Karanlığın İzleri

"Elifim ♡"

Selam yavrularım bayadır yeni bölüm yayınlamadım çok özür dilerim. Sınavlarım falan vardı. Bi lise sınavı falan. Anca müsait olabildim. Ama artık beraberizzz. İyi okumalar 💕
...
...
...
Gittiğimde beni bi masada bekliyordu. Selam verdim ve yanına gittim. "Selam naber."  "İyi senden naber." Dedim. "İyi , ne içirsin ?" Diye sordu. "Soda" dedim. Onayladı ve garsona söyledi. "Eee Elif konuşmak istediğin konu ne ?" Diye sordu nerden başlayacağımı bilmiyordum.

"Emir ilk başta çok özür dilerim Batu adına. Ve nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama sanırım ben Batu yu seviyorum. Ve onla denemeye karar verdik. Yani onla şuan sevgiliyiz." Dedim biraz yüzü düştü gibi oldu ama sonra topardadı. "Çok sevindim Batu ile inşallah mutlu olursunuz." Dedi.

Teşekkür ettim. İçecekler geldi. Bir yandan içip bir yandan da sohpet ediyorduk. " Elif sana birşey söylemek istiyorum." Dedi. Bende dinliyorum der gibi baktım. Ardından devam etti. " Acaba artık kısa şeyler giymesen. Yoksa şuan katil olabilirim" dedi yan masayı göstererek. Baktığımda esmer çocuk bana bakıyordu. Kafamı çevirdim . " Aklıma çok güzel bir fikir geldi." Dedim sinsi  gülüşle. Ve sonra planı anlattım. Emir ilk başta hayır desede sonra kabul etti. . 

Ben masadan kalkıp çocuğun yanına gittim ve selam verdim. "Selaaam, naber geçler." Masada çoğu kişi bana 'iyi abla ' desede o esmer sadece 'iyi' demişti. Sonra oturup muhabbet falan ettik. O esmer olanın adını falan öğrenmiştim. Adı 'kerem' di. 19 yaşındaydı. Tıp okuyordu. İyi çocuktu.

Emir bana mesaj atmıştı

'Çocuk sana yaklaşamya başladı uçucam şimdi'

Yazdığı şeye biraz kıkırdadım. O arada çocukların dikkatini çekti. 
Sonra kerem sandalyesini daha da yaklaştırdı. Yüzünde çok sinsi bir gülümseme vardı. Artık dibimdeydi. Planı uygulama vaktiydi. Tam yaklaştığımda biri tarafından çekilmem bir oldu.

"Batuuu !!!" Dedim çığlıkla. O ise Kerem e ardı ardına vuruyordu. Arada da "sen benim olana neden bu kadar yaklaşıyorsun " diyip daha da  hırslanıyordu.

(Yarım saat sonra )

Batu , Mert ve bana sinirli sinirli barken bizde doğrusu ben ayaklarıma bakıyordum. Birden konuşmaya başladı.

"Yani anlamıyorum neden seni yanlız bıraktığımda hep birilerini dövmem gerekiyo."

Ben kafamı kaldırıp.

" yaa aşkım  şeyy  biz şaka yapıyorduk."

"O nasıl şaka lan çocuğun dibine girmissin ."

"Ş-şaka işteeeee" dedim .

" Bak Elif bir daha asla böyle birşey istemiyorum anladın mı ? Ve şunuda söylemekten bıktım yeter artık kısa şeyler giyme lütfen !"

"Bende söyledim aynısını kerem yicek gibi bakıyordu orda" dedi Emir bir anda.

"Oğlum sen ne kadarda salaksın" dedim içimden. Bir anda Batu bana döndü. "Aha bittik."

"Elifff " o nasıl ses tonu be yiğidim ürktüm.

"E-efendimm a-aşkım" dedim sessiz bir şekilde.

"Lütfen odana çıkar mısın ? Seni daha fazla kırmak istemiyorum."
Dedi.

"Tamam özürr dilerimmm, söz birdaha yapmam"  dedim ve koşar adımlarla yukarı çıktım.

( Batu'nun ağzından ) 1 hafta sonra

Sabah uyandığımda bir yorgunluk vardı üstümde. Dün lunaparka gidelim diye tutturan Elif yüzünden sanırım belim tuturdu. Yani anlamıyorumki nasıl orda uyuya kalmıştı. Panda gibi aynı uykuyu çok seviyo yemek yemek zaten onun işi. Yaaa Allah'ım birde tatlı.