Een blijvend litteken! [Voltooid❤]

27. don't cry

BESTE DAG VAN MIJN LEVEN ALSEERSTE Jaaaaaaa ik sta onder de #100 EN ALS TWEEDE HEB IK KINDAFREAKY EN LYON EN JOOST OP OMEGLE ONTMOET❤

Ik smeek het je je MOET dit luisteren met muziek die hierboven staat

Link p.o.v
Hand in hand met don loop ik naar binnen. Ik ben heel bang en ik knijp in don zijn hand. Het word benauwd door de stress. Ik knijp mijn ogen dicht en don leid me naar binnen, "doe je ogen maar open, ik ben bij je" zegt don op een rustige toon. Hij slaat een arm om me heen en langzaam open ik mijn ogen, ik zie jeremy liggen en in een flits sluit ik mijn ogen. Heel langzaam open ik ze weer, het is pijnlijk jer zo te zien. Er is een dokter in de kamer hij neemt jeremy zijn gezondheid op. Hij staat op en rijkt een hand naar ons uit, don schud als eerste de hand "dokter van den berg" "don". Met trillende handen schudt ik ook zijn hand "li-link" stotter ik "dokter van den berg. En jullie zijn?". Smekend kijk ik don aan, hij knikt naar me en open zijn mond. " ik ben gewoon een vriend van jeremy en Link is jeremy's vriendje, hij heeft het er erg moeilijk mee." de dokter knikt zijn hoofd en wrijft met zijn hand over mijn rug. "Helaas is er geen goed nieuws. Doordat jeremy bij zijn slagader geraakt is heeft hij veel bloed verloren, daarom hangt daar een zakje bloed" zegt hij emotieloos wijzen naar het zakje bloed. Ik kan mijn tranen niet binnenhouden en voorzichtig laat ik er eentje ontsnappen zodat niemand het zou merken. don veegt met zijn mouw mijn traan weg. Shit is het toch opgemerkt.  "Hij is niet buiten levensgevaar en wanneer hij wakker word weten we ook nog niet". Die worden scheuren me door midden, "ik laat jullie even alleen bij hem"  ik knik. Ik pak jer zijn hand en ik voel alleen een koude onregelmatige hartslag. Ik druk een kus op zijn lippen en ga weer zitten. Voor mijn gevoel is dit de laatste keer maar ik wil dat niet, hij moet vechten voor mij! Ons!. "Wil je wat drinken?" vraagt don "doe maar thee." hij knikt en loopt de kamer uit. Stilte, het is helemaal stil je kan hier nog wel een speld horen vallen. Snikkende klanken verlaten mijn mond. En druppeltjes tranen vallen naar beneden en breken op jeremy zijn hand.

Jeremy p.o.v
het is donker. Mijn oogleden zijn te zwaar om te openen, ik kan me moeilijk bewegen enkel mijn vingers. druppels breken op mijn hand, is dit regen? Ik hoor iemand huilen, wie? Link? Maar... Hij heeft me bedrogen. een duim draait rondjes In mijn handpalm. Ik wil mijn ogen openen maar er lijkt nog steeds een stuk lood aan te hangen.
Het gehuil van link doet me pijn. Ik probeer mijn hand te bewegen als seintje. met veel kracht lukt het me om mijn vingers te strekken en link nog een klein kneepje te geven.

Link p.o.v
Ondertussen zijn Milan Harm en Joost aangekomen en don heeft mij de thee gebracht. Met jer zijn hand in de mijne zit ik verloren langs zijn bedn "Jaa"! Ik schreeuw het uit. Iedereen kijkt me verbaast aan "h-hij kneep me" van geluk laat ik een paar tranen.
Harm rent samen met Joost de kamer uit en komen Later terug met dokter van den berg. "Hij gaf een kneepje" zeg ik nog steeds vol ongeloof, de dokter kijkt wel opgelucht maar iets zegt me dat het toch niet lekker zit. "Ga nog maar niet teveel uit dat het beter gaat want hij ligt nogsteeds in kritieke toestand" zegt hij en zijn gezicht veranderd naar een blik vol spijt en onzekerheden. We knikken en de dokter verlaat de kamer, "kom Op jer doe het voor ons!" probeer ik zo kalm mogelijk te zeggen. Joost leg een hand op mijn schouder maar ik sla hem weg, ik wil alleen jeremy voelen.
"Link we  proberen je te troosten!" schreeuwt Joost naar mij, ik geef geen fuck en negeer het. "Jongens, hou op!" roep Milan nu pissig "rustig we hebben het er allemaal moeilijk mee!" roept don. Direct is het stil en voelen we schuld.

Jeremy p.o.v
Ik hoor ruzies, de stem van link,Joost milan en don en zachtjes een beetje gehijg van Harm. ik maak alles kapot, door mij hebben ze ruzie. Met alle kracht die ik heb open ik mijn oogleden, het felle licht betreed mijn puppilen. "JER"  zegt een zeer bekende stem en ik word om de hals gevlogen. Ik wil een arm om hem heen slaan maar daar ben ik te zwak voor. Twee lippen worden op de mijne gedrukt. "J-jongens" zeg ik heel zachtjes, ondertussen staat iedereen zwijgend rond mijn bed. Ik sta oog In oog met link. "jeremy, Pascall kuste mij en ik wilde het niet eens" huilt hij. De herrinering schiet me weer te boven en tranen ontstaan. "Het is goed link" zeg ik emotieloos maar wel verstaanbaar. Mijn ogen vallen dicht en mijn lichaam word geschud "jer!". Vermoeid open ik mijn ogen opnieuw. "Blijf vechten voor mij ,hun ,ons" zegt hij verkrampt.

Link p.o.v
Jer moet vechten! ik kijk om me heen en  iedereen is weer naar achter gestapt don knikt naar me en ik draai me om. Ik leg jer in mijn armen, en geef hem een kus op zijn Voorhoofd. "Jer je moet bij me blijven ik hou van je" Met moeite schud hij zijn hoofd "link ik hou ook van jou heel veel! Maar ik moet niet blijven de wereld heeft dit gewild. Iedereen heeft dit gewild anders hadden ze me geen pijn Gedaan". onbegrijpelijk schudt ik mijn hoofd, ik kan geen woord uitbrengen.  jeremy ligt nog steeds in mijn armen, ik kijk achterom naar de jongens om een antwoord te krijgen sprakeloos. Don haalt zijn schouders op. Jer seint met zijn ogen dat ik dichterbij moet komen, met mijn armen gebonden om jer zijn lichaam doe ik mijn hoofd dichterbij, jer drukt zijn lippen op de mijne en valt weer in mijn armen. "Dit is hoe de wereld het wil, huil niet om mij alsjeblieft,ik hou van je" kucht hij eruit en zijn ogen vallen dicht. Een plotse doorlopende piep luid door de kamer. Wat is er gebeurt, jeremy is gestorven in mijn armen! De dokter komt naar binnen gestormd en haalt jer uit mijn armen, don grijpt naar me en trekt me in een knuffel. "Is hij nu dood?" huil ik don zijn schouder, "het spijt me link we zijn hem kwijt" zegt don verdrietig. Ik trek me uit zijn knuffel en kijk rond in de kamer Harm huilt uit op Joost zijn schouder  en don troost Milan, iedereen is verslagen en begrijpt niet wat er zojuist gebeurd is. Ik ben hem kwijt.. voorgoed! En dat allemaal door Pascall. de dokters maken alle kabels los. Ik stuur voor de laatste keer een SMS naar pascall, bedankt voor het verpesten van je ex bestfriend zijn leven jeremy is zojuist gestorven!. Ik verzend het bericht. En ren de kamer uit hoe kan dit, we hebben zoveel mee gemaakt. Ik duw alles weg wat er in mijn pad is.

Jeremy p.o.v (fantasie achtig i know)
Alles is wit en mijn leven flitst voorbij. De eerste schooldagen, verjaardagen, alle pesterijen, begraven is van mijn opa, eerste opname dhd, ontmoeting link en de Squad,onze relatie en wat er zojuist gebeurde. De beelden stoppen en ik zie mezelf liggen in het bed. Ik word uit link zijn armen gehaald en alles word van mijn lichaam gehaald. Iedereen huilt,maar waarom? Om mij?
Ik voel me leeg en alleen, ik heb me beste vrienden verlaten maar dat heeft de wereld bepaald. Het is pijnlijk maar de verdiende waarheid. Link moet niet huilen om mij daarvoor ben ik te weinig waard. Een witte straal neemt me mee en als laatste zie ik alle jongens. Mijn ogen open ik opnieuw en ik word belaagd met witte kleuren en licht. Ik draag mijn eigen kleding maar de wereld ziet er anders uit. Het ziet er veel vrediger en liever uit, als ik diep onder me kijk kan ik mijn vrienden zien. Ik kijk naar voren en zie iemand zwaaien, is dat... opa? Ik ren erop af en het word helder "opa!" ik trek me in zijn knuffel en hij aait me door mijn haar. "Jeremy het is veelste vroeg voor je je had top vrienden" zegt hij bedroefd. "Het spijt me maar ik kon het niet meer aan" zeg ik huilend. "Het geeft niet" zegt hij. Ik zei het toch ik wist dat ik al gauw weer terug zou zijn bij opa. Ik pak zijn hand en hij leid me naar zijn huis. Elke keer Als ik te diep naar beneden kijk kan ik me vrienden zien. Ik kan ze zelfs een seintje geven dat ik er nog ben. In hun hart overal. Het spijt me link

Ja mensen dit is het deel waar iedereen tegen op kijkt het spijt me maar het moest jer wilde het of terwijl de wereld😅 er komt nog een deel dus lees nog een deel door. Stem en reageer ❤

(1541 woorden)