Herkeze selam şuan aşırı mutluyum BİN GÖRÜNTÜLEMEYİ GEÇTİK bu gerçekten harika aslında whatpad için küçük bir sayı olsada benim için büyük bir sayı bu şeye benzedi insanlık için küçük benim için büyük bir adım gibi oldu her neyse size çoook teşekkür ederim siz olmasanız asla bin görüntülemeye ulaşmazdım klasik bir konuşma oldu neyse tekrar teşekkür ederim şimdi sizleri yeni bölüme alıyorum iyi okumalar.
Ece'nin ağzından
" efendim nasıl bir yere gideceksiniz ona göre kıyafet seçeğim "
dedi yardımcı şuan buz pateni için hazırlanıyorum aslında hiç gitmek istemiyorum ama filiz çok ısrar edince kıramadım" buz pateni gideceğiz ona göre bişeyler ver" dedim neden bilmiyorum ama abim ve filizler dışındaki insanlara kaba davranıyorum bu benim kendimi savunma şeklim sanırım ve bundan şikayetçi değilim sadece fark etmiş
olmam tuhaf hissettirdi neyse" peki efenim o zaman pantolon ve uzun kollu veriyorum"
dedi konuşmayıp sadece kafamı saladım ve beklemeye başladım, aradan uzun bir süre geçmeden" seçtim efendim önce pantolonu giydireçeğim sonra kazağı"
dedi "tamam" diyip onun verdiği konutlara uyarak üstümü değiştirmiştim tabiki yardım da alarak
( ecenin giydikleri { ayakkabı ve çanta hariç} ayakkabı normal bir spor ayakkabı)
Sonra onun yardımıyla aşağı indik beni salondaki koltuğa oturup gitti bende filizlerin gelmesi bekledim.
Uzun bir süre bekledim ama gelen giden olmadı derken sağ yanağımda sıcaklık hissetmemle o tarafa dondum sanki görebilecek miş gibi
" kimsin" dedim çaktırmadan kokladım ama kokuda gelmiyordu kimdi bu
" benim cadı" dedi bu abimdi ahhh azdaha korkudan ölecektim ama ben abimi parfümden tanırım nasıl oldu tanıyamadım
" abi senmisin ödümü kopardın"
"hahaha benim küçük cadım korkmuşmu öperim ben onu" dedi şımarık bir çocuk gibi şu an nasıl bir tipi var çok merak ettim doğrusu sesi böyleyse tipi nasıldır acaba
" onu bunu bırakta ben seni tanıyamadım nasıl oldu normalde parfümünden anlardım"
" anlayamadın çünkü parfüm sıkmadım"
" niye"
"çünkü bitti ama bugün gidip alıcam"
" bir an önce alsan iyi olur çünkü ben seni onla tanıyorum"
" buna bir son verebilirsin biliyorsun dimi ece"
" abi lütfen yin-"
"ne lütfen ece ne lütfen neden tedavi olmak istemiyorsun neden olmaz diyip geçiştiriyorsun hee beni niye bu kadar üzüyorsun ben artık yoruldum artık anlıyor musun ben her eve geldiğimde seni boş boş biyere bakarak görmek istemiyorum yada ailecek bir yere gittiğimizde senin gelmemek için uydurduğun yalanları dinlemek istemiyorum anladım lütfen bir kez olsun beni, bizi dinle ve bir düşün tamamı lütfen " dedi ve sonra ayak sesleri guyuldu sanırım gitmişti ve sonunda abim patlamıştı haklıyıdı ama işte bilmiyorum ameliyat olmak istemiyorum sanırım korkuyorum daha koyu bir karanlığa çekilmekten oraya hapis olmaktan ama böyle yaptıkça etrafımdaki herkesi üzülüyor. Ben bunları düşünürken yanağımda ele ilkildim
" ağlama"
Bu kağandı ne ara gelmiş yanıma oturmuş ve ben ne zamandır beri ağlıyorum
" o seni üzmek istemedi o sadece doğru olanları söyledi ece" buda onur'du haklıydı
" evet doğru olanları söyledi her zaman olduğu gibi" dedim
" neyse yaaaa ben bu kadar ciddiyete kaldıramam hadi herkez hazırsa buz patenine gidiyoruz daha buzda düşen kızları kalkmalarına yardım edicem hadi hadi çabuk olun dedi" bunu söyleyeni az çok tahmin ediliyorsunuzdur tabiki sarp onun bu yönünü çok seviyorum.
Şuan arabaydık filiz bana bişeyler anlatıyor ama ben onun yerine aklımdaki ameliyat fikriyle uğraşıyorum sanırım fikrimi verdim.