Uyandığımda iki tane didişen öküzle karşılaştım. Bu neydi böyle yeter ama beni sevdiğinizi biliyorum. Bir yandan egomu okserken bir yandanda onları didişmelerini dinliyordum.
Batu herzamanki gibi " ona dokunmayacaksın " diyordu. Kuzey ise "sanane o benim herşeyim " diyordu. Ya canim kuzenim yaaaa. Çok seviyorum seni . Bir an bütün düşünceleri unutup olaya el atmam gerektiğini düşündüm ve " Tamam beni sevdiğinizi biliyorum "dedim. Kuzey hemen " Tabiki canimin içi seni çok seviyorum ama bu yandakine güvenmiyorum. Deyince bütün hastaneyi inletcek kadar kahkaha attim. Tabi Batu bunun altinda kalırmı oda " Senimi seviyorum hahaha güliyim bari " dedi. Anlamadim ama sol tarafımda bir aci hissettim. Neden öyle demisti ve beni bu kadar bu sözü inciltmistiki. Bir anda " özur dilerim bi an oyle demek istemedim tabiki seviyorum ama arkadaş olarak." Bu da bana yeter. Sonra kuzey " onu sevmiğceksin !" Dedi bi an neden böyle birsey demisti. Yoksa benim canim kuzenim beni ondan kıskanmismiydi. Ay yerim ama ben onuuuu . Bir den olduğum yerde sıçradım bu sıçrayışımın sebebi batunun bağrışıydi. "Sen kimsin lan !!! " hoba bune . Oha ego atur cabuk yerine. Birden kuzey " SEVGİLİSİYİM " dediginde ben ve batu ayni anda şok olmustuk. Ve bundan dolayı benim başim dönüp yere kapaklanmistim . Son gördügüm sey batunun kuzeye yumrup atmis olmasıydı... 👊👊👊👊
Sonnnnnnn...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın İzleri
Novela JuvenilSen karanlıktan korkan bir insanı, karanlığa sığınır yaptın.
