REİS

0.0

1.Bölüm

"Derinsu! Neredesin kız sen? Allah seni ıslah etsin emi! Duyuyor musun beni!" Annemin kıçını yırtma zahmetine bir son vererek elimdeki telefonu yavaşça şifonyerin üzerine bıraktım.

"Efendim anne ya!"

"Kız, Derinsu! Gel buraya!" Bir kez ya bir kez cevap verdiğimde duy beni. Uzandığım yatağımdan seri bir şekilde kalkarak mutfağa gittim.

"Ne var anne? Niye bağırıyorsun yine?" Bir anda kıçıma yediğim terlikle neye uğradığı şaşırmıştım. Anne, derdin ne Allah aşkına?

"Ben sana çıkarken şu bulaşıkları akıtıver iki dakika demedim mi? Sen de "Timim innicim." demedin mi?" Sesini incelterek taklidimi yapması fazla...

Komikti.

Kahkahalarım evi inletirken annemin kınayan bakışlarıyla geri susmak zorunda kaldım. Altı üstü iki tane bulaşıktı, ama yok illa ben yapacağım. Derin bir nefes alıp, kollarımı sıvadım. Onun iki saat söylenmesini çeke-

"Hayır, bir işi de ben söylemeden yap. Elde ne kızlar var. Sen de git o kıçını devir, telefonunla oyna. Aferin sana Derinsu, aferin." Allah belamı versin benim.

Gırtlağı yırtılan telefonum odada son nefesini verir bir şekilde çalarken, hızla odama doğru ilerledim.

Merve arıyor...

"Derinsu."

"Efendim, reis?" Kutsal kelimem.

"Düzleştiriciyi bana versene iki dakika."

"Gel de al köpek." Telefonu kapatıp hızlıca tekrardan mutfağa ilerledim. Annemin hâlâ bitmemiş olan söylenmelerini iki katına çıkarmak istemiyordum. Bulaşıkları akıtıp makineye dizdiğim sırada kapı tıklatılmıştı. Elimi kurulayıp düzleştiriciyi almak için tekrardan odama geçtim. O sırada annem ve Merve'nin konuşmaları da kulağıma ilişiyordu.

"Al hadi. Yine nereye?" Sorum karşısında pis sırıtışı yüzüne dağılırken annem telaşla mutfağa doğru ilerledi.

"Yemek yandı! Kız Merve niye lafa tutuyorsun kızım beni?" Kim kimi lafa tuttu acaba anneciğim?

"Yeni bir spor salonu açılacak demiştim ya sana hatırlıyor musun?"

"Evet. Ee?"

"Babamı zorla ikna ettim. Kayıt yaptırmaya gideceğiz." Yani?

"Kızım anladım da, bu olayın düzleştiriciyle olan bağlantısını anlamadım. Oradan başka bir yere mi geçeceksiniz?" Gözlerini devirip ardından ışıltılı bir gülümseme sunan arkadaşımı anlamakta zorluk çekiyordum.

"Derinsu! Ya kızım düşünsene şimdi orada ne taş çocuklar vardır?" E yuh.

"Allah akıl fikir versin, ne diyeyim?" Beni umursamadan yanağıma sulu bir öpücük bıraktı ve merdivenlerden koşarak inmeye başladı. Cidden pes.

Omzumu silkip kapıyı kapattım ve aşkımın yanına gittim. İphone 6 plus bu, boru mu? Kabul, daha üst modelleri zirveyi kapmış olsa da benim kalbimdeki tek zirve onundu.

Ehehehe.

İnstagram benim, Snapchat senin kafasında takılırken hayatımın büyük bir ilkini yaşayarak Whatsapptan bildirim geldiğini gördüm.

053****: "Nabün, reis?"

Nabün mü?

Reis mi?

Benim bizzat kendime has olan kutsal kelimem?

Wtf?

-----

Başlama tarih ve saatinizi buraya bırakabilirsiniz.

Hepinize selamünaleyküm gençler. Öncelikle şunu belirtmek isterim ki tamamıyla mizah amaçlı ve boş vaktimi değerlendirmek için yazdığım bir kitaptır. Bu da demek oluyor ki ne zaman bölüm atacağım belli değil khkhsjsjseak. Neyse ilk bölümden fazla şey yapmayayım. Kütüphanenize eklemeyi ve yorum yapmayı unutmayın!

18.06.17