Hoofdstuk 22

1K 48 2
                                    

{Sepp pov.}

Sarah valt net als mij op de grond van de pijn. Allerlei gedachtes gaan door mijn hoofd heen. Dan besef ik me dat ik alle gedachtes van de wolven kan horen.

De maangoden kiezen altijd het juiste. Deze keer zullen ze aan onze kant staan.

Ik hool dat ik hun geluk aan mijn kant heb staan.

Sepp ga naar Sarah toe dat helpt!

hoor ik ook de gedachte van mijn opa er tussen door. Ik kijk hem twijfelend aan, maar hij knijkt bemledigend. Met alle kracht die ik in me heb kruip ik naar haar toe. Dit is nog erger dan stil liggen!

Die zin neem ik meteen terug vanaf het moment dat ik Sarah in mijn armen sluit. Het doet nog steeds heel erg veel pijn, maar het is al verdraagelijker.

Sarah kijkt me huilend aan. Ik druk meteen mijn lippen op die vaan haar, in de hoop dat het de pijn ook zal verlichten. Mijn plan lukt. De pijn zakt meteen met ongeveer 50 procent.

Sarah merkt het ook en zoent me meteen terug. Ik draai ons om, waardoor zij bovenop mij komt te liggen. Dan heeft ze geen last van die prikkende stenen in haar rug.

De gedachtes krijg ik steeds meer onder controle en de pijn zakt nog erger. Ik laat Sarah los en probeer overeind te komen. Het lukt me en ik sta weer met beide benen op de grond

Ik werp een goed hopende blik naar Sarah, maar zij licht daarentegen juist weer in erge pijn.

'Hoe kan dat?!' roep ik kwaad.

Opa staart vragend naar Sarah. Ik snel naar het altaar. Ik leg mijn hand er op en alles wordt weer wit.

'Gefeliciteerd Sepp. Je bent de nieuwe maango-,' begint de maangodin, maar ik kap haar vrijwel meteen weer af.

'Waarom is Sarah nog in zoveel pijn!' roep ik er tussen door.

'Haar lichaam verzet zich er erg tegen. Sepp je bent familie van 2 voormalige maangoden generaties. Voor haar is dit compleet nieuw, maar  dit is niet normaal ze moet nu naar het ziekenhuis!' roept de maangodin.

Ze kunnen ook niks zonder mijn hulp he!

Ik til Sarah op en begin meteen te rennen. Opa Jesse volgt me. Ik ben veel sneller dan hem. Normaal wad ik al sneller, maar nu ben ik nog sneller. Ik kan alles beter zien, ruiken en ga zo maar door.

Het is geweldig.

Behalve het feit dat mijn mate half dood ligt te gaan in mijn armen. Het ziekenhuis komt in zicht. Ik ren naar binnen. Iedereen buigt respectvol naar opa Jesse en naar mij vanwege mijn ouders. Ze weten nog niet dat ik de nieuwe maangod ben. Dat komt binnenkort wel.

'Iemand! Alsjeblieft! Het gaat niet goed met haar!' schreeuw ik.

Verschillende artsen komen naar me toe. Één daarvan heeft een brandcard bij. Ik leg Sarah er snel op en ren met ze mee naar de deuren van de onderzoeksruimte.

Net voor die deur wordt ik tegen gehouden.

Ik grom kwaad naar de verpleegster als ik zie dat Sarah zonder mij naar binnen gereden wordt. Nu kan ik haar niet beschermen!

De verpleegster kijkt bang. Net als ik alsnog naar binnen wil gaan houdt opa Jesse me tegen.

'Jongen, het is beter als we even wachten,' zegt hij en pakt mijn arm vast.

Ik draai me om. Mijn ogen zijn roodgloeiend en ik weet niet hoe ik er vanaf kom. Zou dat ook door dat maangoden gedoe komen. Opa Jesse ziet het en deze keer is hij degene die me langs de zuster de ruimte intrekt.

'Kus der snel!' commandeert hij me.

Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Ik duw de doktoren aan de kant. Sarah knippert zwak met haar ogen.

Ik duw mijn lippen op de haren.
Ik viel hoe mijn rode ogen verdwijnen en mijn normale kleur ogen weer terug komen. Ik laat haar los en zet een paar stappen achteruit. De doktoren gaan snel weer door met waar ze mee bezig waren. Mijn opa trekt me mee richting de wachtkamer, maar mijn gedachte zijn nog bij Sarah.

Ik hoop dat ik haar snel weer in mijn armen kan sluiten als mijn mate en maangodin.

Nu eerst nog maar afwachten of die artsen hun werk wel goed doen en ik zweer het als ze het niet goed doen en Sarah leidt daaronder vermoord ik ze met mijn blote handen!

Dat doe je niet! - Maangodin

Dat zei ze er niet bij, maar nu zal ik ook maar op mijn gedachtes gaan letten.

Sorry - Sepp

Heey mensjes,
Hier is weer een hoofdstuk van ons geliefde duo *shipname*

Ik ben bezig met een nieuw boek met de hulp van F_T_T_E

Het gaat The Girl With A Smile heten. Het wordt de #TGW- serie.

Ik ga nog niiet te veel verklappen, maar ik hoop alvast dat jullie hem leuk gaan vinden.

Groetjes Roos

She's mineWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu