İKİ YABANCI

16. BÖLÜM "İYİ Kİ"

HERKESE MERHABALAR!!!!
Özellikle bölümü bu saatte attım ki, yarın pazar şöyle uyanınca bir mutlu olun güzel bir günaydın olsun diye!! Yoksa bu saate kadar bölüm yazdığımdan değil canım... hiç değil... MUTLAKA NOT KISMINI OKUYUN OLUR MU?

Kaçak yazarınız geri döndüğüne göre öncelikle size kocaman bir teşekkür konuşması yapayım! :) Önce aslında sınavımın harika geçtiğinden bahsedeceğim. Burada verdiğiniz motive edici mesajlar, gösterdiğiniz sabır ve anlayış beni çok ama çok mutlu etti. Hepinize bunun için ayrıca teşekkür ederim.

Bu hikayeyi yazmaya başladığımda açıkcası okunup okunmayacağını bilmiyordum. Hatta arkadaşlarımla konuşurken, 100 kişi okuyormuş düşünsene, valla bana o bile fazla deyip gülüyorduk. Şu an baktığımda 10K okunmayı geçen bir ailem var. İki Yabancı benim için o kadar değerli ki. Yağız'ı, Deren'i, Colton'u, David'i, Leyla'yı, Melis'i, Eliz'i, Asrın'ı, Selçuk'u hepsini ben bir karakterden çok ben gibi gördüm. Yağız Urhan'ın bende yerini anlatmak pek mümkün değil. Onu bu kadar seviyor olmam, bazen onun bir kitap karakteri olup olmadığını sorgulattırıyor aslında. Bence değil. O benim bir parçam. Deren'de öyle. Ve diğer tüm karakterlerim. İnanın en kötüsünden en iyisine, en doğrusundan en yanlışına kadar hepsi benden bir şeyler taşıyorlar. Beni biliyorlar, belki de en çok onlar yanımda oluyorlar. Okuduğumuz karakterlere bağlanırız ya hani, en sevdiğimiz arkadaşlarımız bile olurlar. Bir de o karakterleri yazdığınızı düşünün. İşte öyle bir şey...

Yağız Urhan'ın doğum gününde bölüm yazamamıştım. Bu da güzel bir telafi olsun. Ben 8 Aralık'ta onun doğum gününü kutladım ama iyi ki varsın Yağız Urhan.

Sizde yanımda olduğunuz için tekrar tekrar teşekkür ederim. Hepinizi çok seviyorum. Şimdi gelelim bölümümüze! Size bir şey söyleyeyim mi! Net söylüyorum EN EN EN EFSO, EN EN EN BOMBALI bölümüm bu olabilir.

Sonunda size bir sürprizim var. Aslında çok daha geç yapacağım bir konuşmayı sizin için çok daha önce ki bölümlere aldım. Sizde beğendiyseniz beğeninizi ve yorumlarınız eksik etmeyin.🌹

Hadi bakalım, bölümü okuyunca yorumlarınızı bekliyorum. Sizi mutlu ettim mi? Yoksa edemedim mi? 🤔

Okuduğunuz ve yanımda olduğunuz için teşekkür ederim. Sizleri seviyorum ve öpüyorum. Kendinize iyi bakın. ❤️

•••

Flashback bir-

"Abla?" Kapının ardından gelen kısık ses ile şişmiş gözlerini araladı. Beril kapısına gelmişti, dün olanları hatırlamadığı için şanslı mıydı? Yine de bu halde onun karşısına çıkarsa, her şeyi anlatmak zorunda kalacaktı. Karşısındaki aynaya baktığında kendine tek bir soru sordu. Artık umrunda mıydı?

Uzun sarı saçları karma karışıktı.

"Abla?"

Gri gözleri artık daha soluktu. Gözlerinin beyazı kan çanağına dönmüştü. Gözlüğü kim bilir neredeydi. Her şey bulanık görünüyordu.

"Abla? Beni duyuyor musun?"

Sol gözünün hemen altında morarmaya yüz tutan kırmızı bir iz vardı.