2 hafta sonra
Kağandan
" Hadi kağan seni bekliyoruz yarım saatir abi "
" kes sesini sarp zaten kafam kazan gibi şunları unutmadan özetini yazayım bekle" dedim ve tekrar işime döndüm şuan ne mi yapıyorum üst üste gördüğüm pisikoleji dersinden sonra kafamın içi alak bulak oldu ve hiçbir not alamadım derste, kadın taramalıya bağlamış gidiyor onumu dinlicem yoksa not mu alacam bilemedim bende derslerim biter bitmez kafeye gelip aklımda kalanları deftere geçiriyorum bu arada ise bizim çocuklarında dersleri bitmiş beni bekliyorlar .
Sonunda işim bitti bu arada bende bittim neyse alış kağan alış bunlara sonuçta psikoloji okuyorum boru değil kalem ve defteri çantama atıp bizimkilere döndüm onur kafasını telefona gönmüş filiz elinde nerden bulduğunu bilmediğim dergiyle oyalanırkende sarp kafası sıraya koymuş uyuyor
"Hadi benim işim bitti kalkalım " o kadar dalmışlarki beni duymadılar bile bu sefer sesimi yükselterek
" Heyyy alo işim bitti diyorum kalkalım " dedim üçü aynı anda irkilerek bana baktı
" ahh belim belim tutulmuş lan belim"
İki büklüm olan sarpla gülerek ayağa kalktık
"Has.. Ayağa kalkamıyorum lan yardım et onur " diyip elini uzatı onur elini tutup kaldırdı kaldırmaz çığlık atı
"Lan ne diye karı gibi bağrıyon "
"Lan valla çok ağrıyor abi yaa lan biriniz beni kuçaklayın "
"Off gel buraya başımızın belası" dedi onur ve kağanın önünde eğildi
" ama kuçak"
"Başlatma lan kucağına bin şu sırtıma" diye tısladı onur sarp hemen kolarını onurun boynuna doladı onurda sapın bacaklarından tutup kalktı tabi tüm bunlar olurken kafeteryada ki herkez bizi izliyordu .
Okuldan çıkıp otoparka doğru diyoruz burada kadar gelene kadar onur sarp etmediği küfür kalamdı sarp ise herşeye rağmen sırıtıyor
" lan onur sana bişey diyimi"
"Ne oldu yine sarp"
" şuan tam bir yük hayvanına benziyorsun "
" o zaman sende mal oluyorsun " onur' un bu sözüne karşın kendimi tutamadım ve gülmeye başladım filizinde benden farkı yoktu.
Eceden
"Nazlı abla ilaç saatim gelmedi" diye seslendin salondan mutfağa çok geçmeden ayak sesleri duyuldu
"Hayır ece hanım daha 2 saat var "
"Nazlı abla ne o hanım falan ben sana demedinmi sadece ece'de diye "
"Kusura bakma ağız alışkanlığı"
"Bak bu son olsun bidaha kine afetmem kovarım " dedim sert durmaya çalışarak ama malesef sonrala doğru ağzımdan kıkırtı çıkmıştı onun da gülme sesini duydum
"Baş ustuna ece "
"ee başka bişey yoksa ben gideyim "
"Tamam git bakalım " sonra ise yine ayak sesleri uzaklaştı.
Bende sıkılmaya geri döndüm şu iki haftadır o kadar sıkılıyorumki anlatamam bizimkilerle sadece 2 kere görüşe bilmiştim onları özlemiştim oda çok ısrar ettiğim için gelmişlerdi yanıma fazla duramadan geri gitmişlerdi ama onlarda haklı bi yanda sonuçta üniversite öğrencileriler çalışmaları gerekiyor ama ne biliyim beni unutmalarından korkuyorum ilk defa gerçekten dost edindiğim için onlar benim için çok önemliler nasıl bir korsan için gemisi önemlise benimde dostlarım o kadar önemli ama bunu fazla dışarıya yansıtmıyorum herzamanki gibi korku mu içimde yaşıyorum.
