YIL 2009
" ece hadi prensesim gitmeliyiz geç kalıcaz"
Babamın beni çağırmasıyla son kez aynaya baktım oldukça güzel olmuştum üstümde dizlerimin bir karış altında biten çiçek desenli elbisemle partiye hazırdım. Hızla adımlarla odadan çıkıp bu evde en sevdiğim yerler arasında ilk beşe giren merdivenlere doğru yürüdüm pardon yürümek az kalır koştum, bu merdivenleri sevme nedenim merdivenlerden kayarak inmem biraz çocukça, amann ben zaten çocuğum tam tamına 11 yaşındayım annem ve babam "artık büyüdün kocaman kız oldun şu merdivenlerden kayarak inmek yerine yürümeyi dene" deselerde şuanki gibi her zaman kayarak indim kaymayı bittirip merdivenlere elveda derken önümde bana çatık kaşla bakan babamı fark ettim bu da demek oluyorki beni kayarken gördü hiç vakit kaybetmeden babamın yanına gidip yanağını öptüm
" günaydın babam... nasılsın... iyisin iyi hadi gidelim"
dedim ve kapıya doğru koştum dışarı çıkıp arabaya doğru hızla ilerledim arabaya vardığımda hızla ön koltukta yerimi aldım, kısa bir süre sonra babamda gelip yerini aldı daha arabayı çalıştırıp Bismillah demeden konuşmaya başladı
" ece ne zaman büyümeyi düşünüyorsun artık şu çocuksu haraketleri bırak ve bir genç kız gibi davran sen toprak çınarın kızısın böyle davranamasın kendine çeki düzen ver yarından itibaren çocuk ece değil olgun genç kız eceyi görmek istiyorum anladın mı?"
Yine babam klasik konuşmasını yapmıştı konuşurkende arabayı çalıştırıp yola çıkmıştık, babam zaten HEP! " toprak çınarın kızısın ona göre davran" diyip durması beni hayli üzüyor zaten o söylemese kim olduğumu bilmicem babamın bu sözlerine karşı her zaman olduğu gibi kafamı sallayıp
"anladım baba bidaha yapmam"
diyip cama döndüm bu sırada babamın telefonu çalmıştı araba kullanırken telefonuyla ilgilenmesi beni sinirlendirsede işleri önemli olduğu için babam telefonu açmak zorunda telefonu alıp açıp konuşmaya başladı yaklaşık on onbeş dakika sonra ne olduğunu anlamadan kornaya basarak üzerimize gelen arabayla neye uğradığımı bilemedim arabanın bize çarpmasıyla kafamı cama çarpmam bir oldu zaten ondan sonrası karanlık.
Başıma saplanan keskin ağrılarla yavaş yavaş kendime gelmeye çalıştım sanırım yorgunluktan gözümü bile açamıyorum , yorgunda olsam açmaya çalıştım ama olmuyordu heryer karanlıktı ben kendime gelmeye çalışırken duyduğum şeyle neye uğradığımı şaşırdım allahım lütfen yalan olsun biri şaka olduğunu söylesin lütfen çünkü duyduğum cümle tüm hayatımı mahvedecek
" malesef kazada kafasını çok sert vurmuş ve bazı kötü sonuçlar çıkarmış üzgünüm ama artık kızınız görme yeteneğini kaybetti"
Bundan sonra ben yokum.
