooie actie. Dat heeft ie van mij Scar dat moet je gewoon toegeven,' lacht hij.

'High five,' lacht ie en steekt zijn hand op.

Ik frons en kijk hem vragend aan. Zijn hand blijft heel lonely in de lucht zweven op het moment.

'En dat heeft ie weer van mij,' lacht mam.

'Ja vechten jullie maar uit van wie ik wat heb ik ga naar boven toe,' grinnik ik.

Ik sta op en loop naar mijn slaapkamer toe. Het is een grote kamer. Er is een donkerblauwe muur,een  zwarte en twee witte. Ik heb mijn eigen badkamer. Ik heb ook een bureau, kledingkast, tv en natuurlijk een bed. Hoe moet ik anders slapen?

Ik plof op bed neer en pak mijn laptop. Net op dat moment gaat mijn telefoon af. Ik pak het ding uit mijn kontzak en kijk maar het schermpje. Het is Zoë. Ik neem op, is kijken wat ze te zeggen heeft.

'Heey Sepp,' hoor ik aan de andere kant van de telefoon.

'Hee Babe,' antwoord ik.

'Ik wil even sorry zeggen over toestraks. Ik reageerde te overdreven,' verontschuldigt ze zichzelf.

Zie je er zit wel iets goeds in haar. Ze verontschuldigt zichzelf terwijl ik degene was die fout zat!

'Het maakt niet uit,' grinnik ik.

'Kan ik zo langs komen?' vraagt ze onschuldig.

'Ja ik heb toch niks te doen ofzo,' grinnik ik.

'Heb je iets te doen?' vraagt ze nog eens.

'Zoë dat heet sarcasme,' grinnik ik.

Echt welke blinde aap herkent sarcasme nou niet?

'Ohw wist ik wel hoor,' zegt ze en laat de r lekker lang rollen.

'Dan zie ik je zo,' zeg ik.

'Ja ik hou van,' begint ze.

Ik hang snel op, ik heb geen zin in die zooi nu. Punt twee ik hou niet van der dus waarom zou ik het terug zeggen?
Het is logisch volgens mijn hoofd.

Ik hoor een zacht geluid. Ik doe snel een oortje uit.

'Sepp!' Roept mam onderaan de trap.

'Wat mam,' roep ik terug.

'Je moet het vuil buiten zetten,' zegt ze.

Ik zucht luid en rol van mijn heerlijke bed af. Zodra ik helemaal op de grond ben gevallen sta ik op. Ik loop door de gang naar de trap. Ik loop via de trap naar beneden toe. In de deuropening zie ik Zoë staan.

Serieus mam... Het vuilnis buiten zetten.

'Heyy Sepp' zegt Zoë blij.

Nou die heeft der goeie humeur weer terug gevonden, grinnik ik in mezelf.

Zoë slaat haar armen om me heen.

'Heey babe,' grinnik ik.

Ze drukt een kus op mijn wang. Ik draai me om naar mijn ouders die ik gewoon zie roddelen over Zoë.

'Wat is er?' vraagt Zoë en probeert achter me dolr te kijken.

'Niks we gaan een ijsje eten,' zeg ik snel.

Ik pak haar arm en trek haar de deur uit. Ik doe de deur snel achter me dicht.

'Uhhhggg Sepp je weet dat ik op dieet ben,' zucht Zoë.

Ohja dat gezeik waarin mensen serieus geloven bestaat ook nog.

'Dan pak je ijs met fruitsmaak,' zucht ik en trek haar verder mee.

Fijn ze is stil. Ze komt langs me lopen en laat haar hand langsaam in de mijne glijden. Het is niet perfect zoals iedereen altijd zegt. Bestaat het eigenlijk wel? Als mijn mate bestond zou ik het willen proberen. Ik zou alles voor der over hebben, maar nu...

Heyy mensjes,
Aii Sepp  wie wordt het je mate of Zoë?

Vergeet dat sterretje niet in te kleuren.🌟

Groetjes Roos