Een blijvend litteken! [Voltooid❤]

25. ben je serieus!

Omgggg kijk even hoe mooi dat design is :') loveee it. Dat liedje als je naar rechts scrollt luister even tegelijkertijd met het hele deel. Emotional😭😭.

Jeremy p.o.v
Sjokkend loop ik naar de plek waar ik altijd met spirit ben. Pascall en link zijn nog thuis. Als ik dichter bij de plek kom hoor ik een slap gehinnik en een luid. Ik ren zo snel als ik kan en kom uitgeput bij de plek . ik laat me Op mijn knieën voor spirit vallen en sla met ongeloof mijn handen voor mijn ogen. "Wie heeft dit gedaan" snik ik. Spirit ligt kuchend op de grond en kijkt hopeloos in mijn ogen. Zijn moeder slaat haar kopje tegen me aan en ik aai troostend over haar hoofd " het spijt me dat je dit overkomt" fluister Ik naar de moeder. Spirit probeert zich sterk op te stellen voor mij dat zie ik maar het lukt hem niet. Het gegeten appeltje valt me Op en ik raap het op boos mik ik het in de prullenbak. Verslagen kijk ik spirit aan. "Sorry jochie " zeg ik huilend. Tranen lopen uit beide ogen. En dan kijkt hij me diep aan, zijn houding vertelt me iets dat hij het niet meer kan.  Hij zegt teggen me dat ik door moet vechten en niet moet opgeven want voor mij is het nog niet telaat, ik schudt met mijn hoofd. Waarom begrijp ik dat hij me dit wilde vertellen. En dan sluit hij zijn ogen. Hij opent ze nog een keer met zijn laatste krachten, ik leg mijn hand op zijn neus en een kusje word er tegen aan gedrukt. De moeder knielt nu ook neer en geeft Haar zoon een kus. Hij kijkt me nog een keer aan legt zijn hoofd voorzichtig neer en kucht zijn laatste zucht uit.  mijn hand leg ik over zijn  rug en ik Streel hem nog een paar keer. Na een tijd sta ik op mijn ogen branden van het huilen. Ik pak wat bloemen  uit gras en leg ze bij spirit neer. Waarom ben ik bevriend geworden Met hem! Door mij is hij dood! Ik kras met mijn nagels over mijn gezicht. Ik kijk de moeder aan en trek haar in een knuffel. "dit kan niet serieus zijn, alles gaat zo snel" snik ik in haar oren.  Haar hoofd rust nog op mijn schouder, ik stap naar achter bedroefd kijk ik haar aan. Waarom heb ik zo een enorm schuld gevoel? Ik schop tegen een boom aan maar het doet me geen pijn. Ik laat me vallen en kijk spirit aan. "Rust zacht engeltje" huil ik in mijn handen.

Pascall p.o.v
Ik word door elkaar geschud en ik schrik wakker. Het is link die me met zijn mooie bezorgde groene ogen aankijkt. "Pascall! We moeten jeremy zoeken hij is weg!" snikt hij. "Waarom waar is hij heen dan" probeer ik zo Bezorgd mogelijk te zeggen. "Ik weet het niet ik denk dat hij weer depressief was"  ik neem link in een knuffel en houd hem stevig vast. "waar kan hij heen gegaan zijn" fluister ik zijn oor in. Link trekt zich uit mijn knuffel en steekt zijn vinger op. "Het bos, bij het meer. Hij vertelde me dat hij daar tot rust kwam". Een kwaadaardig gevoel komt in me op. Haha rust na vandaag niet meer, ik hoop dat link mij niet heeft gezien en zojuist. "Kom dan gaan we hem zoeken" zeg ik vol moed zonder dat ik het echt meen. we vertrekken onderweg naar het bos.

Jeremy p.o.v
Ik sta op en aai mijn spirit nog een keer. Hij voelt al koud aan, het is eng om je beste maatje zo te zien. Mijn ogen branden nog van het huilen. Ik sta op en Slenter rustig door het bos heen. Hoe kon iets in een keer voorgoed weg zijn? Waarom gebeurt dit? die appel! Er is vergiftigd! Door de persoon die me smste?. mijn hoofd ontplofte bijna van de vragen in mijn hoofd. Ik wil hier nog niet weg, ik Slenter verder door het bos en maak onwijs veel rondjes. De donkere schaduw van mij blijft me achter volgen. Het iets waar je nooit van afkomt. Ik ben moe heb rust nodig en veel parcetemols, mijn zoveelste litteken is erbij. Ik Slenter rustig naar het uiteinde van het bos.

Pascall p.o.v
We zijn al een halfuur in het bos. Link blijft roepen en geeft niet op, hij rent een stukje weg en laat zich achterover vallen op een bankje ik ren ernaartoe en ga erlangs zitten. "Het komt goed" zeg ik hem. Hij kijkt me machteloos aan. "Wat als hij iets stoms doet?" ik bijt op me lip en haal mijn schouders op. Ik heb geen idee "ik wil je graag het antwoord geven maar ik weet het niet" zeg ik hem om een beetje te troosten, als je dat zo doet in ieder geval. Ik kijk naar rechts en zie jeremy aan strompelen. Oké Pascall nu! Ik lag mijn hand op link zijn wang en duw mijn lippen op die van hem. wat zijn link zijn lippen zacht. In mijn ooghoek zie ik jeremy stilstaan. Link duwt mij ruw van hem af, "wa te fuck Pascall! ik hou van jeremy!" schreeuwt hij boos. Ik zie jeremy wegrennen, link kijkt hem achterna en werpt dan een boze blik op mij.