Geen Vakantie (OnzinPower)

Hoofdstuk 10

10 Denyr

Ik en Noutolu waren in de Donkere Dimensie aangekomen. Het was er heel cool. We waren in een zwarte woestijn! "Ik denk dat we er zijn." Zeg ik. "Dat denk ik ook." Zei Noutolu. "Zullen we maar een kant op gaan lopen? We komen vast wel een keer ergens." "Goed idee." We lopen een random kant op. Op een gegeven moment komen we in een boerderij. De vreemdste planten worden er verbouwd. Duisterwortel, zwarte eucalyptus en grimmige aardappel. Wat te eten zou natuurlijk wel handig zijn dus we vragen aan de boerin of we iets kunnen kopen. "Kunnen we iets kopen?" Vragen we. "Ja, natuurlijk kan je iets kopen! Maar even een vraag. Wil je echt iets kopen?" Wat een rare vraag. "Ja, ik wil echt iets kopen." Zeg ik. "Oké, dan kan je nu niet meer terug. 1 Duisterwortel kost 100 Donkere Punten, 1 bosje Zwarte Eucalyptus kost 600 Donkere punten en 1 Grimmige Aardappel kost 220 Donkere Punten!" "Maar we hebben helemaal geen Donkere Punten!" "Dan moet je voor me werken, want je hebt al gezegd dat je iets wil kopen. Oh ja, en als je wilt kiezen wat je wil kopen moet je ook 50 Donkere Punten betalen, maar aangezien je die niet hebt, ga ik er maar van uit dat je 10 bosjes Zwarte Eucalyptus wil kopen, toch? Dat is dan 6000 Donkere Punten, je hebt echt geen geld?" Oh oh, dit gesprek ging niet goed. "Noutolu, ik heb geen zin om hier 6000 Donkere Punten te verdienen, zullen we gaan vluchten?" Fluister ik naar Noutolu. "Oké." Zegt hij zachtjes. "Nee, ik heb geen Donkere Punten." Zeg ik tegen de vrouw. "Je hebt er 6000 nodig, dat is 100 uur werken! Begin maar vast met de eieren oprapen uit het kippenhok. Een waarschuwing, de kippen spuwen vuur!" Ik stoot Noutolu aan en we beginnen allebei te rennen. Maar dan begint de boerin te vliegen, dit was echt een raar land. De boerin gooit een plakkerig goedje over me heen en ik zit vast aan de grond. "Ren jij maar door! Je hebt iemand om te verslaan!" Roep ik naar Noutolu. De boerin komt op me aflopen. "Wie gaat je vriend verslaan?" Vraagt ze. "Niemand." Antwoord ik zachtjes. Ze slaat me keihard met een stok. "Wie gaat je vriend verslaan?" Vraagt ze nog een keer. "Een pestkop die heel gemeen is." Zeg ik maar, want de koning is natuurlijk gemeen en hij pest ook mensen door ze te doden of te martelen. Zoveel verschilde het niet van de waarheid. Ze slaat nog een paar keer. "Allemaal leugens!" Roept ze. "Nee, echt niet." "Jawel, want ik kan namelijk je gedachtes lezen. Je wil de koning vermoorden! En trouwens, zijn hoofd is precies 6000 Donkere Punten waard." "Oh?" "Ja, dus ik ga nu je bijl betoveren zodat je hem gemakkelijker kan verslaan." De vrouw pakte zijn bijl en liep weg. Ik zat nog steeds vast aan het plakkerige goedje, het stonk echt.

Na een paar minuten kwam de vrouw terug. De bijl zag er nog precies hetzelfde uit. "De bijl is nu 6000 keer zo scherp als eerst, want je wil natuurlijk wel 6000 Donkere Punten verdienen!" De vrouw gooide een flesje water over het plakkerige goedje heen. Blijkbaar kon je het ook met water verwijderen. Daarna gaf ze de bijl. Ik ga snel dezelfde richting weer in waar ik Noutolu zie.

"Lang niet gezien!" Zegt hij. "Ja, wel 30 minuten!" Zeg ik. "Echt lang." "Ja, maar heb je nog iets gevonden? En trouwens, volgens mij kon de boerin de kroon niet zien, misschien kunnen wel alleen mensen uit de normale wereld hem zien!" "Dat zou kunnen. Ik heb nog niks gevonden trouwens, zullen we verder?" "Natuurlijk." We lopen weer dezelfde richting in. We moesten toch wel een keer stad vinden? We hadden alleen nog maar de boerderij gezien. Na een uurtje zagen we een grote stad.