A Story and Treasure

Dilang Anghel

Henry

Sheyt!!! Eto na makukuha ko na ang tamang anggulo. Anak ng puchsia pink, eto na!!!

Crack.

Naramdaman ko ang pagkahulog ko at pagtama ng siko at tuhod ko sa sahig.

"ARAAAAAAAY! P*TAH!"

Hinimas himas ko ang tuhod ko at sikong nagasgasan. Badtrip naman mga boy! Napakaweak naman nung pinatungan kong upuan.

Hinagilap ko ang phone ko at nakitang may crack na ang screen. Oh deym!

"Anak naman ng shokla! Nabasag pa yung phone ko! Pakingshet." Agad kong pinulot ang ceplon ko at chineck kung ok pa. "Kasalanan to nung pinatungan kong upuan ehh!!!" Buti na lang nagana pa din yung phone ko. Nak talaga, pano na yung ipopopost ko?! How about my precious pans?!! Kasalanan to nung muchacha! "NANA! HOY NANA! HALIKA NGA DITO! LAGOT KA SAKING BRUHA KA!"

Tinataptap ko lang ang paa ko habang inaantay ang babaeng yun while looking at our pool.

Kumukuha ako nang napakagandang pwesto para sa selfie ko at nang makita ko to sa pamamagitan nang isang patungan. Nalaman kong isa akong napakacreative na tao.

Pero naruin ito nang pisting upuan na napakarupok na pala. Where the heck she got this weak thing?!

Narinig ko ang mga magagaang yabag ni Nana. Sinimulan kong tignan siya nang masama. Syempre guys may drama yan, dahan-dahan kong inililingon ang ulo ko sa kanya.

I give her a face of disgust.

Di ko din knows kung bakit hindi sinisisante nang mga parents ko ang beach na to.

Mute na nga. *boogsh.*

"Arhg! Tumayo ka!" I rolled my eyes. Lampa pa.

Tumayo siya at pinagpag ang puting apron na pangkatulong at nagcontinue tumakbo papunta sakin.

Pinikit ko ang mata ko sa inis. "Bilisan mo!" Napakabagal.

Pagkalapit sakin, yumukod siya nang kaunti upang paggalang at tinignan ako nang may pagtatanong.

As usual, ang mahaba niyang kulot na buhok na hanggang baywang ay magulo.

Oo, you all are right. Mute siya. Di nagsasalita ever since.

Di naaalis ang masama kong tingin sa kanya. Ang irritated ko talaga sa kanya dahil wala kasi siyang kwenta. Siya pa talaga ang binigay nila saking personal maid. At sa totoo lang wala siyang natutulong sakin. Sa araw-araw nadadagdagan ang pagbilang ko sa bawat pagtumba niya. Napakalampa niya.

And she even ruin my collage project nung madapa siya dahil napatid sa hagdan.

Nilakihan niya ang kanyang mata na talaga namang malaki na. Sabay taas din nang mga kilay niya.

"Ano yung dinala mong bagay na talaga namang napakaworthless hah!! Look geeky! Nasugatan ang tuhod ko at siko ko!"

Ngumuso siya. Still her eyes is wide. And trying to find the chair she brought to me. After that, she shrugged and..

"WHAT THE! INIRAPAN MO BA AKO?!" Makakasapak talaga ako nang girl, sa totoo lang mga boy.

Di niya ako pinansin at dumiretso sa nasirang upuan at naglabas nang martilyo? What martilyo?

"T*ngina anong ginagawa mo?!"

Naglabas pa siya nang pako sa kabila niyang bulsa.

"Hoy! Lintek talaga girl! Tinatanong kita!" P*ta napakahirap makipag-usap sa pipi! Punyets!!