Een blijvend litteken! [Voltooid❤]

19. een breekbaar verhaal

Liedje: nightcore-try
Deel 19 wadddapppp ik ben nog steeds friking happy dat mijn meme in pascall zijn thumbnail staat en in de video was gekomen :'). Ga wel weer het liedje luisteren heel de story is zo mooi <3 . (lees ook het boek de vloek op linktijger van xLizzytijger) en kut don wat doe je met je haar :'(.

Jeremy p.o.v
Ik word wakker met een fris windje door mijn haren en zonnestralen die door de bladeren van de bomen heen breken. Langs mij op de grond slaapt het kleine paardje ik aai het beestje en hij staat op. Samen met mijn paardje loop ik verder  door het bos en we komen uit bij een groot weiland. "Hmm ik noem jou spirit" zeg ik en het veulentje springt op en neer heel vrolijk! Bij het weiland hinnikt een groot paard en spirit kijkt mij twijfelend aan "is dat je moeder" vraag ik hij knikt een beetje en kijkt me gefocust aan "ga maar het is goed zo, het is je moeder. Wanneer ik je nodig heb zit ik bij het bankje bij het meertje. Ik roep je en zie wel of je komt, ondanks dat ik je ga missen" ik geef hem een klein duwtje en ik hoor dat ik dit zeg met een grote brok in mijn keel. Het veulentje duwt zijn hoofd tussen mijn arm. Als ik het veulen aankijk heeft hij een traantje bij zijn oog. " ga maar lieverd" ik geef een kusje op zijn voorhoofd en hij rent weg. Ik zie hem nog even achter zich kijken en dan word hij verwelkomd bij zijn moeder. Van blijdschap begin ik te Tranen. Ik loop rustig naar huis ik heb namelijk even geen zin in link.

Link p.O.V
Boos trap ik tegen de deur. ik heb slecht geslapen en pieker nogsteeds. als ik kijk zie ik een diepe deuk in de deur. Ik laat me op de grond zakken en druk mijn handen in mijn haren "verdomme link" maar wat deed ik fout? Waarom begrijp ik het niet? Nu schiet me een van onze conversaties naar boven. Kutzooi! ik sla me tegen mijn hoofd "hoe kon ik zo stom zijn, ik had het gewoon gerespecteerd en nu deed ik zo stom. Wtf link". Ik weet dat jer zichzelf ook sneed. tranen komen geluidloos uit mijn ogen. ik kijk uit het raam en zie daar een schim door de straat sjokke. Ik kijk gefocuster en zie jer sjokke. ik probeer hem te bellen Maar hij drukt me weg. Ik ren naar beneden en sprint de deur uit. Ik snel hem naar jer want hij is bijna binnen. hij gooit de voordeur dicht maar op tijd zet ik mijn voet in de opening. ik stap naar binnen en sta oog in oog met een huilende en vermoeide jeremy. Hij negeert me en draait zich om, en loopt gewoon weg. Ik voel een leegte van binnen, het is moeilijk om jer zo te zien. Hij loopt de trap op en voor hij verdwijnt zegt hij "link ik heb even geen zin in je"  de emotieloze toon is er uit te halen. Die toon doet me pijn. Verdrietig knik ik met mijn hoofd. Ik zeg niks en respecteer zijn keuze zoals ik al eerder had gedaan,  althans dat dacht ik. Met leegte en verlies loop ik weg naar huis. Ik sta voor mijn huis en bedenk me toch. Ik doe mijn zwarte capuchon over mijn hoofd en trek hem strak aan. Ik loop op een snel tempo de straat uit, onderweg naar de snelweg.

Jeremy p.O.v
verward plof ik op bed. Link keek bedenkelijk en verdrietig. Dat snap ik ook wel maar hij stribbelde ook niet tegen. Toch heb ik mijn twijfels. Ik hoor de deur zacht dichtgaan, ik spring op uit mijn bed en ga voor het raam staan. Ik steek de kaarsjes aan bij mijn opa's altaartje, snel leg ik de aansteker weg en kijk ik naar link. Hij doet zijn zwarte capuchon op en loopt snel de straat uit. Ik pak mijn jas en ga naar buiten, ik vertrouw het niet. Ik achtervolg hem. Maar op de hoek ben ik hem uit het oog verloren. ik hoor een schattige nies die ik uit duizenden herken, LINK. Ik ren naar rechts en schuil achter een betonnen muurtje. "Watefuck link doe je bij de snelweg" sis Ik in mezelf. Gaat hij van het viaduct springen? Door mij? Wat doet hij hier? Dan zie link onder een hek doorkruipen, onwetend dat er een stuk van zijn trui kapot scheurt en eraan blijft hangen. ik sluip rustig naar het hek en pluk het stukje stof van eraf.  Waar gaat dit heen? Ik kijk even om mij heen en kruip ook onder het hek door. ik weet niet wat ik te zien krijg, een hemel doet de poorten open. aan de linkerkant loopt de drukke snelweg en aan de rechter kant staat een bos met de super mooi groen gras, de mooiste bomen. Het is hier zo rustig. Ik sla even tegen mijn hoofd om weer terug te komen op waar ik mee bezig was.  Ik zie link door de struiken en bomen  springen. Hij slaat zijn capuchon af. En rent door de bomen. hijgend ren ik er achteraan. Ik zie link stoppen en op een houten stronk gaan zitten. in de boom zit een houten huisje wat best wel goed en mooi gebouwd is. Ik sluip  dichterbij en schuil achter een grote steen. Ik schrik wanneer link opeens een iets zegt "Kom er maar bij jer". ik sta op en ga er langs zitten. "Het spijt me dat ik je achtervolgde".

link p.O.V
Jer bied zijn excuus aan. "Hoelang had je het al door?" vervolgt hij. "net ik hoorde je hijgen slimpie" Giechel ik. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan "ik wil graag boos worden maar ik kan het niet. Jouw schattige blik houd me tegen" zeg ik terwijl ik Bloos. Een zachte arm word over mijn schouders gelegd. "Maar link hoe wist jij dat hier een bos zat?" de vraag blijft hangen en ik kijk hem aan. Zelfs wanneer hij verward kijkt is hij leuk. Ik bijt op mijn lip en begin "je weet toch dat mijn vader mij mishandelde?" hij knikt "het was dus al begonnen toen ik 7 jaar was" vervolg ik mijn verhaal jer drukt een kus op mijn hoofd. "Ik rende met blauwe plekken zo ver weg als ik kon, toen zag ik het gat bij het hek  en kroop eronder. Ik wilde namelijk langs de weg gaan zitten op de hoop dat mensen me meenamen. Maar het bos trok me aan en ik rende tot ik bij deze open plek kwam" ik merk dat ik bijna moet huilen  en  begin te krabben aan mijn arm. "doe maar rustig ik heb de tijd" zegt jer begripvol. een diepe zucht ontsnapt "ik was elke dag 4 uur op deze plek aan het werken. Elke dag vond ik hier mijn uitweg, ik bouwde als eerst dit huisje. ik maakte hem extra groot maar waarom weet ik niet" een traan loopt langs mijn wang en jer veegt hem met zijn duim weg. "Elke dag was ik hier voor de rust, even geen slagen en geschreeuw, nee gewoon rust".

Jeremy p.o.v
Ik leg mijn hand op zijn rug en wrijf rustig van boven naar beneden. Ik geef een kus op zijn wang en wacht rustig tot link zijn verhaal verder verteld. " ik maakte hier mijn plekje, niemand wist ervan af. na een tijd kwammen er twee konijnen. Een mannetje en vrouwtje was ik achter gekomen." hij lacht maar waarom weet ik niet. " ze kwamen altijd op bezoek. Dus besloot ik een konijnen verblijf te bouwen" zei hij met veel trots en hij wees naar een verblijf "wauw dat is harstikke mooi gemaakt" ik geloof het bijna niet. Hij lacht "zo komen vaak op bezoek ze hebben een binnenplaats en buitenplaats. Het leuke is dat ze een. gezinnetje hebben opgebouwt in het konijnen verblijf. Dus ze wonen hier samen met mij. En dat is eigenlijk wel het hele verhaal" hij haalt zijn hoofd weer omhoog en kijkt me aan. Tranen rollen over zijn wang. "Het spijt me dat di.. " ik kan mijn zin niet afmaken want link drukt zijn lippen op de mijne. Hij pakt mijn hand stevig vast en sleurt me mee naar de hut. Hij klimt omhoog en wenkt dat ik mee moet.  Ik heb hoogtevrees dus ik aarzel wel even, toch  besluit ik mee te gaan. De ladder is best stevig en ik klim helemaal omhoog. De deur kraakt wanneer link hem open duwt ik stap naar binnen en wat ik zie is ongelovelijk.

sorry dat ik enige tijd niks gepost heb was kamperen met vrienden. We hadden bijna de #100 gehaald omfggg. Nu ga ik slapen! Vergeet niet te stemmen kusjes❤

(1475 woorden)