Forever Agape [FS#1]

OUT OF MY REACH

C h a p t e r  15

"Maniniwala na sana ako, pero tumingin ka naman sa labi ko."

Sa isang iglap ay madali niyang nasagi ang espada, sa gulat ay agad ko itong nabitiwan, agad akong napaatras at mariing ipinikit ang mga mata nang marinig ang ang tunog nang pagbagsak nito sa marmol na sahig.

"Hmm... how can you kill me, Hurricane?"

Nang imulat ko ang mata ay doon ko lang napagtanto na nasakop niya na ang pagitan sa aming dalawa. His hands on snaked on my waist, his eyes are dark and it loses its comfort. My hands immediately went up to his chest, trying to push him from me but as I do it, he just pulled me closer to him.

The feeling of betrayal is now evident in his eyes, it became darker that I can't read it anymore. His gaze is more intense and it made my knees tremble.

"I will never... want to kill you..." Nanghihina kong sabi. Wala akong balak, dahil bakit ko hahayaang dumanak ang dugo sa katawan ng lalaking... Kaya akong protektahan?

"Hmm, are you sure?" Yumuko ako at agad na kinagat ang pang-ibabang labi. I stayed in silence, I can feel the warmth of our body and I can't stay focused. It was hypnotizing.

Naramdaman ko ang paglapit ng kanyang mukha sa aking gilid, nang maramdaman ko ang hininga niya sa aking leeg ay parang pinapatay ako.

"You were so determined, Hurricane. That for once, I became scared of dying..." Ipinatong niya ang baba sa aking balikat.

My touch went down from his chest, to his hand on my waist. Nang kuhanin ko iyon ay tila ba tumumpak ang aking nararamdaman, nang bumaba ang tingin ko sa kamao nito ay agad na nakita ang hiwa roon.

"Oh, no..." Inilapit ko iyon sa akin at parang hindi makapaniwala sa nakita. May sugat doon, hindi mahaba ngunit tuloy ang pag-agos ng dugo. "Hell, you're bleeding... Look at me, you're bleeding." Iniharap ko siya sa akin at parehas naming tinignan ang kamao nito.

Ramdam ko ang basa sa aking likod, I know it's because of how he push the sword. Nahiwa 'non ang kanyang balat.

"It's just a cut-"

"You're bleeding!" I screamed.

Konsensya ang bumalot sa aking sistema, agad ko siyang hinila palabas sa silid na iyon. Tumungo kami sa ibaba, sa living room kung saan nakita kong nag-uusap ang mag-asawa. Nang mahagip nila kami ng tingin ay parehas na gulat ang gumuhit sa mga mukha nila.

"Anong nangyari? Oh, bakit nadugo ka?" Ang punto ng mga Carineños ay dinig sa boses ng matandang lalaki. "Lucinda, ikuha mo ng panglinis..."

Diretso ang tingin ko sa kamay ni Hell, hindi ko iyon maatim na bitiwan lalo na at alam kong dahil sa kagagawan ko iyon. Bumalik nga ang matandang babae, kinuha niya sa akin ang kamay ni Hell habang marahang nililinis iyon. Nagbaba ako ng tingin, tumitig lang ako sa aking kamay na may bahid ng kanyang dugo.

"Ano ba ang nangyari? Napunta ba kayo sa itaas? Ay baka naman nilaro niyo ang mga espada..." Ani Nanay Lucinda, I cleared my throat as I stayed in silence.

"Nahawi ko lang, Nanay..." I know Hell just saved me, kung sasabihin niyang tinangka kong kitilin ang buhay niya ay baka ngayon pa lang ay mapaalis na ako sa bahay na ito.