She's mine

hoofdstuk 18

{Sarah pov.}

Ik sta aan de tafel even een berichtje te lezen wat ik van mam gehad heb.

Ik voel twee warme en sterke armen om mijn middel heen. Twee zachte lippen raken mijn nek, waardoor de tintelingen door me heen schieten.
Zijn lippen verplaatst hij langzaam in mijn nek. Ik sla mijn handen geschrokken voor mijn mond, als er een kreun uit mijn mond ontsnapt.

Sepp draait me naar zich om. Hij glimlacht lief.

Hij haalt mijn handen voor mijn mond weg.

'Dat is niks om je voor te schamen, sweetie,' zegt hij nog steeds glimlachend.

Lichte blosjes verschijnen op mijn wangen. Hij grinnikt en drukt een kus op mijn voorhoofd.

'Waarom ben je eigenlijk je bed al uit?' grinnik ik.

Hij laat me los en zet een stap naar achter.

Hij heeft zijn grijze joggingsbroek gevaarlijk laag op zijn heupen hangen. Voor de rest heeft hij geen shirt aan, waardoor zijn six pack duidelijk te zien is.

Ik slik een keer. Is hij echt mijn mate?

'De wonden zijn weg,' weet ik er schaapachtig uit te brengen.

Sepp lacht en tilt me op.

'Wij gaan iets eten,' lacht hij.

'Hier?' vraag ik.

'Nee we gaan in de pack wat eten,' zegt hij.

Hij loopt recht op de deur af.

'Wacht!' roep ik snel voor hij de deur uitloopt.

Hij kijkt me vragend aan en zet me neer.

Ik ren naar boven toe, naar zijn kamer. Ik trek een zwarte hoodie uit zijn kast en ren weer naar beneden toe.

Ik gooi de hoodie naar Sepp die hem met gemak op vangt.
Hij schudt lachend zijn hoofd en trekt de hoodie over zijn hoofd heen.

Dan pakt hij mijn hand vast en begint met naar buiten te lopen.

'Sepp,' zeg ik zacht.

'Hmm,' reageert hij.

'Ik wil naar huis,' zeg ik.

Hij kijkt me verbaasd aan.

'Ben ik niet gezellig genoeg,' grapt hij onhandig.

'Jawel, maar ik wil mam gewoon zien,' zeg ik voorzichtig.

Ik weet niet hoe hij gaat reageren. Hij draait zich naar mij toe. Hij tilt me op, waardoor ik mijn benen wel om zijn middel heen moet slaan.
Hij duwt me zachtjes tegen de muur aan.

Hij drukt een zachte en tedere kus op mijn lippen. Als zijn warme lippen de mijne raken vliegen alle vlinders weer door mijn buik, de electriciteit schiet weer door mijn lichaam en ik sluit voor een paar seconde genietend mijn ogen.

Sepp laat me weer los.

'Dan gaan we dat eerst regelen,' fluistert hij in mijn oor en drukt liefkozend een kus op mijn slaap.

Ik glimlach tevreden.
Sepp verandert in zijn wolf. Ik ga op zijn rug zitten. Als ik mee zou rennen zou ik veelte langzaam zijn in vergelijking met hem.

#

Als we mijn straat in rennen sein ik Sepp dat hij moet stoppen. Ik denk niet dat mam blij zal zijn als ik vertel dat mijn vriendje een weerwolf is.

Mam is zelf geen weerwolf. Pap was dat wel. Ze weet ook niet dat ik weet dat ik een weerwolf ben. Ze weet wel dat ze bestaan, alleen niet dat ik er ook een ben. We zitten ook niet in een pack.

Sepp verandert terug.

'Wat is er?' vraagt hij.

'Mam weet niet dat ik een weerwolf ben...' mompel ik.

'Snap het al. Geen wolvengedoe,' grinnikt Sepp.

Ik knik en loop langs hem af, terwijl ik ondertussen een kus op zijn wang druk.

Ik kijk even over mijn schouder en zie Sepp licht blozen. Dan komt hij weer snel achter me aan. Hij slaat zijn arm om mijn middel en trekt me naar zich toe.

Hij drukt een kus op mijn slaap.

Ik duw hem zachtjes weg. Hij kijkt me verbaasd aan.

'Ik wil eerst even zelf met mam praten, voordat ze een hartaanval krijgt,' grinnik ik.

Sepp grinnikt zacht en knikt begrijpend.

'Succes prinses,' fluistert hij nog in mijn oor, waardoor mijn nekharen recht overeind gaan staan.

Hij grinnikt.

Ik druk een snelle kus op zijn lippen en loop dan naar binnen toe.

'Heey mam!' roep ik door het huis heen.

Ze zit in de woonkamer met een kopje thee in haar handen.

'Der komt er ook nog een eens een keer thuis hoor,' mompelt ze.

Fijne sfeer hangt hier...

'Ik was bij Sepp,' val ik maar met de deur in huis.

Haar blik schiet mijn kant in.

'Je was bij een jongen,' sist ze.

Ik knik voorzichtig.

'Wat nou als hij iets doet wat je niet wil. Je dwingt dingen te doen je nooit zou doen en het slechtste in je naar boven haalt,' gromt ze en staat op en komt dreigend op me af.

Ik slik een keer en adem diep in. Waar heeft zij last van dan.

Precies op dat moment zie ik Sepp kwaad in de keuken staan kijken. Mam merkt hem ook op.

'Is dat?' bromt ze.

'Dat zou ik nooit doen!,' roept Sepp.

Ik knik weer. Nog voor dat ik normaal antwoord kon geven springt Sepp in zijn wolvenvorm tussen ons in. Dreigend naar mam toe. Ze schrikt zich dood en deinst wat naar achter.

Oh oh

Heyy mensjes,
Het heeft even geduurd maar hier is een nieuw hoofdstukje. Veel plezier met lezen.

Vergeet  dat sterretje niet in te kleuren. 🌟

Groetjes Roos