27. bölüm

3K 125 17
                                    

Selams okurcanlarım😄 Biraz uzun sürdü ama küçük yeniliklerle geldim. Kitabın adı değişti. Kurguda büyük bir degisiklik olmayacak. Ve birkaç düzenleme. Daha fazla uzatmadan susuyorum bölüme geçebilirsiniz😄❤

Besteden devam . . 

Son bir yılda hayatım çok karmaşık bir hal almaya başlamıştı. Olaylar ardı ardına yaşandığı için hangisine daha çok üzülsem acaba derken soluğu önüme ilk çıkan barda aldım.

Kaçırılma olayından sonra sıkı bir koruma düzenine gecmistim hatta zorunda bırakılmıştım. Aras denen o manyak tutturmustu " sono vo abono öldorocom "  diye.  Heran bir yerlerden çıkacak hissi hala üzerimde vardı.

Yağan yağmura aldırış etmeden abimin de kafasının karışık olmasını fırsat bilerek üzerime aceleyle bir şeyler alip sinsi sinsi evden bara dogru kaçtım. 😄

Abim ve denizin yaşadığı sorunlar beni çok geriyordu.
Aşk gerçekten başa bela olmalı.
Dayanılmaz bir acısı var. Bardan içeri girdiğimde buraya daha önce gelmiş olma ihtimalimi düşündüm ama imkansızdı. Ben hep aynı yere giderdim yıllardır.

Yağan yağmurun da etkisiyle dikkatimi çeken ilk cluba girmem inşallah canımı sıkmazdı.
Bar bölümüne geçerek kalabaliktan sıyrımayı amaçlasamda burdada oturacak yer yoktu.

Derken iki kisinin ayaklandığını görüp gülümsedim.
Bugün benim günüm olacaktı emindim buna.

Iç sesimin hadi ordan deyişini duyar gibiyim 😄✋

Barmene "en sertinden bir çay demek istesem de " shot isteyip önüme dönüp bakinmaya başladım.

Dans edenler , yiyisenler , kahkahalar , kıskanç bakışlar ve daha nicelerini görünce " Allah belanızı versin be !! " deyip shotı kafama diktigim sırada otuzlu yaşlarda bir adam sallana sallana gitmekteyken durdu ve bana doğru geldi.

"Bana mı dedin lan !" Diye böğürdü bildiğin şerefsiz. Bir kaç kişi bize doğru bakınca ayağa kalktım ve " yok abi ben genel konuştum "deyip kahkaha attım. Adam bu deli bakışı atarak ilerleyince bende yerime oturup bakışları umursamadan barmen sen bana viski koy en iyisi dedim ve beklemeye başladım barmen iki dk gecmesine rağmen vermeyince yanımda oturan otuzlu yaşlardaki adamın elindeki büyük bira bardağını çekip nefessiz ictigimde küçük bir hıçkırık kaçtı ağzımdan.

Adam ayağa kalkıp elimden tutup beni kuytu köşeye çekmeye çalışırken sonradan farkına vararak yürümeyi kestim.  Napiyosun be sen diye bagirabildigim kadar bağırdım ama insanlar göz ucuyla bile bakmadılar.

Yazık be ! Belki benim derimi yüzük öldürcek  tabii en iyi ihtimal buydu

Adamdan kolumu kurtarip bastım tekmeyi. Topuklu Botlarım ♥
Koridorun icine doğru koşmaya başladım. Adamın arkamdan bağırma sesini duyuyordum.

"Koş güzelim koş Odamızı sen seç tabi" diye bağrınca durdum ve etrafı inceledim heryerde kapı vardı.
Nereye düştüm ben be. Telefonuda cantada unuttum. Off

Karanlığa doğru gidip iyice duvara sindim ve sesiz olmaya çalıştım. Müziğin sesi ilerledikçe daha az geliyordu. Ve bu benim açımdan iyi birşeydi. Adamin ayak sesleri kesilince derin bir nefes aldım. 

Ve bingoo

Adamin eli üstümde. Bogazli kazagimin kolu yirtilinca adam olur tabi güzelim burdada olur diyerek beni duvara yasladi be ben karnina tekmeyi gecirip karşı da duran odaya daldım.

Oda büyüktü ve kahretsin ki kimse yok gibiydi.  Adam peşimi bırakmayıp odaya dalinca tamam dedim bitti beste buraya kadar.
Adam üzerime çıkıp kazağımı iyice yırtınca sadece sütyen ile kalmıştım adamı nekadar kaldırmaya çalışsamda üzerinden olmuyordu. Daha çok canım yanıyordu.

GÜLÜMSE KADINIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin