Betrayal (Mortal Enemies Book 1) NOW COMPLETED

5. Fierce Training

------------------- Damian ----------------

Μετά από αυτό το μικρό επεισόδιο με την κοπέλα που πλέον ήξερα ως Anabelle πήγα κατευθείαν σπίτι. Για κάποιον λόγο δεν είχα όρεξη να κάνω τίποτα αφού την άφησα στο σπίτι της, και αυτό ήταν το πιο περίεργο από όλα. Ήταν λες και κάθε ίνα της ύπαρξής μου είχε χάσει κάθε ενδιαφέρον μετά από αυτό.

Δεν κοιμήθηκα όλη την νύχτα, απλά καθόμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι και κοιτούσα το ταβάνι. Τουλάχιστον όμως ο Keith που με βοήθησε να μπω στο σπίτι χωρίς να καταλάβει κανείς τίποτα κοιμόταν σαν να μην τον ένοιαζε τίποτα. Κάποια στιγμή μέσα στην νύχτα είχα ευχηθεί κιόλας να κοιμόμουν τόσο βαθιά όσο αυτός για να μην τον ακούω να ροχαλίζει, και αυτό αφού του πέταξα πρώτα το δεύτερο μαξιλάρι μου στα μούτρα.

Πέρασα ώρες προσπαθώντας έστω να μην σκέφτομαι τίποτα, αλλά μια σκέψη ερχόταν συνέχεια στο μυαλό μου. Η Anabelle ήταν η συνεχής απασχόληση των σκέψεων μου, και ειδικά εκείνο το χρώμα που είχαν πάρει τα μάγουλα της όταν κοκκίνισε, ήταν ένα χρώμα που θα πήγαινε μόνο σε εκείνη. Την σκεφτόμουν σε τέτοιο βαθμό που πίστευα ότι τρελαίνομαι. Ευτυχώς όμως μετά από ότι φάνηκε σαν μια υπερβολικά μεγάλη νύχτα βγήκε ο ήλιος και το μαύρο στον ουρανό άφησε την θέση του στα κόκκινα και χρυσά χρώματα της ανατολής. Παρακολούθησα την ανατολή για όσο κράτησε και μετά από αυτό η κούραση μου με κατέκτησε και δεν ήξερα καν αν πήγα πίσω στο κρεβάτι μου.

Ξύπνησα από έναν απαίσιο ήχο που ήθελα να χαθεί στην λήθη επειδή με διακόπτει από τον ύπνο μου. Όταν άνοιξα τα μάτια μου κατάλαβα ότι αυτό ο ήχος ήταν το κινητό μου που χτυπούσε επειδή με έπαιρνε τηλέφωνο η Sierra, δεν ήξερα πως το κατάφερνε και άλλαζε τον ήχο κλήσης μου αλλά το έκανε και μετά με έπαιρνε τηλέφωνο και ήταν σπαστικό.  Χωρίς να έχω όρεξη να κοιμηθώ άλλο μετά από αυτό σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και βγήκα κοίταξα την ώρα πριν βγω από το δωμάτιο, ήταν σχεδόν μεσημέρι οπότε σε λίγη ώρα θα έπρεπε να πάω στο κέντρο εκπαίδευσης με τον Keith για μαθήματα μάχης, ξανά. Και το κακό ήταν ότι επειδή ήμασταν τα παιδιά του εκπαιδευτή μας προπονούσε ακόμα πιο σκληρά. Φυσικά όταν κατέβηκα κάτω βρήκα μόνο τον αδερφό μου και την μαμά η οποία ετοίμαζε φαγητό από τώρα, ο μπαμπάς είχε φύγει για το κέντρο εκπαίδευσης εδώ και πολλές ώρες. Όπως κάθε Σάββατο καθίσαμε μόλις μέχρι τις δώδεκα και μισή σπίτι και μετά ο Keith και εγώ πήγαμε για ένα ακόμα μάθημα.

Φτάσαμε λίγο νωρίς και αυτήν την φορά ο μπαμπάς μάθαινε στα μικρά παιδιά που έρχονταν πώς να ελευθερώσουν από ένα κράτημα πίσω από την πλάτη. Μας είδε αλλά δεν σταμάτησε να προσέχει τις κινήσεις κάθε παιδιού όσο εμείς καθόμασταν στα παγκάκια στην γωνία. Το αστείο ήταν ότι συνήθως μαζί του έπαιρνε και τέσσερις μπλούζες αλλά με το ζόρι τις χρειαζόταν όλες μέσα σε ένα οχτάωρο. Σύντομα ήρθε και η επόμενη τάξη, η δική μας, και περιμέναμε να ετοιμαστούν τα παιδιά και για να πάρουμε την θέση τους όσο αυτά τα περίμεναν τους γονείς τους στα παγκάκια.