Soğuktan donmuş ellerini cebinden çıkardı. Sadece bir kez kapıya vurması ile kapının açılması bir olmuştu. Hazırlıksızca karşısında duran adama baktı. Uzun saçları, kafasına taktığı berenin altına gizlenmişti. Sakalları her zamankinden daha da karış...
Herkese selamlar! Nasılsınız görüşmeyeli, iyi misiniz? Ben gayet iyiyim, sınavlar bitti. O kadar rahatladım ki anlatamam. Bir süre özgürüm yani. Canım dizilerim, kitaplarım, filmlerim... Beni bekleyin!
Şaka bir yana buraya daha fazla vakit ayıracağım için çok mutluyum. Hepinizi çok özledim. VE WATTYS2017'ye katıldım, hak ettiğimi düşünüyorsanız şans dileyin, yorum ve beğenileriniz eksik etmeyin ki hikayemiz keşfedilsin❤️
Evet, heyecanı başlatan bir bölüm ile karşınızdayım. Bu bölümde bir karakterin geçmişini öğreneceksiniz. Bakalım aranızda şaşıran olacak mı? 🤔
Bu arada medya da kim var bir bakın bakalım! Evet, Emily💜 Bu kadının kötü olduğu bir şey söyleyin bana. Bu nasıl bir ses, sabah akşam bunu dinliyorum haftalardır. Dinlemeyen varsa aşırı ayıplarım, ona göre! "Dinleyemeyen" olursa diye aşağıya ismini yazarım, mutlaka bir ara bakın.
Bölümde bir yerde bu şarkı geçiyor, açın şarkı arkada çalarken okuyun. Missss😍
Hepinizi seviyorum, güzel yorumlarınızı bekliyorum. Gün geçtikte çoğalıyoruz ailemiz büyüyor. Aşırı mutlu oluyorum beybiler❤️ yorumlarınız dört gözle bekliyorum, öpücükler😘
Keyifli okumalar❤️
🎵Emily Bett Richards - Sunday Morning🎵 ••••
Yüzümde hissettiğim ıslaklıkla gözlerimi araladığımda gördüğüm yüz Beren'e aitti. Öndeki sekiz dişini göstererek kocaman gülümsüyor ve ıslak ağzıyla yanaklarımı öpmeye çalışıyordu. Kıkırdayarak onu kucakladım. "Günaydın anneciğim, sen anneyi uyandırmaya mı geldin?"
Hemen saçlarımla hissettiğim el ile kafamı çevirerek yanıma uzanmış Yağız'ı gördüm. Yüzümdeki gülümseme genişlerken, "Günaydın." diye mırıldandım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ne oluyor? Beren'i sen getirdin değil mi?" diye sorduğumda Beren adını söylediğim için çığlık atmaya başladı. "Anne!"
O kadar mutlu oluyordum ki onun tatlı sesinden böyle bir şey duyduğumda. Beren'i ben doğurmamıştım ama eğer doğurmuş olsaydım en fazla bu kadar sevebilirdim onu.
"Sana bir şey göstereceğiz." Yağız kocaman gülümserken yataktan doğrulup Beren'e bakarak kollarını açtı. "Beren, gel kızım..."
Şaşkınlıkla ona bakarken, Beren kucağımdan atılarak Yağız'a doğru hamle yaptı. "Baba."
Duyduğum kelime ile dudaklarım şaşkınlıkla aralandı. Yağız Beren'i kucağına çekip yanaklarına öpücükler kondururken neredeyse bir çocuk gibi kahkaha atıyordu.
