MY GOODNIGHT GIRL ( COMPLETED )

Chap. 1

Joaquin’s POV

“Damn! Joaquin..you’re so good! Harder, please!!! Ahhhhh....Ahhhh!!!” Sigaw ng babaeng hindi ko kilala pero kilala n’ya ako.

Parang tumitirik na ang mata ng babaeng ito sa bawat indayog ng aking katawan. Sumasabay s’ya na gumigiling sa akin.

“F**ck! Here I come...!” Ang sabi ko sa babae habang sinagad ko ang aking katawan sa kanya. Napahigpit ang hawak n’ya sa batok ko.

“You’re fuckin’ great. Aquin, let’s do it again tomorrow night.” Napangisi ako sa babaeng kasiping ko. “Sorry, Babe. I can’t. You only have me tonight...never again.” Bulong ko.

“Then, let’s have another round.” Gusto kong matawa sa sinabi ni.....Ops! hindi ko matandaan ang pangalan...Bahala na si Batman! Wala akong pakialam.

“Babe, I save my energy. If I were you, just take this money and leave my room.” Muli kong sinabi.

“Joaquin, I don’t need your money. I’m not a prostitute. Please, don’t treat me like that.” Ang sabi pa sa akin.

“Oh, come on. Bakit akala ko mo ba hindi ko alam na madami rin naman ang gumamit sa ‘yo maliban sa akin.” Hindi na sumagot ang babae. Bumangon s’ya at parang napahiya sa sinabi ko. Pinulot n’ya isa-isa ang kanyang mga damit. Agad namang umalis. At iniwan akong mag-isa sa aking silid.

Nagpahinga lang ako ng ilang sandali at nagbihis narin. As usual, madaling araw na naman akong darating sa aking Mansion. I know she’s waiting for me again..

I stepped out from the car. Maliwanag ang loob ng mansion. Alam kong tulog parin ang lahat. Pero merong isang taong naghihintay sa akin..si PIPAY.

Tulad nang inaasahan ko, nakaupo si Pipay sa may hagdanan na patungo sa second floor. Nakasandig sa may dingding at natutulog.

“Pipay...Pipay! Gising...tumutulo na ang laway mo.” Ginugulo ko ang buhok n’ya.

Dahan dahang dumilat ang kanyang mga mata. Nagpupungas pa ng kanyang mga mata. Sabay ngumiti..

“Sir..dumating na pala kayo. Kanino pa kayo d’yan?” tanong n’ya.

“Ah, kararating lang. Ba’t ka ba dito natutulog? Di ba sabi ko sa ‘yo h’wag mo na akong hintayin.” - Ako.

“Eh, kasi baka may kailangan pa kayo.” Sabi nya.