Tuzlu Aşk

Ah Marmaris!

- Ceereeen! Ceren ne yapıyorsun kendine gel ..

- Ne mi yapıyorum ? Arkamda görgü tanığı bırakmak istemiyorum. Üzgünüm bebeğim..

Ceren elindeki bıçak ile üzerime üzerime geliyordu. Korkudan kaskatı kesilmiştim. Resmen beni doğrayacaktı. Geriye doğru kendimi çektikçe daha da yaklaşıyordu. Yok mu bir insan evladı beni kurtaracak. Lanet sokaktan kimse mi geçmez ? Kafama sıçayım benim ne işim var burda, bu psikopat deliye nerden güvendim ? Meğerse saf salak sesi çıkmayan birisi olduğum için beni seçmiş. 

Artık kaçacak yerim kalmamıştı,sesimde çıkmıyordu. '' Son duanı et güzelim,yolun sonuna geldik seninle'' dedi seri katil havasında. Gözlerimi sıkıca kapatıp kendimi bırakmıştım artık. Tam da o anda kahkahayı patlattı avazı çıktığı kadar bağırarak güldü. Gözümü açtım ve şaşkınlıkla bakakaldım.

- Kızım ne safsın seni neden öldüreyim. Ya alemsin Melis hadi in arabadan Allah aşkına işimizi halledelim.

- Nasıl ya ?? Kızım böyle şaka mı olur az kalsın korkudan geberecektim. Gerçekten ölecektim.

Bu sefer ikimiz gülmeye başladık. Çatlak bu kız resmen. Arabadan inerken aklım başıma geldi. Afallayarak '' bi dakika bi dakika o bıçağı ne yapacaksın, Koray'ı mı öldüreceksin ???'' 

- Ya saçmalama kimseyi öldürmeyeceğim. öldürmek yok sakin ol,gel benimle.

Bu kadar heyecan bana çok fazla sevgili Bonuscum. Hadi Marmaris'i gezelim akşam da defolup gidelim İzmir'e. Ne olur hemen akşam olsun evime gideyim.

Bıçağı kol çantasına koyup müstakil bir eve doğru yürüdük. Burası Koray'ın eviymiş. Eve bakıldığı zaman maddi olanakları gayet yerinde olmalıydı. Etrafa bakarak evin arka cephesine doğru geldik. Bizi gören kimse olmamıştı. Yani en azından biz öyle sanıyoruz. Evin arka cephesinde modifiye edilmiş siyah klasik bir araba vardı. O kadar bakımlıydı ki sokak tabiriyle kız gibiydi. Ceren etrafa ve evin pencerelerine son kez bakıp çantasından bıçağı çıkarttı. Başladı arabayı baştan sona doğru çizmeye. Kekeleyerek '' Ne yapıyorsun Ceren??''

- Sus Melis sus! Bu arabada gezip bu arabada kırıştırmışlardır. O orospuyu bu arabayla eve bırakmıştır. Kim bilir belkide yatmışlardır. Beter olsunlar. 

Bu cümleleri söylerken iyice sinirlenmişti. Sinirlenince daha da hırslı çizmeye başladı arabayı. Birisi görecek diye ödüm patlıyordu. Çantamdan anahtarı çıkartıp bende çizmeye başladım sırf işimiz hemen bitsin de gidelim diye. Allah'ım ben nerdeyim, ne yapıyorum ? Yaklaşık üç dakika içinde arabayı haşat ettik.  Bıçağı çantasına koyduktan sonra biraz geri çekilip ''harika oldu'' dedi zevkle. Sanki bir ressamdı ve yeni biten çalışmasına bakıp kendinle gurur duyuyor gibiydi. 

- Sen şu diğer arabanın arkasına saklan ben arabayı getireyim,hemen gideriz burdan.

'' Tamam'' diyebildim heyecanla. Ceren'in dediğini yaptım ve diğer arabanın arkasına saklandım.  Kıvırcık bir dakika içinde arabayla geri döndü ve hemen arabaya atladım. '' Bitti değil mi işimiz''

- Hayır tabi ki sırada kaşar üvey kardeşim var.

Haydaaa ona ne yapacaktık ? Karnıma ağrılar giriyordu artık. '' O kıza ne yapacaksın,dövecek misin?''

Gülerek '' evet ama ben değil,başkasından yiyecek dayağını''

-Ne yaptın kız adam mı tuttun ?

- Az sabret görürsün birazdan.

Bu sefer başka bir tane evin önünde durduk. Artık soru sormayı kesmiştim sadece olanları izliyordum. Cep telefonundan birisini aradı. Uzun uzun aradı ama aradığı kişi cevap vermedi

'' Burası babam ile yeni karısının evi. O kaşar da burda yaşıyor. Almam gereken bir kaç eşya var. Hemen dönerim senin gelmene gerek yok''

- Eee evde birisi varsa ?

- Ev telefonunu aradım az önce kimse açmadı,yani kimse yok

Çantasından çıkardığı anahtar ile koşa koşa apartman kapısından girdi. Acaba Koray gördü mü arabasını. Gördüyse delirmiştir. Hak etmeseydi o da.. Acaba bu olaylar benim başıma gelse ne yapardım ? 

Bonus gideli 10 dakika olmuştu, evde birisi mi vardı ki? Çıkıp baksam olur mu acaba ? Ben bunları düşünürken elinde poşetle Ceren geri geliyordu. Yüzü gülüyordu sanırım istediğini aldı. ''Son bir işimiz kaldı'' dedi gayet memnun. 

Müziği son ses açıp arabayı gazladı. Radyo da çalan şarkıyı ikimiz birden söyleyip Marmaris sokaklarında geziyorduk.  Heyecanım yatışmış gibiydi tadını çıkarıyordum. Yalnız söylemeden geçemeyeceğim Marmaris harika bir yer. İnsanın burda kalası geliyor. Hele yaz aylarında tadından yenmez.

Yavaşlıyorduk..Olay mahalline geldik sanırım. 

- Melis bu sefer sana işim düştü. Beni tanırlar.

- Ne yapacağım.

- Şurada ki emlakçıyı görüyor musun?

-Evet. 

- Ofiste oturan çocuk benim üvey kardeşimin eski manitası. Adı Görkem.Bu çocuğun şu an bir sevgilisi var kız milli kareteci adı Tuğçe. Bu Görkem ile Tuğçe arabayı aldığım kankama öyle böyle bir kazık atmamışlar. Bir taşla iki kuş vuracağız. Hem benim intikamımı hemde arkadaşımın intikamını alacağız. 

- Nasıl olacak o?

- Görkem dışarı çıkınca ofise gideceksin. Sekreter kıza rica edeceksin ben Görkem'in arkadaşıyım lavaboyu kullanabilir miyim çok acil diyeceksin.

- Eee

- Lavabonun olduğu yeri ebeveyn odası gibi düşün. Orada yatak var. O yatağın içine bu poşettekileri koyacaksın. 

Poşeti merakla açtım ve içinde ne var diye baktım. 

- Ohaaaa! kızım bu sutyen ! Ya var  ya çok şeytansın ortalığı fena karıştıracaksın.

- Dur durr dur, Görkem çıkıyor. Hadi Melis göreyim seni bunu benim için yap.

İç çamaşırını çantama koyup emlakçıya doğru ilerledim. Sekreter kız '' iyi günler,buyrun'' dedi güleryüzle.

- Görkem yok muydu ben onun arkadaşıyım 

- Maalesef şimdi çıktı kendisi,ben yardımcı olabilirim isterseniz

- Aslında olmaması iyi oldu,utanabilirdim çünkü. Sakıncası yoksa tuvaleti kullanabilir miyim? çok acil bir durum.

- Tabi tabi buyrun.

Sekreter kız yerinden kalkarak bana tuvaletin yerini gösterdi ve çıkarken de odanın kapısını kapadı. Aceleyle çantamdan sutyeni çıkardım ve yastıkla duvar arasına sıkıştırdım. Benim şu an evde komşularla pasta börek yemem lazımdı ben neler yapıyorum böyle. 

İşlem tamamlanmıştı. 

''Çok teşekkür ederim iyi çalışmalar kendinize dikkat edin'' diyerek oradan hemen uzaklaştım. Sokağın başına gittim ve arabanın içine kendimi attım.