Jee Ann POV
"Parang gumuho ang mundo ko ng ibalita saakin iyon ni manoy lito" may luhang tugon ni manang leonor kitang kita ko kung gaano nito kamahal yong tonyo kasi hanggang ngayon naiiyak pa din siya pag maalala niya kaya nilapitan ko siya at hinagod ang likod,
"Tahan na manang.. sorry po hindi ko alam na ganoon pala kahirap ang pinagdaanan niyo" seeing her makes me feel kung paano siya nasaktan sa pagkawala noong tonyo kahit ako na nakikinig lang sakanya nararamdaman ko iyong sakit
"salamat iha, wala na yon sa tuwing maalala ko talaga si tonyo sadyang hindi ko maiwasan na hindi maluha" pinunasan niya ang luha niya, bumaling ako kay butler na nakatayo lang sa gilid ng dining table
"Butler get me some tissue for manang" umalis ito pgbalik niya ay may dala na siyang tissue "Oh manang don't cry na, pati ako naiiyak na"
"Miss Jee Ann, hayaan niyo nalang po si leonor, minsan ang pag luha ang pinakamainam na lunas sa mga panahon na hindi na sapat ang salita" parang kumirot ang puso ko sa sinabing iyon ni butler, ewan ko, pero bakit apektado, bakit pati ako nasasaktan parang ayokong makitang umiiyak si manang leonor,
"P-pasensiya na Miss Jee Ann napaiyak ako sa harap ng hapagkainan" nagpupunas na ito ng luha
"No manang its okay.. I shouldn't ask you, sorry kung alam ko lang" napayuko nalang ako .
"A-ayos lang yon senyorita.. alam ko na magkasama na sila ngayon ni beatrice binabantayan nila ako mula sa itaas" medyo naguluhan ako magkasama? eh di ba patay na si manong tonyo? hindi ko na napigilan ang magtanong sorry manang ...
"Eh manang magkasama po? hindi ko kayo maintindihan" napangiti siya
"nang nalaman ko kasi na bumagsak iyong eroplanong sinakyan ng asawa ko agad ding humilab ang tiyan ko noon pero nawalan ako ng malay ng magising ako sa hospital sabi saakin ni manoy lito, hindi nakasurvive iyong si beatrice" grabe pala ang nangyari kay manang, kaya pala napansin kong medyo tahimik si manang hindi siya pala salita iyon pala ganoon na lang katindi ang naranasan niya
"Sorry po manang.. ipinaalala ko pa sainyo" nalulungkot kung tugon she smile
"Okay lang iha, wala na tayong magagawa nakalipas na iyon alam ko naman magkasama na ang mag ama ko at binabantayan ako sapat na saakin iyon"
After ng conversation namin ni manang inutusan ko siyang mag rest day muna pero may bayad, noong una ayaw niya pa pumayag pero wala na siyang nagawa, mukha naman na miss niya na rin ang anak niya dadalawin niya nalang daw ang anak niya, sabi nga ni manang kung nabubuhay lang daw si beatrice kasing edad ko lang ito,
"Kung siguro nabuhay si beatrice ang swerte niya kay manang sobrang maalaga, *sigh* beatrice kung asan ka man, ang swerte mo dahil nanay mo si manang, kahit wala ka na naiinggit ako sayo kasi mahal na mahal ka ng nanay mo, ako kaya? mahal ba nila ako?" nakatanaw lang ako sa veranda wala kasing magawa eh, sana pala sumama nalang ako kay manang may nagawa pa ako
Camille POV
"Waaaa. iza! Sabihin mo kay gregy na ilakad niya ako kay mervin please?" I went straight here sa bahay nila iza after kong mag pa nailpolish sa salon
"Say whuut? lakad ka kay mervin? I thought gusto mo makapangasawa ng mayaman?"-Iza
"Yea, but I like mervin, kung makikita mo lang were super bagay kaya! haha" inirapan niya lang ako
"Bagay? Duh? Really Camille? bagay kayo? eh mukha nga kayong magkuya eh anliit mo kasi! haha" - iza
"Argh!! You bitch! how dare you!" hinampas ko siya
"Ouch! wake up Camz! 6footer si Mervin! look at you camz 4'11?"
Napasimangot ako "Maliit na nga ako lalo mo pa akong minamaliit akala ko pa naman friend kita huhu"
"Nako girl, that's life wala ka ng magagawa haha"- iza
"By the way asan pala kuya mo? If you don't want to help me ako na ang gagawa ng move!" inirapan ko siya
"In his room"-iza
"Okay girl nasaan ba ang Cr niyo dito?"- ako
"Weee? cr nga ba? haha kung kwarto ni kuya ang pupuntahan mo pag akyat mo kumaliwa ka lang tas yong may White door iyon na ang kwarto ni kuya" natatawa niyang sabi
"Errrr! I hate you!" by that tumayo na ako then walk away, hindi talaga ako mag ccr hahanapin ko lang talaga kwarto ni greg hihi to help me out!
Sinunod ko ang sinabi ni Iza I knock three times pero wala pa din hindi pa din nagbubukas ng pinto si Greg so I decided to open it, ng makapasok ako bumulaga saakin ang napakagulong kwarto ni greg inilibot ko pa ang mata ko, malaki ang kwarto ni greg pero hindi ko siya makita ng mapatapat ako sa salamin kinausap ko ang sarili ko
"Bakit ang ganda mo Camille? Hay.. ang swerte sayo ni mervin haha" inikot ikot ko pa ang buhok ko
O_____________O
Bigla nanlaki ang mata ko sa nakita ko sa Salamin
BINABASA MO ANG
In his shoes
Teen Fiction"Lahat ng bagay may katapat na halaga even Happiness" -Jee Ann Acosta "Money can buy anything that you might need, but there's one thing that money can't buy even the richest person in the world, it's called H.A.P.I.N.E.S.S" -Mervin Enderez SINO...
