"Bir kadının yüreği sırlarla dolu bir okyanus gibidir."
Titanic
16.Bölüm:Ben dilediysem her şey gerçek olur.
Garson ellerini önünde saygı amaçlı birleştirip önünde egildi. Arkasını dönüp giderken Rüya sert yüz hatları olan Atıf'a baktı. "Sen kimsin ? Kafede çalışan normal sıradan Atıf mı? Dünkü takım elbiseli saygın Atıf Demir mi ? " hiç bir sözü gizli tutamazdı. Merak ediyordu hangisi olduğunu bu lüks mekan Atıf'a hiç benzemiyordu. Ama görünüşüne yakışıyordu, ama böyle birisi olmasını istemiyordu. O zaman yetersiz olurdu. Ama ilk gündü ve hayatının değistiğini anlamıyordu Rüya.
"Çok konuştuğunun farkında mısın Kelebek?" kendisine soru sorulmasından asla hoşlanmazdı. Yüz hatlarını gerginleşti, ellerini çenesinin altında birleştirdi. "Hiç bir sorumu yanıtlamıyorsun ki çok konuşmuyorum. Hem sen yemeğe getirdin sohbet etmeden oturacak mıyız? Daha önce buraya gelmiş miydin ? Garson seni nerden tanıyor ? Yoksa dün yemek yemeye babanla buraya mı geldiniz ?" Atıf gözlerini devirip susmasını bekledi.
Ellerini çenesinden ayırdı, konuşmayı sevmezdi. "Burası benim.." babasının mirasından onun üzerine yapılan mekandı burası. "Yoksa yeni mi.... bir dakika.. burası..." hala kendi dediğine devam edecekken Atıf'ın sakin ses tonuyla söylediği sözle Rüya sustu. Biraz kendini topladı "Sen burayı alamazsın. Şaka değil mi? Yani şaka olmalı buraya sahipsen nasıl karşı komşumuz olabiliyorsun." Buna şaşırması normaldi. Ama daha şaşıracağı o kadar çok şey vardı ki aklı hayali bu durumu kaldıramazdı.
"Lüks yaşam bana göre değil Rüya. Sabah canın sıkkındı, ben de seni yemeğe getirdim. Güvendiğim mekanda, sahip olduğum yerde, sınırlarımın içindesin. Başka yere götürmek istemedim." Bu Rüya'ya has bir davranış degildi. Önceden her kıza melek gibi davranıp, şeytan gibi hile yapardı. Şimdi de başlamıştı aynı dozda hem melek, hem de şeytan olmaya.
"Sen yani bu lokantanın sahibisin yada mekan. Şık ve gösterişli.. Apartman dairesinde sıradan yaşam süren Atıf bir günde değişiyor mu ?" apartman dairesinde oturan sıradan Atıf'ı daha çok sevdiğine emindi. Şimdi bu Atıf bir günde gelip değişemezdi degil mi ? Bu Atıf'ın doyumsuz biri olabileceğini bilmeden yapabileceği bir cok yorumdan sadece biriydi.
"Benim yaşamımda benim kurallarım geçerli Rüya. Sen benim dünyama girdiysen sınırlarımı bilmelisin." Rüya, şaşkınlıkla bakmaya devam ediyordu. Buz mavisi masalar gökyüzünün verdiği huzuru şu an vermiyordu. Simseklerin çaktığında gri renge dönen bulutların basık huzursuzluğunu veriyordu. İci tuhaf oldu.
"Yani tanıdıkça değişecek misin Atıf ?" hiç sevmediği durumdu insanların değişmesi ve Atıf'ın değişmesini istemiyordu.
"Ne kadar tanıyorsun beni Rüya. Ben kimim ?" dedi isaret parmağıyla orta parmağının arasına kadehin kulpundan tutarak beyfendi edasıyla kaldırdı. Kadehi dik koyup masada bulunan pet şisede ki suyu bosaltırken Rüya'dan yanıt bekledi.
"Ailesiyle sorunu olan, arkadaş çevresinin az olduğunu, kardeşine düşkün, apartman dairesinde oturan sıradan bir ailenin sıradan bir evladı. Bir de kafe de ek zamanlı çalısan burdaki lüksten uzak, kendi emeğiyle bir cok seyi başarmak isteyen çalıskan doktor adayı." Lüks derken mekandan tiksinircesine elini kaldırdı. Bu mekana gelmeyi istemezdi hayallerinde de, bu mekana gelip okul elbisesiyle gelmeyi daha çok istemezdi. Yani sonucta hic gelmek, burayla ilgili bir anı kazanmak bile istemezdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kelebek
RandomSize doğdunuzdan bu yana kadar iki seçenek aşılanmıştı. Ya iyi olacaktın, ya kötü olacaktın. Ya mutlu olacaktın, ya da mutsuz. Kimse size kendi seçeneklerinizi sunmadı. Size hep şunu aşıladılar çocukluktan başlayıp büyüdüğümüz zamana kadar geçen sür...
