3 ay sonra...
Annem öleli tam 3 ay olmuştu ama acısı hala dün gibi saklıydı içimde. Annem olmadığı için artık bir gelirim de yoktu. Bu yüzden okulu bırakıp bir lokantada garson olarak çalışmaya başlamıştım.
Neredeyse her gün yaptığım gibi işten saat beş gibi çıkarak evime geldim. Çantamdan anahtarımı çıkarıp kapıyı açarak içeri girdim. Doğruca oturma odasına gidip kanepeye kendimi attım. Acıkmıştım ama canım bir şey yemek istemiyordu. Zaten üç aydır pek bir şey yediğim söylenemezdi.
Başımı arkama yaslayıp tavanı seyretmeye başladım. Son üç aydır ne de çok bakışmıştık tavanla. Ne çok konuşmuştuk. Annem ile konuşmam gereken zamanlarda beni dinleyen yine tavan olmuştu.
Telefonum çaldığında bakışlarımı tavandan ayırmadan cebimden çıkararak elime aldım. Arayan Aylin'di.
" Efendim."
"Alo Erva.. nasılsın?"
" İyiyim sen "
"Bende iyiyim. Şey.. Bu akşam sizde kalabilir miyim?"
"Kalabilirsin tabi ki de bir sorun mu var?"
"Gelince anlatırım"
"Tamam bekliyorum" Telefonu kapattım. Bir kaç dakika daha tavanı seyredip kalktım. Bir şeyler hazırlamalıydım.
Mutfağa doğru geçtim ve doğruca dolaba yöneldim. Pek bir şey yoktu ama idare ederdi. Çayı ocağa koyup tekrar oturma odasına geçtim.
Acaba ne olmuştu Aylin'e? Önemli olmasa kalmak istemezdi.
Kapının çalması ile düşüncelerimden sıyrılıp kapıyı açtım. Gelen Aylin'di. Beraber içeri geçip oturduk. Bir süre konuşmadık. Sonra ben;
" Ben çaya bakıp geliyorum. " diyerek kalktığımda 'Tamam' der gibi başını salladı. Çayı hazırlarken;
"Aç mısın?" Diye seslendim mutfaktan.
" Yok aç değilim çay koysan yeter " deyince elimde bardakların ve bir kaç bisküvinin bulunduğu tepsi ile odaya girdim.
" Teşekkür ederim "diyerek çayı aldığında ben de kendi bardağımı alarak yanına oturdum ve Aylin'e döndüm;
" Eee anlat bakalım ne oldu?" Diye sorunca biraz düşündü ve;
"Şey..." dedi. Sanki söylemekte çekinir gibi devam etti.
" Buse'yle konuşuyorduk. Senden konu açıldı. Bana gördüğün rüyalardan falan bahsetti. Son zamanlarda yaşadıklarını da düşününce seni merak ettim."
" En son o olaydan önce görmüştüm o rüyaları. Daha sonrada görmedim. Zaten her şey çok hızlı gelişti. Tamamen aklımdan çıkmış " deyip elimdeki bardağa bakmaya başladım.
Gerçekten de aklımdan çıkmıştı tüm bunlar. Aylin;
" Sence neden böyle şeyler gördün bir fikrin var mi? Diye sorunca başımı iki yana sallayıp;
" Hayır. " dedim." Ama bir daha görmediğim için mutluyum."
Biraz kısa olduğunun farkındayım ama bunu bir geçiş bolumu olarak görebilirsiniz ...
Yazar
![](https://img.wattpad.com/cover/113755093-288-k63685.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ElPİDA- TAMAMLANDI
خيال علميBazen mutluluk bir makinenin kabloları arasında saklıdır... Yetimler şehrine atılan iki çocuk büyüyünce tüm şehrin koruyucuları olurlar... Erva adında bir kız tuhaf halüsinasyonlar görmeye başlar ve tüm hayatı alt üst olur... Erva'nın yolu eninde so...