Το δάσος ήταν ήσυχο σήμερα, πολύ ήσυχο και αυτό ήταν κάτι που δεν μου άρεσε ποτέ. Συνήθως μπορούσες να ακούσεις μερικά τρωκτικά πάνω στα δέντρα, κανένα δυο ζώα που έτρωγαν ή κυνηγούσαν, το θρόισμα των φύλλων λόγο του δροσερού αέρα της νύχτας. Τώρα όμως δεν υπήρχε τίποτα, ούτε ο παραμικρό ήχος, και αυτό είχε τεντώσει τα νεύρα μου. Φυσικά δεν είχα βρει τίποτα περίεργο, και το φως από το φεγγάρι που σε λίγες μέρες θα ήταν ολόκληρο στον νυχτερινό ουρανό να φωτίζει τον κόσμο για μια ακόμα ήταν η μόνη πηγή φωτός μέσα στην μαύρη νύχτα. Τα αστέρια δεν φαινόντουσαν σήμερα και ο αέρας είχε κοπάσει, ενώ όλα τα ζωντανά πλάσματα είχαν φύγει, σαν να περίμεναν κάτι, κάτι που τα είχε φοβίσει υπερβολικά πολύ. Όπου και αν πήγαινα η μυρωδιά του φόβου κυριαρχούσε στον αέρα και κάλυπτε κάθε άλλη μυρωδιά, σε τέτοιον βαθμό που ήταν ενοχλητικό.
Περπατούσα ανάμεσα στα δέντρα για αρκετή ώρα, το έδαφος κάτω από τις πατούσες μου υγρό από την μεγάλη βροχή μόλις πριν από μία μέρα υποχωρούσε αλλά χωρίς κανέναν θόρυβο, το τρίχωμα μου ένα με το σκοτάδι και το μαύρο των δέντρων γύρω μου, με τα μάτια μου που άστραφταν συνεχώς η μόνη απόδειξη ότι υπήρχα εδώ έξω. Και όμως δεν ήμουν το μόνο πλάσμα εδώ έξω, μπορούσα να αισθανθώ και κάποιον ακόμα εδώ γύρω, ίσως και περισσότερους, να παρακολουθούν και να ζυγίζουν κάθε μου κίνηση. Από την άγνωστη μυρωδιά τους κατάλαβα ότι δεν τους είχα δει ποτέ μου, και από τα ίχνη μιας εντελώς ξένης οσμής καταλάβαινα ότι δεν ήταν από την αγέλη μας, δεν ήταν καν από αυτήν την περιοχή πόσο μάλλον από το Silver Falls. Δεν ήταν εύκολο αλλά για μερικούς όπως εγώ ήταν εφικτό να διακρίνουν τον βαθμό ενός άλλου λύκου, έστω και αν ήταν κοντά του, και αυτοί εδώ δεν ήταν ωμέγα, αλλά ούτε και είχαν μείνει χωρίς αγέλη, όχι, είχαν τον βαθμό ενός πολεμιστή, άρα δεν ήταν εδώ για καλό αν σκεφτεί κανείς ότι δεν έκαναν καμία προσπάθεια να με προσεγγίσουν.
Δεν έκανα καμία ξαφνική κίνηση και ούτε έδωσα κανένα σημάδι ότι τους είχα εντοπίσει, αν και ήμουν σίγουρος ότι ξέρανε. Παρόλα αυτά κανένας δεν έκανε καμία κίνηση προς το μέρος μου μέχρι που άκουσα έναν να έρχεται πιο κοντά από τους άλλους. Εκείνη τη στιγμή προσποιήθηκα τον ξαφνιασμένο και έκανα μερικά βήματα προς τα πίσω όταν είδα ότι πολλοί είχαν ακολουθήσει το παράδειγμα ενός σκίουρου καφέ λύκου με μια μεγάλη ουλή στην δεξιά μεριά του προσώπου του. Εκτός από αυτόν υπήρχαν και άλλοι τέσσερις, δυο με ανοιχτό γκρι τρίχωμα ένας στο χρώμα της άμμου και ο τελευταίος είχε μια καφέ και κόκκινη απόχρωση ενώ το κάτω μέρος του σώματος του ήταν άσπρο. Όλοι τους είχαν γαλάζια μάτια και κάτι που θα μπορούσες να πεις χαμόγελο στην φάτσα τους άρα δεν είχαν καλές προθέσεις. Συνέχισα να κάνω πίσω μέχρι που επίτηδες ακούμπησα πάνω σε ένα δέντρο και τους άφησα να με κυκλώνουν.
YOU ARE READING
Betrayal (Mortal Enemies Book 1) NOW COMPLETED
Science FictionΔέκα οχτώ χρόνια πέρασαν από τότε που ξέσπασε ο πόλεμος στο Silver Falls και η ειρήνη που ακολούθησε κρατήθηκε ένα καλά κρατημένο μυστικό. Αλλά μέσα σε αυτό το κλίμα ευημερίας και ηρεμίας θα ξεπροβάλει μια καινούρια απειλή, και ο προστάτης που υποσχ...